Slak

Ilse zit gisterenavond de foto's van mijn blog te bekijken. Ze ziet de foto van de slak met de naam van de stad. Huh? Is Nördlingen ook Citaslow-gemeente?

Ja, Nördlingen blijkt inderdaad sinds 2009 Citaslow-gemeente te zijn. Alphen-Chaam is sinds 2010 ook een citaslow-gemeente.
Beide gemeenten hebben dus ook ook een band met elkaar.

Ilse zoekt nog wat meer informatie over Nördlingen op.
De eindscene van de film Willy Wonka en the Chocolate Factory uit 1971 is blijkbaar ook in Nördlingen opgenomen. Volgens mij heet de film gewoon 'Sjakie en de Chocoladefabriek'. Als ik naar de foto in het routeboekje kijk, kan ik me goed voorstellen dat dit beeld het in een film goed doet.
 

Niet afspreken

Ilse en ik spreken gisterenavond iets af: "We gaan niet meer ergens afspreken."

Gisteren bleken de 20 kilometer hemelsbreed die Feuchtwangen en Dinkelsbühl van elkaar scheiden op de fietsroute fors meer te zijn. Ilse maar wachten en wachten, ik de gas erop zonder tijd te nemen voor een pauze. Dat doen we dus niet meer, tenzij het voor één van ons van groot belang is.

Elkaar een beetje missen is ook niet erg toch?
https://youtu.be/dxbth0qOGS4?si=ceU9aJBo091vHFeI
 

Durf te vragen

Ilse stelt me gisterenavond op de hotelkamer de vraag "Zullen we een spelletje spelen?" Ik kijk haar verwachtingsvol met grote ogen aan.

"Uit de tas" zegt ze direct daarna. Op mijn "O" reageert ze "Ik wist het!" "Ik ook!" is daarop weer mijn antwoord.
https://www.youtube.com/watch?v=1k8craCGpgs
 

Veranderde plannen

"Niets zo veranderlijk als het weer" is een bekende uitspraak. Ik kan er echter ook wat van.

Iedere dag bereid ik mijn etappe van de dag erna voor. Zo ook gisterenavond.
Meitingen is het eindpunt van de etappe van vandaag. Ook deze keer met een hele grote omweg. Op zich niets mis mee.

Bij het zoeken naar het moment waarop ik van de route moet om gericht naar het geboekte hotel te kunnen, valt mij de naam van het adres van het hotel op. "Via Claudia". Laat mij de volgende dag nu de overstap gepland hebben van de Romantische Strasse naar de Via Claudia Augusta. Ik ga daarom als een echte Sherlock Holmes op onderzoek uit.

En ja hoor, deze Via Claudia Augusta start in Donauwörth. Mijn geplande etappe van vandaag gaat ook door Donauwörth heen.
https://youtu.be/hBPUundF1dA?si=ytS4_h-KNnTcyAng

De Via Claudia Augusta komt in tegenstelling van de Romantische Strasse wel langs de goede kant van Meitingen. De plannen worden daarom omgegooid. Ik maak in Donauwörth al de overstap naar de Via Claudia Augusta in plaats van een dag later.

De geplande etappe wordt daardoor anders en ook meteen een stukje korter dan gepland.

Omdat we pas om 16.00 uur op ons volgende overnachtingsadres terecht kunnen geeft dit toch aanleiding om de afspraak om niet af te spreken nog een dag uit te stellen. Dan kunnen we elkaar in Donauwörth toch nog even zien en misschien samen nog wat drinken.

Snap je het nog? Ik wel. Denk ik tenminste.
https://www.youtube.com/watch?v=ZHwVBirqD2s
 

Alle tijd

Zoals aangegeven hoef ik me vandaag niet te haasten. Ik kies er vanmorgen daarom voor om nog even het historische centrum van Nördlingen in te gaan.

Gisterenavond had ik in mijn hoofd al een plannetje gemaakt hoe ik mijn fiets vanochtend het meest handig in de lift kan krijgen. Ik wil namelijk voorkomen dat Ilse nog een keer niet meer bijkomt van het lachen als ik in die lift aan het stuntelen en vloeken ben.

