Gisterenavond wilden we nog naar Pueblo centrum gaan om te kijken en een hapje te eten aan The Arkansas Riverwalk. Maar dat hebben we niet gedaan, dus vandaag op onze route naar Durango stoppen we hiervoor in Pueblo. De Arkansas Riverwalk is een lage kade aan de door Pueblo stromende Arkansas River. Erg vergelijkbaar met het centrum van Utrecht. Ook in San Antonio (Texas) heeft men een Riverwalk, deze is echt enorm lang, met heel veel winkels en eettentjes. Deze in Pueblo is niet erg groot en omdat het nog vroeg is zijn er amper winkels open. Na een korte wandeling besluiten we verder te rijden, we hebben vandaag per slot van rekening zo’n 400 km voor de boeg.

We rijden eerst een stuk in zuidelijke richting en ter hoogte van Walsenburg vervolgen we onze route op de 160 in westelijke richting, helemaal tot Durango. We stoppen hier wel even voor een paar antiekwinkels, Nicole blijft nl zoeken naar Droste blikken, maar ook hier geen te vinden. We nemen een koffie en thee To Go mee en vervolgen onze route. In een van de winkels krijgen we het advies mee om onderweg vooral een kijkje te nemen bij het Grand Sand Dunes National Park. een uurtje verder zien we de borden en verlaten de 160 en rijden richting het Park. Toch nog een zo’n 40 km verderop. Maar dan zien we de zandduinen toch liggen, tegen een bergketen aan. Een vreemd gezicht deze gigantische duinen op deze plek. De verklaring hiervoor is dat het zand dat wordt meegenomen door de Rio Grande door de bijna voortdurend aanwezig westenwind tegen de bergen wordt aangeblazen. Dit proces heeft wel een behoorlijk aantal jaren geduurd, want sommige duinen zijn wel 230 meter hoog. En er zijn van die enthousiastelingen die de toppen beklimmen. Wij weten wel dat het behoorlijk vermoeiend is om in zand te klimmen, dus hier wagen we ons niet aan, we hebben er ook niet echt tijd voor.

We rijden verder en stoppen in Pagosa Springs. Ook hier lopen we een paar winkels in, oa ook een antiekwinkel, en Nicole heeft beet. Een blik dat door Engeland is geproduceerd voor de Amerikaanse markt, voor 15 dollar mag ze het meenemen. Omdat het zonnetje lekker schijnt, eigenlijk de hele dag al, gaan we op een terrasje zitten voor een drankje en een pizza. Jacqueline en Nicole komen min of meer teleurgesteld/boos terug, mijn cola is wel gelukt, maar ze mogen alleen alcohol kopen op vertoon van een ID en een creditcard. Vooral dat laatste deden de beide dames besluiten, “dan maar geen drank” mee te nemen. We rijden weer verder voor onze laatste 100 km naar Durango. Bij binnenkomst doen we alvast een voorverkenning voor morgen. Morgenochtend gaan we met een antieke trein van Durango naar Silverton en we moeten op tijd aanwezig zijn. Daarna rijden we naar ons hotel, eten nog een hamburger met friet of een grote salade (Jacqueline) en gaan naar bed.

Geschreven door OpReisNaar