Polis

Zoals ik gisteren al aangaf heb ik enkele flinke investeringen gedaan voor dit fietsavontuur. Naast de nieuwe fietsendrager en de aanvullingen op mijn fietsoutfit heb ik ook een extra buiten- en binnenband meegenomen voor het geval er onverwacht pech zou zijn.

Bij deze aankopen bleef het niet. Vakantie in september betekent ook dat de zomer overbrugd moet worden op het werk. Je ziet collega's gaan en weer terugkomen met hun vakantieverhalen. De vakantie-ervaringen van één van mijn collega's waren voor mij reden om toch nog één extra aankoop te doen.

Op haar vakantie waren (in Italië) de fiets van haar én van haar partner gestolen. Ondanks dat de fietsen met in totaal 5 sloten waren afgesloten, waren ze toch weg. Ze waren nu nog volop in gesprek met hun verzekeringsmaatschappij. Ik heb naar aanleiding daarvan ook de kleine lettertjes van de polis van mijn fietsverzekering bekeken en een extra stevig slot gekocht.
 

Spannend

Vanochtend hebben Ilse en ik onze spullen in de auto geladen en onze fietsendrager op de auto gezet.
Voor het op de fietsendrager zetten van mijn fiets heb ik voor het gemak ook een oprijgoot gekocht. Dat helpt om een fiets van bijna 30 kilo (inclusief accu) omhoog te krijgen. De accu heb ik er voor het gemak uitgehaald en achter in de auto gelegd.

De fiets dekken we af met de hoes die we ter afdekking van de fietsen op de camper hebben aangeschaft.

Ik voel toch wel spanning in mijn lijf voor het komend avontuur. Dat komt waarschijnlijk omdat ik nu niet alleen afhankelijk van mijn lichaam ben, maar ook van het functioneren van mijn fiets.

Om 9.00 uur vertrekken we vanuit huis.
Onderweg stoppen we nog voor een plasje. Daar zien we dat de hoes over de fiets door de wind onderweg al is gescheurd. Die halen we er daarom maar weer af.
Rond 12.45 uur arriveren we op mijn startpunt. Na wat gegeten te hebben, begin ik aan mijn 1e etappe.
 

Frau Holle

Vorig jaar ben ik vanuit deze plek terug naar het vakantiepark gewandeld. Dat was mijn laatste etappe in 2023. Vandaag vanuit hier op de fiets vertrokken voor het vervolg 'op weg naar Rome'.

Frau Holle is de naam van een rotsachtige helling in de spleten waarvan de ogen te zien zouden zijn van de sprookjesfiguur die verantwoordelijk is voor de sneeuwval. Je moet alleen maar heel goed kijken. In de Efteling is Vrouw Holle de dame die vanuit de bovenverdieping haar bed krachtig uitschudt.
 

Oogappels

Een prachtige serie. Zo treffend weergegeven van de dilemma's en onderwerpen waar gezinnen met opgroeiende kinderen tegenaan lopen.
Zowel de zaken waar de kinderen op mentaal tegenaan lopen als waar de ouders mee te maken krijgen. Daarnaast ook de levensgebeurtenissen waar hun ouders weer mee te maken krijgen.

Een treffende afkorting die ik in deze serie hoorde en die ik vanaf vandaag ook op mezelf kan toepassen is
Mamil. Dit staat voor Middle Aged Men In Lycra. Voor de niet Engels-onderlegde lezers: "Mannen van Middelbare leeftijd in Lycra". Sinds lange tijd weer eens een wielrenbroek aan om de billen de komende weken een beetje te ontzien.

Voor de zekerheid heb ik een nieuwe pot Sudocrem gekocht. Als ik zag hoe goed dat vroeger voor de rode en schrale kinderbilletjes werkte, zal dat ook wel voor eventuele zere billen van mij werken.
 

Oerend hard

Op de weg naar het beginpunt zag ik de hoogteverschillen van de verschillende gebieden. Denk aan de Ardennen, Hoge Venen, Eifel en de Saar-Hünsrück. Die waren ook vanaf de start zichtbaar en voelbaar. Omhoog in de kleinste versnelling al hijgend en puffend. Omlaag met de handen aan de remmen. Al snel tik ik de 55 kilometer per uur aan. Op weggetjes met de nodige gaten erin en steenslag in de bochten merk ik dat ik hier aan moet wennen.
https://youtu.be/7Y_wUu99E7M?si=RaTVM0x5Va9WyY2-

Soms moet ik al afdalend links of rechts afslaan. De remmen moeten dan vol in geknepen worden. In vergelijking met wat er de komende weken nog gaat komen zijn deze heuvels kinderspel. Dat belooft wat.
 

MTB

Ik heb de eerste etappes in Komoot samengesteld. Bij de voorbereidingen had ik daardoor ook wat inzicht gekregen in de ondergronden waar mijn route over gaat. Bij deze 1e etappe was er ook een deel wat als onverhard werd aangeduid.

Daar is niets aan gelogen. Een groot deel van de route gaat over asfalt. Tussen de grotere plaatsen Hermeskeil en Nonweiler fiets ik over een oude spoorlijn. Dat fietst heerlijk. Toch zijn er ook minder geplaveide delen bij. Over de gaten en steenslag had ik het net. Op enig moment moet ik links van de doorgaande weg omhoog. Na een kleine 100 meter hield het asfalt op. Paden met grote en kleinere kiezels volgen. Omhoog is nog wel te doen. De snelheid ligt dan niet zo hoog.

Boven aangekomen betekent echter ook dat je weer naar beneden moet. Met een diep spoor waar het water een tijdje terug naar beneden stroomde al slingerend de weg van de minste weerstand persenterend, ligt de rest van het pad vol met kleine en grotere kiezels en af en toe takken. Dit is nog enger dan de eerdere afdalingen.
 

Vergane glorie

Beneden aangekomen zie ik een vervallen fabriek. Ik mis het ooit aanwezige pad waarover ik zou moeten. De navigatie toont me als snel de weg terug naar de route. Die leidt langs de vervallen fabriek. Ik moet van de fiets om deze langs een blokkade en over een flinke boomstam te tillen. Iets verderop ligt een geasfalteerd terrein, wat ooit de parkeerplaats voor de vrachtauto's geweest moet zijn. Het hek rondom is echter hermetisch afgesloten. Ook de poort en de deur in het hek zijn met kettingen geborgd. Ik kan niet verder!

Rechtsomkeerd dan maar. Na nog een poging langs de andere kant gedaan te hebben, pak ik Google Maps erbij. Deze leidt me weer bergop over een onverhard pad. Na de nodige kilometers omrijden kom ik langs de plek waar ik eerder niet verder kon.
 

Vicinity

Langs een drukke weg leg ik de laatste kilometers af. Vandaag was nog een relatief korte etappe. Een kleine 45 kilometer geeft de teller aan als ik Ilse bel bij het hotel. Ze komt naar beneden, zodat ik mijn fiets in het fietsenhok kan zetten.

Het hotel ligt bij een campus. Het is hier rustig. Van de sportvelden aan de overkant komt het nodige geluid en gejuich.

Vanavond de tassen wat ordenen, zodat Ilse niet steeds alles mee naar de kamer hoeft te sjouwen.

Ik schrijf deze blog en voeg de foto's bij.

Nu eerst een lekkere douche en straks wat eten. Morgen een langere etappe met de nodige hoogteverschillen.

Geschreven door Josderoij.op.pad