Diner
Waar ik gisteren een groot deel van de middag nog alleen op de slaapzaal was, loopt het in de loop van de dag verder vol.

Vanaf zeven uur kan ik in het hostel gebruik maken van de dinerservice. Met Marguarite en de twee Duitse pelgrimdames die de dag ervoor in Estelle op onze kamer sliepen zat ik aan één tafel. Zij logeren in een samenwerkend hostel een paar honderd meter verderop. Een simpel, maar voedzaam diner.

Marguarite en ik spreken af weer vroeg op pad te gaan. Mijn voorraadje brood is inmiddels verminderd door het ontbijt dat ik voor mezelf heb klaargemaakt voor vanochtend. De ontbijtservice is namelijk 'pas' vanaf zeven uur beschikbaar.

Slingers
Vandaag is voor mij een bijzondere dag. Ik ben jarig vandaag. Aan de reacties op de blog en de Whatsapp te zien, is dat geen goed bewaard geheim. En dat hoeft ook helemaal niet. De hoeveelheid lieve wensen verrast me in positieve zin.

Voor het eerst in vele jaren vier ik mijn verjaardag vandaag niet thuis bij mijn gezin.
Hoewel er 'voor mij geen slingers aan de wand' hangen vandaag heb ik bewust geen link naar het nummer van André Hazes in deze blog opgenomen.

Ik zag natuurlijk al een tijdje aankomen dat ik niet thuis ben vandaag. Daarnaast voel ik me ook helemaal niet eenzaam, zoals Hazes in zijn lied bezingt.

Voor mij is mijn avontuur het feest waar ik naar heb uitgekeken om mijn 51e verjaardag te vieren. Ik weet dat het thuisfront en verdere familie vandaag speciaal aan mij denkt. Andersom geldt dit ook. Hier in de hostel hebben ze speciaal voor mij slingers in de eetruimte opgehangen met de tekst 'Feliz cumpleaños' (Fijne verjaardag).

Ik heb dan ook niet het gevoel vandaag alleen te lopen. En hoe toepasselijk is het dan op deze dag het clublied van een van de Champions League-finalisten te horen. 'You'll never walk alone' van Gerry and The Pacemakers.

https://youtu.be/OV5_LQArLa0

Overigens heb ik het gevoel alleen te lopen sinds een tijdje al niet meer op deze Camino. Toch valt 'de drukte' me in Spanje tot op heden ontzettend mee.

Op deze Camino wil ik bewust geen aandacht aan mijn verjaardag geven en is het voor mij gewoon een wandeldag zoals er al veel zijn gepasseerd en nog een aantal zullen komen. Ik geniet er alleen op een nog intensere manier van. Toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om er tegen Marguarite niets van te zeggen. Dat doe ik dus in de loop van de dag alsnog. Ik trakteer op het terras.

Kado van mij voor jou
Omdat ik zo fijn vind dat er zulke lieve en stimulerende reacties op mijn blog komen wil ik alle lezers trakteren op het volgende kado. Het schitterende nummer Pilgrim van Ennia:

https://youtu.be/XaQnYSbgnM0

Gemiddelde leeftijd
Ze hebben overal statistieken van. Er zal ook van de gemiddelde leeftijd van de Caminogangers misschien wel een dergelijke statistiek zijn.

Ik heb ze in ieder geval al in allerlei leeftijden langs zien komen. Van leeftijden waar niet alleen tijdens de Camino met een stok gelopen wordt tot piepjong. In Roncevalles liep al een aantal kinderen rond.

Tijdens de etappe gisteren zag ik een vader met twee hele kleine kinderen lopen. De ene zat in het karretje dat papa voortduwde, de andere liep zelf en was vlinders aan het vangen. Ik schat ze op twee en vijf jaar.

Gisteren tijdens het diner begreep ik dat ze ook de Pyreneeën zijn overgegaan in drie dagen. Jong geleerd is oud gedaan.

Schitterend
Om vijf uur vanochtend begonnen de eerste pelgrims te rommelen op de slaapzaal. Voor mij een teken om ook alvast te beginnen. Twee mannen in de buurt zorgen namelijk al vele uren voor een storende voorgrondmuziek op de slaapzaal.

Ik zet mijn rugzak in de gang en vul deze daar met de spullen die ik vannacht en vanmorgen nodig heb gehad.

Nadeel is dat de verlichting op bewegingsmelders werkt en dus regelmatig uit gaat. Ik loop dan eerst te zwaaien en loop als dat niet werkt de gang weer een stuk in om het licht weer te laten ontbranden. Het ziet er van een afstand vast komisch uit. Vertwijfeld kijk ik rond of toevallig Ralph Inbar niet opnames voor 'Candid Camera' aan het maken is.

Om tien voor half zeven zijn zowel Marguarite als ik klaar voor vertrek. Het is nog wat duister, maar al heerlijk qua temperatuur.

Vanaf minuut één is het echt genieten. En dat doe ik daarom ook vandaag weer volop. Wederom een prachtige etappe, waar de rust op de vroege ochtend mij ontzettend goed bevalt. We zijn weliswaar niet als enigen zo vroeg op pad, maar hebben toch regelmatig het gevoel dat wel te zijn.

