Op verzoek van Heleen en Nicole 2 extra foto’s gisteren geplaatst, geen backstage foto’s!

Tijdens het ontbijt valt het onvermijdelijke “w” woord. WEEGSCHAAL. Rob zit elke ochtend in de gym op de fiets en laat weten dat de aldaar aanwezige weegschaal hem gunstig gezind is, hij weegt zo’n 2 kg minder. Dat zou je bijna niet geloven na wat we allemaal hebben gegeten en gedronken. Voor we naar de lobby lopen voor vertrek, gaan we allemaal even op de weegschaal staan. En wat blijkt? We zijn allemaal een paar kg’s kwijt. Iedereen blij natuurlijk, ik ben wat sceptischer en vraag me af of de weegschaal door het hotel gemanipuleerd is, zodat de gasten met een goed gevoel weer weggaan (en ooit weer terugkomen). Thuis zal pas echt de balans worden opgemaakt. Na het ontbijt stappen we een uur eerder dan gepland in ons luxe busje terug naar Ho Chi Minh (HCM) stad. Na een paar heerlijke dagen op het strand duiken we weer in de culturele “scene” van Vietnam. We stoppen al snel in Phan Thiet voor een bezoekje aan de Po Sha Inu Cham Towers. Hier staan op een heuvel, naast de Prince Palace Hermitage, 3 torens voor het aanbidden van de God Shiva. Deze torens (16, 13 en 5 meter hoog) zijn gebouwd in het midden van de 8 eeuw. Hoger op de heuvel zijn ook fortificaties te zien van waar je een uitstekend zicht hebt over de Zuid-Chinese zee en de stad Phan Thiet. Na een half uur gaan we verder richting HCM stad.

De eerste paar uurtjes rijden we op een 2-baans weg naar HCM stad. Op deze wegen wordt het langzame verkeer op allerlei manieren ingehaald. Het snelle verkeer rijdt zoals Nederland rechts echter op de linkerrijbaan en rechts daarnaast rijden brommers, fietsen, bakfietsen etc, zeg maar het langzame verkeer. Als een voertuig een ander voertuig wil inhalen kan dat bijvoorbeeld als er geen tegenliggers komen, op de andere weghelft. Die zij er vrijwel continue, dus haalt met heel veel rechts in, als er geen brommers rijden. Indien deze er wel rijden geldt het recht van de sterkste. Om duidelijk te maken dat er wordt ingehaald wordt er veel getoeterd. Soms is de verkeerssituatie, voor ons althans, nog onduidelijker omdat er aan de rechterzijde ook tegemoetkomend verkeer rijdt. Dat gebeurt als het voor dat verkeer nog niet mogelijk is over te steken. Nog voordat we de snelweg bereiken stoppen we nog even voor een korte break. Eenmaal op de snelweg rijden we met een iets rustiger gevoel verder, hier mag gelukkig geen langzaam verkeer rijden.

Tegen enen staan we voor het Sunrise Hotel in HCM stad. We krijgen direct onze kamers en gaan na een kleine opfrisbeurt de stad in. Voor het eerst doen we dat apart. Rob en Yvonne gaan naar het museum van de Vietnamoorlog, de oorlog tegen de Amerikanen. Omdat wij dat al hebben gezien trekken wij de stad in. Rond 5 uur treffen we elkaar in het Hardrock Cafe, alwaar Rob zijn speldje scoort en er dus 1 inloopt op Jacqueline, zij had het HCM-speldje al. Via de Vietnamese Notre Dame lopen we naar het restaurant. We moeten in de stad een paar drukke wegen zonder stoplichten oversteken, we kennen inmiddels de truc, in 1 tempo in 1 rechte lijn oversteken, maar dan nog schieten er brommers net voor of net achter je langs (zie foto). Ons restaurant is een trendy restaurant, het stikt er van de Vietnamese jongeren, maar wij voelen er ons al snel thuis. Grote screens laten voortdurend muziek- of mode clips zien. En naast bijna elk tafeltje staat een koelbox met koud bier, dan hoeft de ober niet ver te lopen als er besteld wordt. Het eten is voortreffelijk, de afstemming vwb de gangen dient nog wat verbetering. De gebakken rijst staat als eerste op tafel en de soep bijna als laatste. Na het eten lopen we terug naar ons hotel, morgen worden we wederom vroeg opgehaald. Op naar de Mekong Delta.

Geschreven door OpReisNaar