Kunstzinnig

Het was nog best druk in de B&B waar ik verbleef. De B&B heette Leonardo's Rooms.

Ik was in de veronderstelling dat de eigenaar Leonardo heette. Ik werd echter welkom geheten en van uitleg voorzien door een mevrouw. Verder geen Leonardo gezien of gehoord.

De kamer waarin ik verbleef was erg kleurrijk. Ook de rest van de verdieping was niet geheel vrij van kunstuitingen. Ik denk daarom dat de B&B eerder vernoemd is naar Leonardo da Vinci.

Nadat ik gisteren mijn gewassen kleding te drogen had gehangen kwam er nog een vrouw uit Canada aan. Verder heb ik volgens mij in ieder geval nog 2 koppels gehoord in de B&B.

Ook een praatgrage Italiaanse wandelaar die ik tijdens de Via Degli Dei al enkele keren had gezien én gehoord hoorde ik gisteren nog praten. Of hij ook in de B&B is gebleven weet ik niet. Over hem later iets meer.
 

Routewijzigingen

Zoals ik gisteren al aangaf zijn er recentelijk nog wat routewijzigingen gepubliceerd op de website van de Franciscaanse voetreis.

Een van de routewijzigingen betrof er één in de etappe van vandaag. Die wijziging heb ik gisteren maar even genoteerd. De wijziging zit al vroeg in de etappe. De brug waar de route eigenlijk overheen gaat is afgesloten. Dan de volgende maar. Voor mij is geen brug te ver. Tenminste...
 

Habemus papam

Ik hoef me niet te haasten richting Rome zag ik gisterenavond. Er is al een nieuwe paus gekozen.

De witte rook beperkte zich echter niet tot de Sixtijnse kapel. In de buurt van druivenvelden, waar ik vandaag langs liep, was in de heuvels ook witte rook zichtbaar. Zo katholiek is Italië dus blijkbaar.
 

Hoogtemeters

Vandaag gaat het vooral omhoog. Volgens het routeboekje zo'n 1.060 meter. Het duurt, nadat ik de route na de brug had opgepikt, inderdaad niet lang of de eerste helling van vandaag was een feit.

Dat is eigenlijk de rest van de etappe niet meer veranderd. Op een plat stukje en wat kleine en korte afdalingen naar beneden na, was het vandaag vooral klimmen. Gelukkig was het in het grootste deel van de gevallen geen klauteren. Wel was het vaak kilometerslang achter elkaar heel schuin naar boven.

Ik begin in herhaling te vallen, maar het is maar goed dat ik mijn vochtgehalte op peil houd, want bij iedere stijging voel ik het zweet uit de poriën lopen. De druppels spatten op de grond uiteen of doen er langer over. Daarbij maken ze de ene keer een glijvlucht naar het puntje van mijn neus en hecht de druppel zich een andere keer aan de binnenkant van mijn brillenglas. Daar wordt het zicht niet persé beter van.

Het was maar goed dat ik gisteren een groot pak multivruchtendrank had gekocht om mijn vochtvoorraad op peil te houden. Dit pak heb ik verdeeld over gisteren en vooral vanochtend leeg gedronken. De fout die ik zes jaar geleden maakte om zo'n pak net voor het slapen gaan in één keer leeg te drinken maak ik niet meer. Ik heb afgelopen nacht dus ook geen enkele keer uit mijn bed gehoeven om mijn blaas te legen. Dat was zes jaar geleden wel anders.

Nadeel van zo'n groot pak was wel dat ik tijdens de hele etappe regelmatig de smaak van de multivruchtensap proefde.
 

Wijn

Ik heb absoluut geen verstand van wijn. Ik weet dus ook niet wat een goede Italiaanse wijn is.

Ik hoop voor de wijnboer wiens druivenvelden ik vandaag gezien heb dat zijn wijn een goede wijn is. Vele hectaren aan velden met druivenstruiken waren tegen de hellingen van de Apennijnen gepositioneerd.

Het blijkt de exclusieve Chianti Rufina van de familie Frescobaldi te zijn, die hier geproduceerd wordt. Ik denk dat dit een belangrijke werkgever is voor veel andere inwoners van de regio.

Een groot kasteel aan de andere kant houdt alles in de gaten.
 

Bos

Het tweede deel gaat vooral in wat meer bosrijke omgeving omhoog.

Ook hier is de stijging redelijk geleidelijk. Ik had mijn wandelstokken vanochtend al wel van mijn rugzak losgemaakt om ze tijdens de beklimmingen te gebruiken.

Waar ik ze het eerste deel nog niet gebruikt heb, gebruik ik ze tijdens de wat steilere stukken wel. Ik denk dat ze zeker helpen bij het ontlasten van de knieën. Tijdens één van mijn pauzemomenten draai ik de stokken op lengte. Ik heb ze in ieder geval niet voor niets meegebracht.