Tijdens de etappe van vandaag zit een aantal flinke klimmetjes en dito afdalingen. Op enig moment waarschuwt een bord zelfs voor een afdaling van 10%. Dat is best steil, maar in vergelijking met wat ik de afgelopen maanden al heb gehad valt de afdaling uiteindelijk ook deze keer weer mee.

Ontbijt
Hoewel ik mijn zelfgemaakte ontbijt vanochtend al heb verorberd, is het na twee uur wandelen tijd voor een pauze. Het was overigens ook de eerste mogelijkheid van deze etappe om wat te eten of drinken te verkrijgen. Toch vind ik twee uur veel prettiger dan de twee of soms meerdere dagen die je in Frankrijk zonder winkel of barretje tegen te komen loopt.

We houden onze pauze in Viana, ruim tien kilometer na de start, bij een barretje voor de mooie, maar gesloten, kerk.

Ik krijg een mooie verrassing. Mijn vader en moeder bellen me om me te feliciteren met mijn verjaardag. Zo super lief!

Logroño
Op weg naar Viana zie ik de de grote stad Logroño al liggen. Toch is het vanuit Viana ook weer zo'n tien kilometer voordat we de stad bereiken.

Kort voor we de stad bereiken kom ik langs een bijzondere stempelplaats. Op een pad met een paar huisjes heeft jarenlang een oud vrouwtje stempels gezet in de pelgrimspaspoorten van passerende pelgrims. Toen deze vrouw in 2002 op 92-jarige leeftijd overleed, heeft haar dochter dit overgenomen. Ook in mijn pelgrimspas komt de stempel met de tekst 'Higos - agua y amor' (vijgen - water en liefde) te staan. Ik koop bij haar ook nog een klein souvenir voor mezelf.

Het is niet de enige stempel die vandaag in mijn pelgrimspaspoort komt. En dan heb ik het niet over de stempel van het overnachtingsadres.

In Logroño staat ook een kathedraal. Na eerst rondgelopen te hebben in deze donkere kathedraal, waar ook iemand de biecht wordt afgenomen, wil ik op zoek gaan naar een eventuele mogelijkheid van een stempel. Marguarite is mij net voor geweest. In de sacristie kan ik een stempel laten zetten.

Ik loop naar binnen en zie onder andere een non achter een bureau zitten. Zodra ze mij binnen ziet komen, pakt ze haar administratie en stempel er al bij. Dat moet de stempelnon zijn. In Spanje heet dat trouwens een Non de Sello. In Frankrijk zal dat dan wel Non de Tampon zijn.

Hoera
Ik heb Marguarite onderweg het geheim van mijn verjaardag verteld. Ik trakteer haar op een terras voor de kathedraal op een drankje en wat lekkers.

Daarna is het tijd om voor de grootste hitte de laatste dertien kilometer te gaan lopen.
Een deel ervan loopt door een mooi park van Logroño en een mooi wandelgebied met een fraai meer. Het is er een drukke bedoening met wandelaars en fietsers. De meeste pelgrims blijven in Logroño.

De omgeving is in combinatie met de strakblauwe lucht zo gaaf om te zien, dat het ook vandaag weer Genieten met de hoofdletter G is.

Buen Camino
Op het Spaanse deel van de Camino is de aanmoediging / wens 'Buen Camino' een (te) veel gehoorde. Ik was hem eigenlijk na één dag al kotsbeu, maar het hoort er nu eenmaal ook bij.

Vandaag kreeg ik de wens van veel plaatselijke bewoners en niet alleen van mede-pelgrims. Ik moet eerlijk toegeven dat dit dan toch wel meer waardering voor wat je aan het doen ben met zich meebrengt.

Navarette
Eindbestemming van vandaag is Navarette. Een klein stadje met de nodige faciliteiten en enkele hostels. We zijn weer op tijd, dus drinken eerst iets op het terras.

Om mezelf nog een kadootje te geven vond ik het wel gepast om vandaag uit te kijken naar een slaapplaats, die dit keer niet op een grote zaal is gesitueerd. Marguarite trakteert zichzelf ook regelmatig op zo'n welkom moment van rust.

Een tweepersoonskamer met twee aparte bedden (Let op! Voor ons allebei wel een voorwaarde, dus maak je geen zorgen!) is prijstechnisch een heel goed alternatief. Van zowel Ilse als de partner van Marguarite krijgen we de toestemming voor deze optie. Eens kijken of dit bevalt.

We eten vanavond tapas in het stadje. Het pelgrimsmenu wordt namelijk pas vanaf half acht geserveerd. We vinden dit eigenlijk allebei te laat.

Voor het ontbijt van morgenochtend doen we kleine inkopen bij de plaatselijke Carrefour. Ook morgen is de ontbijtmogelijkheid pas vanaf zeven uur. Gezien het weer en de fijne ervaring van vandaag willen we dan echter al weer op pad zijn.

Dag 64: 34,6 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad