Het is gedaan met de zo welverdiende rust. We gaan scooteren. Je zou denken die zijn hartstikke gek, met al dat verkeer op de weg. Maar ja, je moet het niet alleen hebben gezien maar ook hebben gevoeld. Het feit dat ik dit nu schrijf betekent in elk geval we het met z'n drieën kunnen navertellen. Ja drieën, voor Ivo is het niet genoeg, wij aan het strand en hij nog een rondukku (Belgisch voor rondje) ergens op het eiland. We zien hem dadelijk ongetwijfeld terug om op het strand nog een pintje met ons te drinken. Over pintje gesproken, wij hebben er een bierdrinker bij. Jacqueline was na een aantal pogingen voor een lekker glas rode wijn zo teleurgesteld in de kwaliteit hier in Vietnam, dat ze ook maar een biertje nam. Ze vindt het nog lekker ook, we kunnen nu bijna standaard drie biertjes Saigon Special bestellen, Nicole blijft vooralsnog het niet alcoholische buitenbeentje.

Na het ontbijt stonden er twee scooters gereed op de parkeerplaats bij de receptie. Voor 300.000 VND (12,34€) hebben we twee scooters tot vanavond 22.00 uur. We moeten nog wel even tanken voor 50.000 VND (2€) per scooter, dat zou genoeg moeten zijn en dat was het ook. Na een korte uitleg over het gebruik, een proefrondje (draaicirkel op de parkeerplaats van 10 meter) en we waren gereed. De beide dames gingen achterop, zij zagen het rijden zelf niet zo zitten. Daar gingen we! In het begin was het nog even wennen en wiebelen. De wegen zijn niet geweldig dus putten, vuil, zand en koeien probeer je te ontwijken en dat lukt aardig, maar komt wat onstabiel over, zeker voor de achterpassagier. Jacqueline was in het begin nog wat schrikkerig en aan het eind trouwens nog steeds. De meeste wegen waren gelukkig niet superdruk, soms kwam het voor dat je met twee-dik aan scooters over de smalle weg ging en er nog auto's gingen inhalen terwijl er twee-dik scooters van de tegenovergestelde richting kwamen. Maar hoofd koel houden is het devies en vooral je eigen lijn blijven rijden. We reden naar de noord-west punt van het eiland, naar Gahn Dau, om daar wat te drinken en dan met een grote bocht weer terug. Onderweg naar Gahn Dau kwamen we enorm grote bouwplaatsen tegen. Gigantische zwembaden, resorts, een Disney-achtig park en een safari park waren in aanbouw op prachtige plekken direct aan de kust. Over een paar jaar zal het ook hier wel wemelen van de toeristen. Na het drankje reden we weer terug en hebben de doorgaande route aangehouden. Op de heenweg probeerden we dichter langs de kust te rijden, maar daar waren alleen maar zand en grindwegen en daar werd Jacqueline heel onrustig van. Rond 13.30 waren we weer terug, bijna 60 km gereden, voorlopig even genoeg, misschien tegen de avond nog een stukje. En een uurtje later was ook Ivo weer terug.

De rest van de middag hebben we lekker op het strand gelegen en 's avonds de zonsondergang bekeken. Daarna hebben we de scooters nog een keer gepakt en naar een winkel gereden waar Nicole iets leuks had gezien en aan sluitend een hapje gegeten. 3x werd de fish and chips besteld, mede ivm de homemade mayonaise. Daar was na weken wel behoefte aan. Maar helaas pas nadat de borden op tafel waren gezet en we de bijgevoegde saus opvallend veel weg hebben van tomatenketchup werd duidelijk dat er geen mayonaise was. "Mayonaise was up!!" Nou dat moeten we thuis dan maar snel over doen. Op de scooter, en weer snel naar onze thuisbasis, als de scooter wil starten tenminste!

Geschreven door OpReisNaar