RECTIFICATIE

Gisteren heb ik geschreven: "Voor Nicole wordt het allemaal wat veel, ze moet even uitrusten en ploft neer, het is meer klimmen, op een bankje." Vanmorgen werd ik er door Nicole op geattendeerd dat dit niet juist was, "ze was niet moe". Zoals de lezer kan lezen heb ik dat niet geschreven, maar mogelijk dat ik die indruk gewekt heb. Hierbij wil ik aangeven dat ik deze indruk niet heb willen wekken, wat ik wel wilde wekken weet ik eigenlijk niet, maar ik wilde in elk geval geen onduidelijkheid wekken. Ik hoop hiermee dat alles nu duidelijk is.

Vandaag om half tien zitten we in de lobby en wachten op de gids voor onze toer door Paramaribo. Na ja, zitten te wachten, Nicole ligt meer te wachten (zie foto), in welke stemming ze is, moe of zo, weet ik niet, ik wil namelijk geen verkeerde indruk wekken. Onze gids vandaag is Serginho, we mogen hem Ser noemen. Hij staat met een mede-gids en chauffeur met een klein busje voor ons hotel te wachten, er gaan geen andere gasten mee. Het is een beetje vreemd om een rondleiding door Paramaribo te doen aan het eind van ons verblijf, maar onze planning liet niet anders toe. We lopen al een aantal dagen door deze stad toch blijkt dat we niet alles hebben gezien en zeker ook niet alle bijbehorende verhalen kennen. De toer door Paramaribo duurt 3-4 uur en we beginnen bij Fort Zeelandia, net achter ons hotel. Alvorens we het Fort ingaan krijgen we van Ser een zeer uitgebreid overzicht van de Surinaamse geschiedenis. Hij doet dit aan de hand van een overzichtskaart. Hij vertelt over de oorspronkelijke bewoners (de Indianen), de ontdekking door Columus, de slavenhandel, de verovering door Nederland op de Engelsen en uiteindelijke ruil met New York, de afschaffing van de slavenhandel, de grote branden in Paramaribo, de komst van de Chinezen, de Hindoestanen en de Javanen, de rol van Suriname in de 2e wereldoorlog (winning bauxiet voor aluminium), de onafhankelijkheid in 1975 van Nederland, de militaire coupe van Desi Bouterse, de Decembermoorden en de rol van het jungle commando van Ronnie Brunswijk.

Na deze uitgebreide geschiedenisles brengen we een bezoek aan Fort Zeelandia. Dit fort en Fort Nieuw Amsterdam stonden op beide oevers van de Suriname Rivier en moesten bescherming bieden. Het Fort Zeelandia is nog in redelijke staat en biedt nu onderdak aan het museum dat vertelt over de geschiedenis van Suriname. Hier werden ook de moorden gepleegd op 15 mensen die werden verdacht van het plannen van een coupe tegen Bouterse. Hierna brengen we een bezoek aan de Centrum Kerk, alwaar de onafhankelijkheidverklaring werd getekend. Ook brengen we een bezoek aan de volledig uit hout opgetrokken kerk, de Sint Petrus en Paulus Cathedraal. Vervolgens rijden we naar de schijnbaar enige plaats in de wereld waar een Synagoge en Moskee direct naast elkaar zijn gebouwd en dit in volledige harmonie. Men houdt rekening met elkaars feestdagen, men gebruikt elkaars parkeerplaatsen en er zijn geen provocaties naar elkaar, de moskee heeft zelfs geen luidsprekers geplaatst om het gebed te verkondigen. Na een stop voor een gezamenlijk drankje, waar een groepsfoto voor de Facebook pagina van de reisorganisatie wordt gemaakt, rijden we nog naar een groente- en fruit markt en rijden we door de villawijk van Paramaribo. Onze rondtoer heeft uiteindelijk de maximaal geplande tijd van 4 uur ruim overschreden als we worden afgezet bij ons hotel. En Ser is een uitstekende en gezellige jonge gids gebleken. En voor zover een 14-daagde vakantie daar een goede indruk van kan geven, het valt mij op dat zoveel verschillende mensen met zoveel verschillende culturele achtergronden met zoveel verschillende soorten geloof, zo makkelijk, vriendelijk en respectvol naast elkaar kunnen leven.

We hebben de namiddag "vrij". De zussen gaan nog even de stad in, op zoek naar houtsnijwerk, de rest gaat op de kamer of aan het zwembad wat uitrusten. Om half acht staan we weer gereed om ergens te eten en vanavond is dat bij Zus en Zo. Het is een soort beachrestaurant in de stad met wit zand op de grond. We hebben er al een keer wat gedronken, mede vanwege een goede rating bij Tripadvisor, dus de verwachtingen zijn hoog. We hebben ook nog eens geluk dat er life muziek is vanavond. Niet dat Niek daar happy van wordt, van al die "herrie", maar wij vinden het prima. Al gauw blijkt nl dat ze ook nog eens goed en gevarieerd kunnen spelen. We nemen plaats aan een tafel met houten banken. Het duurt even voordat we ons eerste drankje en ons voorgerechtje hebben, hopelijk geen herhaling van ons Valentines diner eerder deze vakantie. Ook het diner laat wat lang op zich wachten. Blijkbaar hebben we onszelf in de vingers gesneden, omdat wij een voorgerecht hebben genomen en de gasten die dat niet hebben gedaan "alvast het diner krijgen". Om de tijd wat te doden drinken we dan maar wat meer, al moeten we onze flessen wijn dan maar zelf bij de bar halen. Ik denk maar zo, het is Paramaribo! De sfeer aan onze tafel is door al die drank vrij uitgelaten, zeg maar dat we best een hoop herrie maken. Niek heeft inmiddels pijn in zijn "poep" (Belgisch voor bips/kont) gekregen en de bank verruilt voor een normale stoel. Inmiddels is ook het toetje gebracht en om voor mij onduidelijke reden heeft Niek zijn stoel omgedraaid en zit nu alleen aan een tafeltje. Als hij dacht hier rustig te kunnen zitten, dan duurt dat maar kort, want in no time zit er een wildvreemde vrouw aan zijn tafel. Als hij uiteindelijk weer bij ons aan tafel zit en wij vragen wie dat was en waar ze over gepraat hebben, blijft hij het antwoord schuldig. We ronden de avond af door voor de rekening al onze Surinaamse Dollars op tafel te leggen, omdat je deze niet meer kunt wisselen naar Euro's of US Dollars. We wandelen terug naar het hotel voor onze laatste overnachting in Paramaribo. Morgen gaan we weer terug naar Nederland, er wacht ons een lange dag.

Geschreven door OpReisNaar