Om acht uur verlaten we ons hotel en lopen naar de vertrekhal. Dit is aan de vroege kant, maar we hopen hiermee dat het nog niet druk is bij de Suriname-balie. En dat klopt, we worden vrijwel direct geholpen en als we klaar zijn staat er ineens een erg lange wachtrij. Met de boardingpassen in de hand lopen we naar de bagage drop off en gaan vervolgens door de douane. Al met al verloopt deze standaard procedure erg snel. Omdat we nog niet hebben ontbeten gaan we bij Amsterdam Bread Company een broodje eten. Tegen elven lopen we naar E24, onze vertrek-gate. Het boarden gaat soepel, maar we vertrekken alsnog met ruim een half uur vertraging. Met een stevige (zeg maar stormachtige) tegenwind stijgen met horten en stoten op en gaan op pad voor onze bijna 8000 km lange vlucht. Niek en Els zitten voorin de (oude) Boeing 747, economy plus met ietsjes meer beenruimte. Wij zitten helemaal achterin, gewoon economy, maar hebben toch voldoende ruimte omdat het vliegtuig smaller is en er maar twee ipv drie stoelen naast elkaar staan. Omdat Tom helaas niet meegaat, wordt de stoel naast Simone bezet door een Arubaanse man. Hij wil graag aan het gangpad zitten, omdat hij vaak naar de WC moet, fijn om te weten! En Stewardess: "als de screens nog even kunnen worden gereset", dan kunnen we ook nog een filmpje kijken. Na een uurtje kunnen wij ook films kijken om de tijd een beetje te verdrijven. Het scherm van Simone geeft helaas niet het gewenste inflight entertainment programma.

Tegen 5 uur, lokale tijd, landen we op vliegveld Zanderijen. De vlucht is prima verlopen en de verzorging was uitstekend. Het duurt even voordat iedereen uit het vliegtuig is en ook de douane passage vergt wat extra tijd. Gelukkig heeft men hier respect voor de ouderen, want iedereen die 60+ is mag in een aparte, veel kortere rij aansluiten. Als 60+ en 3 dagen geniet ook ik, niet geheel ten onrechte natuurlijk, van dit privilege. Omdat we hierdoor toch langer op de drie zussen moeten wachten, halen we alvast de koffers van de bagageband. Als we uiteindelijk de koffers hebben komen ook de zusjes aanlopen en kunnen we meteen door de douane naar de aankomst hal. Daar staat de chauffeur met VIP-busje, geblindeerde ramen, van het hotel Torarica al op ons te wachten. Tegen zeven uur rijden we aan voor de ongeveer 1 uur durende rit naar ons hotel in Paramaribo. We checken onder het genot van een welkomsdrankje in. De kamers zien er mooi uit en kijken uit op het zwembad. Zonder Els en Niek lopen we nog even de straat in om wat Surinaamse Dollars pinnen, dat lukt voor mij niet meteen, want het pasgebruik staat niet goed ingesteld. Dan eerst met zijn allen nog een drankje met een kleine snack, bitterballen en friet, om niet met een bijna lege maag naar bed te gaan. Morgen gaan we voor 2 dagen naar Galibi, dus vanavond nog een beperkte hoeveelheid bagage pakken aan de hand van de checklist van het reisbureau. De rest blijft in het hotel, alwaar we na dit uitstapje toch terugkeren.

Geschreven door OpReisNaar