Na het ontbijt, lekker buiten, pakken we onze spullen voor ons 4-daags verblijf in Awaradam. We worden tegen 10 uur opgehaald met twee taxi's. We rijden naar het kleine vliegveld voor kleine vliegtuigjes, Zorg en Hoop, en worden in de VIP lounge ontvangen, voor mij de eerste keer! De namen worden gecontroleerd, we moeten een lijst met onze gegevens invullen en krijgen vervolgens informatie over de planning voor vandaag. Ook wordt zo het gewicht gemeten van de bagage en van de passagiers. Jacqueline heeft maanden geleden ons gewicht al moeten opgeven en we mogen nu 8 kg handbagage meenemen. Dat laatste is niet veel, dus de hele ochtend hoor je al de bezorgdheid of we niet teveel bij ons hebben. We moeten met onze bagage naar een grote weegschaal en erop gaan staan. Dit gaat nogal rommelig en ik ben er niet van overtuigd dat men nu precies weet hoeveel er mee gaat. Maar het vliegtuig is niet vol, dus zal het allemaal,wel meevallen. In afwachting van ons vertrek krijgen we een puntbroodje met kaas en een glaasje frisdrank aangeboden. Mijn verwachtingen van de VIP-lounge waren wel iets hoger. Door een technisch mankement aan ons vliegtuig lopen we iets vertraging op en Jacqueline iets meer zenuwen.

Ruim na twaalf uur mogen we boarden en vrij vlot daarna stijgen we op in zuidelijke richting. De vlucht verloopt voorspoedig en na ruim een uur landen we op een grasstrip in Kajana. We komen met 13 personen aan en worden met een andere groep van 5 samengevoegd. Al gauw zoekt een klein meisje contact met me, ze wijst op mijn camera, ze wil foto's maken. Ik geef haar een korte zinloze uitleg en hang de camera om haar nek. Als snel weet ze welke knopje ze moet indrukken en maakt een aantal foto's. Even later krijgen we van Julius, onze gids voor de komende dagen, een briefing over het gebied en de bevolking. Vanaf hier gaan we met 2 boten de Gran Rio rivier verder stroomopwaarts op. We varen ruim een half en komen dan op het riviereilandje Awaradam aan bij onze Jungle Lodge. Dit is geen plaatsje, maar een klein vakantie resort. Doordat we wat vertraging hebben opgelopen kunnen we meteen voor de lunch aanschuiven en krijgen vervolgens onze cabins aangewezen. Alle cabins bestaan uit een slaapkamer, badkamer en een overdekt terras met stoelen en hangmatten met uitzicht op de rivier. Geen andere geluiden dan de dieren in het oerwoud met soms op de achtergrond een kuchje van Niek of Ivo die uit de hangmat probeert op te staan.

's Middags is iedereen vrij in beweging, je kunt gaan zwemmen of lekker hangmatten en een boekje lezen. Plotseling worden we opgeschrikt door een gil. Het blijkt Cathy te zijn, een Belgische, die in haar cabin een vogelspin heeft ontdekt. Haar man Franky is hier vrij nuchter onder, hetgeen Cathy natuurlijk niet op prijs stelt. Eddie, de tweede gids van onze groep, wordt erbij gehaald, hij haalt de grote harige spin uit de cabin en laat deze midden op grasveld weer los. De schrik zit er goed in bij Cathy en ook de anderen kijken wel een paar keer goed in het rond voor ze de cabin weer ingaan. Even later is het weer raak en weer bij Cathy. Als ze op de WC zit en het WC-rolletje wil pakken springt daar een grote kakkerlak uit. Nu is haar man wel in de buurt en heeft na vijf keer stampen de kakkerlak te pakken. Het blijkt dat hun cabin een paar weken niet is gebruikt, mogelijk dat daardoor de diertjes het een prettig onderkomen vonden. Ook geen garantie dat er bij de rest niets zit. Na het avondeten, een gevuld soepje, drinken we nog wat bij het kampvuur met gitaarmuziek van Ivo en gaan dan toch bijtijds naar bed. Niet nadat Franky de cabin heeft geïnspecteerd voordat Cathy naar binnen gaat.

Geschreven door OpReisNaar