Saar-Hunsrück-Steig

Zoals ik gisteren schreef heb ik voor de week na de Eifelsteig nog een aatal etappes van de Saar-Hunsrück-Steig gepland.

De eerste ervan staat voor vandaag op het programma. Het is een etappe met een aanlooproute vanuit Trier naar Kasel en van daaruit naar Kell am See. Al met al weer wel een lange etappe van ruim 35 kilometer.

De weersvoorspelling is voor vandaag net als de afgelopen weken: tropisch.
 

Vroeg

In de jeugdherberg van Trier is het mogelijk om vanaf 7.00 uur te ontbijten. Dat is voor mij makkelijk kiezen: dat wordt dus 7.00 uur.

Dan loop ik in ieder geval een deel van de lange etappe voordat de zon op zijn heetst wordt. Want die warmte begin ik wel een beetje beu te worden moet ik eerlijk zeggen.

Het is natuurlijk superfijn dat het de afgelopen twee weken droog is gebleven. Wanneer de rotsen waar ik de afgelopen weken nat waren geweest had mijn avontuur een hele andere invulling bij het klimmen en dalen gekregen waarschijnlijk. Ook vandaag zou dat het geval geweest zijn, hoewel de hoeveelheid rotsen wel een stuk minder was dan hiervoor.

Desondanks is iedere dag zo'n 30 graden op je lijf ook niet het fijnste wandelweer.
 

Dwars door Trier

In het Toeristeninformatiecentrum hebben ze me gisteren uitgelegd hoe ik het beste op de route van de Saar-Hunsrück-Steig kon komen. Ook Google Maps geeft dit als één van de kortste routes aan. Ik vind op de site van de Saar-Hunsrück-Steig zelfs een gpx-track van de aanlooproute vanaf de Porta Negra. Dat maakt het nog makkelijker.

Ik loop dus vandaag vroeg nog een keer dwars door het centrum van Trier. Op enkele plaatsen was ik gisteren nog niet geweest.
Ik herken nog wel wat dingen van jaren terug. Toen waren we hier met de kinderen een dagje. De leuke speelgoedwinkel bij de bijzondere poort doet bij mij een belletje rinkelen.

Ik had gisteren het Amphitheater nog niet gezien. Vandaag deels wel, want mijn route passeert deze bezienswaardigheid. Toch kan ik er in. Je moet namelijk kaartjes kopen om de historische overblijfselen van dichtbij te kunnen zien. Dat wordt hem vandaag niet voor mij. Ten eerste gun ik mezelf daar door de lange etappe geen tijd voor en ten tweede opent het theater pas over ruim een half uur zijn poorten. Dan ben ik al weer een stuk verder op de route.
 

Wijnen, wijnen, wijnen

De route gaat na het amphitheater omhoog. Ik ga de Petrisberg op. De eerste wijnvelden worden zichtbaar. Ik ben geen wijnkenner, maar gezien de nabijheid van de Moezel, gaat het waarschijnlijk om Moezelwijnen.

Via de paden op de hellingen waar de druivenstruiken tegen aan staan draai ik, met de verschillende 'voorstadjes' en 'voordorpjes' van Trier in het dal, langzaam maar zeker omhoog.
 

Kameleon

Bij Trimmelter Hof verandert de routeaanwijzing van kleur. Van het oranje van de aanlooproute staat de route vanaf nu in het officiële groen-blauw aangegeven. Ik zit op de officiële Saar-Hunsrück-Steig!

Onderweg kom ik ook nog andere kleuren bordjes tegen. Die zijn bedoeld voor de verschillende partnerroutes, zoals Traumschleifen. Kortere 'droomroutes' die als dagwandeling kunnen worden gelopen langs de mooie punten in de omgeving.

Het is dus wel goed opletten dat ik dus niet per ongeluk een andere kleur volg in plaats van de groen-blauwe.
 

Uit het dal

Trier ligt in een dal. Dat heb ik gisteren met eigen ogen kunnen zien. Door de route vandaag vanuit Trier als startpunt te lopen, moet ik eigenlijk eerst uit het dal om de bergen in te kunnen. Dat betekent ook vandaag 'klimmen'.

De Petrisberg is daarvoor de eerste beproeving. Die is echter nog geasfalteerd.

Gedurende rest van de etappe moet ik echter nog vele meters omhoog.
Daar waarschuwt een jongeman, die zijn hond aan het uitlaten was, ook al voor.

Toen ik naar aanleiding van zijn vraag waar de reis naar toe ging antwoordde dat ik vandaag naar Kell am See wandel, sprak hij naast zijn bewondering voor deze etappe ook uit dat het nog flink de hoogte in zou gaan.

Op enig moment zie ik de pijl naar links. Daar zie ik echter een hoge bermrand met een schuin oplopend weiland daarboven. De pijl staat toch echt naar links.

Verrek, er staat zelfs een trapje tegen de wegrand om de klim te kunnen maken.
 

