De ochtend leek met een tegenvaller te beginnen. Na Yvonne en Rob voelde ook Jacqueline zich gisterenmiddag niet zo goed, met de vraag of ze vandaag wel mee zou gaan. Maar na een heel heel heel licht ontbijt besloot ze toch mee te gaan. Er stonden ook 2 bezoekjes in Page op de agenda die bij onze vorige USA reis beperkt zijn geslaagd. Toen was het weer slecht en ging het bezoek aan de Upper Antelope Canyon niet door en door de regen en mijn ziekte was het bezoek (lees foto’s) aan de Horseshoe Bend niet super geslaagd. Als Jacqueline nu niet mee zou gaan zou het bezoek aan Page weer niet volledig zijn geslaagd en zouden we in de toekomst misschien nogmaals hier naartoe moeten. Vandaag was het weer goed en dus besloot zij ondanks haar wat gammele gevoel mee te gaan, en niet zonder succes (mooie ervaring en foto’s), kan ik vaststellen.

Voor vertrek naar de Upper Antelope Canyon waren we via de e-mail er op geattendeerd om goed op de tijd te letten ivm een mogelijk tijdsverschil. En we moesten ons stipt op tijd melden, want niet op tijd = niet mee. De USA kent meerdere tijdszones. Van west naar oost is het telkens een uur later. Van ons verblijf in Kanab richting Page is naar het oosten, maar dat bleek een uur vroeger te zijn. Na wat speurwerk zagen we dat Kanab (Utah) en Page (Arizona) weliswaar in verschillende staten liggen, maar wel in dezelfde tijdzone. Het verschil in tijd wordt hier bepaald door het al dan niet meegaan met de zomertijd. En Arizona doet dat niet. Het leuke is als je de routeplanner instelt de aankomsttijd vroeger is dan je huidige tijd (Back to the Future😊).

Voor ons eerste bezoek moeten we ons om 09.50 lokale tijd melden bij Antelope Slot Canyon Tours alwaar we met een Navajo gids om 10.20 vertrekken richting de canyon. Met meerdere busjes van dezelfde organisatie komen 20 minuten later bij de canyon aan. De tour door de canyon duurt ruim een uur en onze groep (15 personen incl gids) volgt de andere groepen en andere groepen sluiten achter ons aan. Een behoorlijke drukte, maar de gidsen zorgen er onderling voor dat er afstand tussen de groepen wordt bewaard. Dat is wel belangrijk omdat iedereen zo voldoende tijd krijgt om foto’s te maken. En er worden heel veel foto’s gemaakt en ik denk ook heel veel mooie foto’s, oordeel zelf. De canyon met zijn mooie vormen is in de loop van duizenden jaren ontstaan door waterstromen. Verschillende keren per jaar (dit jaar 6x) stroomt het regenwater van de omgeving met grote snelheid door de Canyon. Soms maar een paar feet hoog, maar soms ook wel 12 feet hoog. Vandaar dat bij regenval de tour wordt gecanceld (zoals bij onze vorige reis). Na de wandeling in de canyon gaan we bovenlangs weer terug naar de auto en weer terug naar Page.

Alvorens we naar ons 2e POI (Point of Interest) gaan nemen we een lichte lunch bij Big John’s Texas BBQ. Jacqueline neemt vooralsnog alleen een droog crackertje en een beetje water. Ik neem een Taco schotel to share met Rob en Yvonne neemt een broodje knakworst alles aangevuld met een paar diet cokes. Daarna rijden we aan naar de Horseshoe Bend en parkeren de auto. De Horseshoe Bend is een door de rivier de Colorado uitgeslepen canyon van 300 meter diep in de vorm van een hoefijzer. Een plek die me wel bekend voorkomt. Ik ben 6 jaar geleden hier in de auto blijven zitten terwijl Jacqueline en Nicole, in de regen, naar het uitzichtpunt liepen. Nu is het stralend weer en een “aangename” 35 graden. Terwijl we uitstappen ontwaar ik in mijn ooghoeken een aantal toeristen bussen met, jawel Japanners. Inmiddels hebben we daar enige ervaring mee. Bij ons bezoek aan de Grand Canyon, 9 jaar geleden, stonden wij allen op het uitzichtpunt en ook daar kwamen meerdere bussen met veel Japanners aan. Zij zijn niets ontziend!! Kruipen overal voor, duwen je weg, of staan zo dicht op je dat ze op bijna elke foto voorkomen. Door meteen voor de groep uit zo snel mogelijk naar de Horseshoe Bend te lopen hebben we uiteindelijk een minuut of 10 om ongestoord foto’s te maken, voordat het dringen geblazen wordt. Wij maken snel een paar mooie foto’s en ook Jacqueline is het in de hitte zat, dus keren we terug naar de koelte van de airco. Als Rob en Yvonne even later ook terug zijn rijden we terug naar Kanab. Wederom lekker douchen, even relaxen, hapje eten en naar bed. Het lijkt erop dat het met Jacqueline iets beter gaat, ik hoop dat ze morgen weer volop kan genieten.

Kwisvraag: wat valt u op aan de foto’s van de Horseshoe Bend? Diegene met als eerste het goede antwoord ontvangt de foto met mijn handtekening, over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Geschreven door OpReisNaar