Vandaag worden we om 7 uur opgehaald, dat betekent dus erg vroeg opstaan en ontbijten. We gaan vandaag terreinrijden in een Busiwagi, dat is een tweepersoons vierwielaangedreven Suzuki Samurai. Deze is echter iets aangepast om in de Surinaamse jungle en Savanne te kunnen opereren. Er zijn bredere banden opgezet, een kooiconstructie op gebouwd, er zijn kuipstoeltjes met 5-puntsgordels aangebracht en nog nog wat kleinere aanpassingen. Met zijn zessen, Niek gaat vandaag niet mee, rijden we in 2 taxi's naar het even buiten Paramaribo gelegen bedrijf. We worden ontvangen door Glenn, onze gids voor de hele dag. Na een welkomswoord, met een kopje koffie/thee en een plak ontbijtkoek, volgt een veiligheidsbriefing en het plan voor vandaag. We gaan rijden met drie Busiwagi's en Glenn rijdt en begeleid ons, in een vierwielaangedreven Toyota. We waren geadviseerd schone kleding mee te nemen, dat zou kunnen duiden op een natte/vuile bedoeling maar dat merken we vanzelf wel. Onze tassen gaan in grote plastic emmers die waterdicht kunnen worden afgesloten.

We kunnen niet direct weg want Nicole mist haar zonnebril, nergens te vinden! We gaan toch maar rijden. De eerste drie kwartier rijden we op de normale weg voordat we een zandweg inslaan. Hier moeten we even stoppen, want alle voertuigen worden hier in de vierwiel-mode geschakeld. Dit omschakelen gebeurt elke keer als we van verharde naar onverharde weg gaan en omgekeerd. Vrijwel direct moeten we door een aantal kleine rivierbeddingen met stijle kanten. Het is wat onwennig, maar iedereen slaagt erin de overkant te halen. Het water is ongeveer een halve meter diep, maar als je rustig rijdt krijg je geen nat pak. Glenn doet zelf eerst alle hindernissen voor en stapt daarna uit zijn auto en moedigt ons met een grote glimlach aan vooral vaart te houden. Na verschillende passages in het jungleterrein en de savanne stoppen we even voor een drankje en plasje en wisselen we van chauffeur. Aan het eind van de dag heeft iedereen dus een behoorlijk stuk kunnen rijden. We rijden weer een uur verder, met wederom verschillende uitdagingen en stoppen dan voor de lunch bij een oud douanehuisje aan de Saramacca rivier. Hier was vroeger een ponton overgang, maar deze is sinds een paar jaar vervangen door een honderd meter verderop gebouwde brug. Als lunch krijgen we (wederom) rijst met groenten voorgeschoteld. Maar ditmaal krijgen we hier gepaneerde witvis bij, een soort kibbeling, met een zoetzure saus. Toch erg lekker, vooral als je vegetarisch bent en geen kip wil eten!! Simone en Els dachten dat het kipnuggets waren en bedankten vriendelijk. Uiteindelijk prikken ze ook een vorkje vis mee. Na de lunch maken we wat groepsfoto's en rijden via diverse terreinhindernissen in de richting van onze thuisbasis.

Ik schat dat we ongeveer 10 km van de thuisbasis zijn verwijderd als we merken dat we 1 Busiwagi missen, die van Ivo en Nicole. Dat houd je toch niet voor mogelijk, Ivo zo'n ervaren rallyrijder, wat zou er gebeurt zijn? We attenderen Glenn hierop en hij rijdt terug terwijl wij langs de kant van de weg wachten. 10 minuten later zien we Ivo en Nicole alweer rijden, blijkbaar niets ergs gebeurd. Als snel begrijpen we wat er aan de hand was, het petje van Nicole was afgewaaid en ze waren gestopt en gaan zoeken. Hierbij werden ze geholpen door een jong Surinamertje, die hiervoor ook financieel gecompenseerd wenste te worden. Maar ja, de pet werd niet gevonden. Misschien is de pet gewoon achter de stoel gewaaid of zoiets. En jawel de pet ligt achterop de auto in het reservewiel! Even later zijn we na een lange dag weer terug, het is inmiddels bijna 4 uur geworden en Glenn trakteert ons op een Parbootje. We vullen nog even de evaluatieformulieren en kunnen dan vertrekken met de zojuist gearriveerde taxi's. De door Glenn gemaakte foto's worden tzt opgestuurd. Net als we willen rijden moeten we alweer stoppen, want Ivo is zijn plastic tas kwijt. Deze wordt al snel gevonden in de enige nog niet geopende plastic emmer.

We rijden terug naar het drukke Paramaribo. Er is wat file de stad in, maar onze chauffeur gebruikt de tijd om ons over Suriname en Paramaribo te informeren. Ook geeft hij informatie over de diverse restaurants, hiervoor rijdt hij zelfs een stukje om om deze aan te wijzen. De chauffeur woonde tot 3 jaar gelden nog in Nieuwegein en had daar een garage. Omdat de business slechter ging heeft hij de garage verkocht en bezit nu 3 appartementen in de stad. Naast de inkomsten van deze woningen rijdt hij voor de fun nog taxi. Een goed leven dus, hij lacht ook erg veel. In het hotel treffen we Niek. Hij heeft zich goed vermaakt, heeft wat gewandeld en is naar Port Zeelandia geweest. Hij ziet er fit uit, dat is belangrijk voor de rest van de vakantie. 's Avonds eten we gezamenlijk een hapje in een van de geadviseerde restaurants en gaan na de afsluitende koffie naar bed. In de Tour zouden ze zeggen: "Morgen een rustdag".

Geschreven door OpReisNaar