Vandaag hebben we bijtijds afgesproken om het ontbijt niet mis te lopen. De wekker staat om 7.30, dat is vroeg genoeg. Ik stap mijn bed uit en zet de gordijnen op een kiertje..............SNEEUW!! Men had onderweg al een paar keer gezegd dat het zou gaan sneeuwen, maar ja, toch blijft dat zo vroeg in het jaar vreemd. Het weersysteem in heel Amerika is wat in de war. De temperatuur is toch nog net boven nul en dat is weer gunstig, want de wegen zijn zo lekker schoon. En na vandaag gaan we behoorlijk wat kilometers in zuidelijke richting maken, dus zal het bij deze sneeuw wel blijven.

Vandaag hebben we een drietal doelen op het lijstje staan, een bezoek aan Rapid City, met misschien een overnachting. Daarna naar Mount Rushmore National Memoria, de in de bergen uitgehouwen koppen van 4 presidenten. En ten slotte een bezoek aan het Crazy Horse Memorial. In Rapid City arriveren we in de vroege middag, we besluiten een wandeling door een deel van het centrum te maken. Het leuke van dit centrum is dat men op verschillende kruisingen bronzen beelden van alle presidenten heeft staan. De ouderen zijn voor ons vaak onbekend, maar een Jimmy Cartner, Ronald Reagan (fotootje), George Bush en last but not leest Bill Clinton (fotootje en handjes thuis Mister President!). En tot slot lopen we erg mooie winkel binnen met wat men hier noemt “Native Art”.

We nemen de auto en rijden richting Mount Rushmore, dit ligt ruim een half uur onder Rapid City. We hoeven er geen entree te betalen, maar wel 10 dollar parkeergeld. Dat vinden we wel wat veel, vooral Ivo, maar bij de kassa vraagt de vriendelijke man of er iemand ouders is dan 62, want dan kost het maar 5 dollar. Met Ivo bij ons hoeven we niet te liegen, dus met een big smile overhandigd Ivo de 5 dollar aan de man, dat is snel verdiend! We wandelen het terrein op,en zijn blij dat ondanks de bewolking deze hoog genoeg is en wij vrij zicht hebben op het monument met de vier presidenten; George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln. In 1927 begonnen de werkzaamheden (oa beeldhouwers, maar ook bergbeklimmers) en in 1939 waren de hoofden klaar. Het geheel project werd pas in 1941 afgerond. In eerste aanleg werd er natuurlijk veel gesteggeld over wat er moest komen, toen men uiteindelijk koos voor presidenten was de vraag wie? Men koos voor presidenten om nationaal draagvlak voor het werk te krijgen (en dus ook fondsen). En deze presidenten werden gekozen voor hun belangrijke rol voor de samenleving. Het is een indrukwekkende gezicht.

Begrijpelijkerwijs waren er natuurlijk ook tegenstanders. Zo is er nu een groep bezig met het “Crazy Horse Memorial” uit te houwen in de bergen. Dit moet groter en mooier worden als Mount Rushmore, maar hier is nationaal geen draagvlak voor en dus ook geen funding. Het gehele project moet door particulieren bij elkaar worden gebracht. Wij besluiten een kijkje te gaan nemen bij het half uur verder gelegen project, maar als blijkt dat de entree 30 dollar is, het beeld voor een groot deel aan het zicht wordt onttrokken door laaghangende bewolking (dit zien we bij de ingang al), besluiten we om te draaien. Jammer, geen Nederlands/Belgische sponsoring voor dit project.

Omdat we uiteindelijk verder zuidelijk moeten, nemen we geen hotel in Rapid City, maar zoeken iets verder op onze route. We vinden een cheap hotelletje in Hot Springs. Daar aangekomen blijkt goedkoop bijna ook duurkoop te zijn. Door de snelle temperatuur omzwaai in de regio is de verwarming op de kamer nog niet gecontroleerd. Bij onze beide kamers functioneert deze niet en ook het warme water is net aan “niet koud” te noemen. We besluiten wat anders te zoeken. Ik bel Hotwire, de site waar we de meeste kamers mee hebben geboekt, en leg ons probleem voor. Zonder problemen krijgen we ons geld terug en worden we ongeboekt naar een ander hotel in de stad. SUPER. En naast dit hotel zit een goed restaurant, dus eind goed, al goed.

Geschreven door OpReisNaar