Omgeving

In mijn hoofd kent de etappes twee delen. De eerste is vanuit Trier naar Kasel van ruim 15 kilometer. Het tweede is vanaf Kasel naar het Landalpark bij Kell am See.

Net voor Kasel heb ik het hoogste punt van dat deel bereikt. Het punt ligt op ongeveer 372 meter hoogte.

Richting Kasel wordt de route voor even afdalend. Daar zit ik op ongeveer 160 meter hoogte. Ik laat het dorp links liggen en loop via de rand van de berg er omheen.

Ook op deze etappe is te zien dat de kwaliteit van de bossen niet in topconditie is. Ook vandaag zie ik veel houtkap en afgebroken takken en bomen. Ook vandaag moet ik me er soms handig omheen manoeuvreren.

Ik zie ontzettend weinig dieren. De Mehröls laten zich wel weer van hun beste kant horen. Ze fluiten overigens aan deze kant van Trier hetzelfde als aan de Eifelsteigkant.
 

Ontwricht

Ook vandaag loop ik over zowel iets bredere als over hele smalle paadjes. Bij die smalle heb je maar weinig manoevreerruimte met je voeten.

Ik heb gelukkig een bescheiden schoenmaat. Nadeel van bergen is echter dat ze boven minder breed zijn als beneden. Met andere woorden: ze zijn schuin. Door de schuine hellingen kan je je voeten bij het lopen dus ook niet helemaal recht neerzetten.

De druk die dit op de enkels en knieën geeft, zorgt voor wat tekenen van PhPd.
 

Hoger

Een relatief groot deel van de dag loop ik in de zon. Waar de zon in de ochtend gelukkig nog niet op zijn sterkst was, is dat in de middag wel anders. Mijn blauwe wandelshirt en pet slaan steeds witter uit.

Ik doe er alles aan om de vochtvoorraad op peil te houden.

Naast de hete zon beginnen ook de oplopende hoogtemeters hun tol te eisen. De eerdergenoemde 372 meter uit het eerste deel was nog maar een fractie van het tweede deel.

Ik waande me in een aflevering van 'Hoger, lager' van Walter Capiau op de BRT vroeger. Alleen waren ze de mogelijk va 'lager' vergeten. 'Hoger Walter!', 'Nog hoger Walter!'. Er leek geen eind aan te komen.

Of toch: op ruim 641 meter hoogte.
 

Oplettend

Was het gisteren dat ik het over boomwortels had, die zelf als boom hadden kunnen fungeren? Nee, een dag eerder al denk ik. Maakt niet uit, maar ook vandaag waren ze er.

Van die grote dikke knoesten die ervoor zorgen, dat je niet even kunt versloffen. Nee, alert blijven waar je je voeten neerzet en of je ze wel hoog genoeg optilt.

De kans dat je anders je enkels omzwikt is levensgroot. En dat wil je natuurlijk niet. Ook niet aan het eind van zware etappe.
 

Blij

De lange etappe en de daarmee gepaard gaande hitte begint zijn tol bij me te eisen.

De voeten worden moe, de laatste kilometers tellen maar heel langzaam af. Ik moet ook de laatste kilometer goed opletten om mijn voet niet tegen een opstekende boomwortel te zetten en op mijn snufferd te gaan.

Eén keer was het bijna zover, maar door mijn atletisch vermogen (en misschien een beetje geluk) wist ik me toch staande te houden.

Ineens zie ik een vakantiehuisje links van me. Het Landalpark is daar!

Ik bel Ilse met de vraag welk nummer ons vakantieverblijf heeft. Ze legt me aan de hand van de plattegrond uit hoe ik moet lopen.

En dan is het moment daar. Want daar sta jij!

https://youtu.be/iy-nr1L_YrY

We zijn allebei blij elkaar na twee weken weer 'live' te zien.
 

Vakantie!

Het was mijn oorspronkelijke bedoeling om ook de vervolgetappes van de Saar-Hunsrück-Steig nog te gaan lopen. De planning is er.

In de loop van de week had ik voor mezelf eigenlijk al wel bepaald dat ik de laatste week niet vol ging proppen met nog meer lange dagwandelingen. Het warme weer van de afgelopen twee weken heeft me doen besluiten dat ik het hier voorlopig bij laat.

Ik ga lekker genieten van het verblijf op het Landalpark en van de aanwezigheid van Ilse. We gaan samen de omgeving verkennen, waar de zin er is samen lekker wandelen of gezellig ergens naar toe.

Even niet de 'verplichting' om kilometers te maken. Wat dit betekent voor mijn verdere planning om waarschijnlijk ooit in Rome uit te komen weet ik niet.

Wat ik wel weet, is dat vandaag onze vakantie begint. 'Ik heb er zin in'.
https://youtu.be/IHknoSQZibU

Dit was dan ook voorlopig de laatste blog. Tenzij ik me nog bedenk natuurlijk.

16 juni 2023: 35,7 km.

Geschreven door Josderoij.op.pad