Het lopen in een bos heeft meerdere voordelen. Je loopt meestal op een zachtere ondergrond en in de schaduw. Dat is erg prettig. Nadeel vandaag was echter wel dat er veel minder aansprekelijke uitzichten te zien waren.

Het was vooral heel veel groen en heel veel bomen.
 

Bebouwing

Ik passeer vandaag maar enkele dorpjes en gehuchtjes. Regelmatig denk ik bij mezelf dat ik een gezegend mens ben om hier te mogen lopen. Anderzijds denk ik met een minstens net zo grote regelmaat dat ik er niet aan moet denken om hier te moeten wonen.

Voor een vakantie van enkele weken is het echt een fantastisch mooie omgeving, maar om hier een huis te bezitten? Nee hoor, ik heb absoluut geen verhuisplannen.

De bewoners zijn wel heel erg met wandelaars begaan en aardig. In het dorpje / gehuchtje Ferrano vind ik na het kasteel en de kerk een bankje om op te gaan zitten en te pauzeren.

Ik heb net gegeten, mijn bidon gevuld en maak weer aanstalten om op te staan. Ik hoor een vrouwenstem "Signore, signore" roepen. Ze roept mij en vraagt of ik misschien nog water nodig heb. Superlief! Het antwoord is echter nee, aangezien ik nog voldoende voorraad heb.
 

Knor

Niet alles onderweg klinkt zo echter vriendelijk en begaan.

Nadat ik net het eerdergenoemde kasteel voorbij ben gelopen, hoor ik boven me een harde grom van een zwijn. Ik schrik er van. Er volgt nog een vergelijkbare grom / knor.

Ik weet dat wilde zwijnen gevaarlijk kunnen zijn als ze hun kleintjes willen beschermen. Ondanks dat ik niet weet of hier kleintjes in het spel zijn, ga ik snel aan de andere kant van de weg lopen. Voelt voor mij toch net wat veiliger.
 

Rustig

Ik had mijn ontbijt voor vanochtend gisteren al in de supermarkt gekocht. Naast het eerdergenoemde pak multivitaminen had ik voor vanochtend voor mezelf een zoet taartje gekocht.

Vergelijkbare taarten had ik eerder deze reis al bij het ontbijt zien staan.

Ik had voor het ontbijt dus volledig de tijd aan mezelf. Ondanks een klein beetje uitslapen betekende dit dat ik rond acht uur vanochtend eigenlijk al weer klaar was om aan de etappe van vandaag te beginnen.

De eerste uren loop ik helemaal alleen. Ik loop steeds met een Italiaans lied in mijn hoofd.
https://youtu.be/CNHL66K8S2I?si=sJDU0kMrStizyWGM

Op enig moment zie ik voor me een andere wandelaar net opstaan en vertrekken. Hij ziet mij ook en zwaait.

Even later passeer ik hem terwijl hij een foto maakt van één van de velen houtsnijwerken die door een kunstenaar uit omgezaagde bomen zijn gemaakt.

We raken aan de praat. "Kommen Sie auß Deutschland?" vraagt hij mij. Ik vertel dat ik uit Nederland kom. Omdat ik een Deuter-rugzak (een Duits merk) draag had hij de associatie gelegd dat ik weleens een Duitser zou kunnen zijn.

Internationaal georiënteerd als ik ben, vraag ik met mijn veelzijdige talenknobbel aan hem: "Do you come from Deutschland?" Deze Duolingo-vraag begrijpt hij echter wel. Hij blijkt inderdaad wel Duitser te zijn.

Een tijdlang zie ik, behalve de Duitser, niemand op de route.

Als ik van mijn lunch aan het genieten ben, hoor ik stemmen. Het blijkt de eerder genoemde praatgrage Italiaan te zijn die samen met een vriend ook de Via Degli Dei liep.

De reactie op hun gezichten als ze mij zien was goud! De verbazing van herkenning droop eraf. Direct begon het ratelen in het Italiaans weer: jij hier? Gaat het goed? Mijn twee duimen gaan omhoog.

Even later passeert ook de Duitser mij nog, voordat ik aan de laatste kilometers begin.
 

Consuma

Gelukkig heb ik mijn overnachtingsadressen tijdig gereserveerd. Eén van de actuele wijzigingen is namelijk het wegvallen van een overnachtingsadres in Consuma. En er waren er maar twee. Daardoor blijft er eigenlijk maar één over, namelijk het adres waar ik verblijf.

Dat bevindt zich net naast het kerkje. Ik bezoek eerst het kerkje, voordat ik naar mijn overnachtingsadres ga. Zo kan een kerk er dus ook gewoon uitzien: sober. Geheel in de geest van Franciscus dus.

Als ik bij het overnachtingsadres arriveer staan de praatgrage Italiaan met zijn wandelvriend ook al binnen. Ook zij overnachten hier.

Vanavond heb ik hier het diner gereserveerd. Ik verwacht aan praat in ieder geval niets tekort te komen.

Dag 14: 18,4 km.

Geschreven door Josderoij.op.pad