Wat denk je? Doet de lift het vanochtend niet!

Ik met de fiets onder de armen twee etages naar beneden. Niet alleen mijn beenspieren worden getraind zie je wel.
 

Lief

In Nördlingen is in de buurt van 'de markt' een klein marktje opgesteld.

Terwijl een papa een bosje bloemen voor zijn vrouw / minnares haalt, staan 2 jongetjes bij de fontein voor de kerk. Ze zijn druk en geanimeerd met elkaar in gesprek. Helmpje op, mountainbikeje in de hand. Ze hebben er zichtbaar plezier in samen.

Als papa een mooi bosje heeft uitgezocht en afgerekend, fietsen ze met z'n drieën weer naar huis.
 

Danke schön

Het is onderweg erg rustig vandaag. Heerlijk fietsen zo. Af en toe moet ik mijn fietsbelletje klingeln om ander verkeer te waarschuwen.

Zo ook 4 kinderen. Ze hebben waarschijnlijk de opdracht gekregen de hond uit te laten. Als ik de oudste 2 passeer klinkt een vrolijke "Gute Morgen".

Twee kleintjes zijn al iets vooruit met de skelter. Ik hoor de 2 oudsten naar de kleintjes roepen. De grootste van de 2 kleintjes stuurt direct de skelter de berm in.

Als ik ze met een welgemeend "Danke schön" bedank, zie ik de beide gezichtjes stralen. Heerlijk!
 

Contrast

Ilse heeft het plan om in Harburg naar het kasteel te gaan. Harburg is vandaag ook de eerste grote plaats op mijn etappe.

Onderweg zie ik een kapelletje eenzaam boven op een bergje staan. Een heel bijzonder gezicht.

Als ik Harburg via de oever van de Wörnitz nader zie ik het kasteel al staan. Het kasteel ziet er fraai uit op grote hoogte boven het stadje. Prachtig gerenoveerd als ik het van deze afstand kan beoordelen.

Ilse staat boven al te wachten om naar binnen te kunnen. Omdat de route niet door het centrum gaat, besluit ik, in overleg met Ilse, om verder te fietsen.

Net buiten Harburg staat een gigantische fabriek. Hier ziet het vooral heel grauw en smoezelig uit. Wat een groot contrast met het fraaie beeld van het kasteel van zojuist.
 

3 Kraaien

Waar ik de eerste etappes van de Romantische Strasse langs de Tauber fietste, is vandaag de Wörnitz aan de beurt.

Deze volg ik tot in Donauwörth. Daar komt de Wörnitz samen met een andere rivier. Welke? Je mag 3 keer raden.
 

Rijk verleden

De rivieren hebben de stad Donauwörth vroeger geen windeieren gelegd. Dat is aan de bebouwing af te lezen.

Blijkbaar zijn ze er zelf ook trots op. Ze hebben de hoofdstaat door de stad de 'Reichsstraße' genoemd.

Langs deze fraaie straat bezoek ik eerst de Heilige Kreuz-kerk. Wanneer ik mijn fiets heb vastgezet hoor ik bij het openen van de kerkdeur orgelgeluiden. Klinkt goed.

Toch blijkt nog sprake te zijn van een orgelstudent die op het mooie grote orgel van de kerk orgelles krijgt. Ik ben de enige bezoeker in deze oase van rust.
 

Bedevaartsoord

Even wat wetenswaardigheden over de stad Donauwörth.

'Sinds de 13e eeuw lopen er pelgrimsroutes door de stad Donauwörth. Het is historisch gedocumenteerd dat op 27 juni 1214 de kapel op de Donaubrug door de Hohenstaufen-koning Frederik II aan de Duitse Orde werd overgedragen. In deze voormalige brugkapel werden aalmoezen ingezameld en pelgrims verzorgd. Sindsdien lopen er meerdere pelgrimsroutes door de Donaustad, maar ook hier komen pelgrims.

De Beiers-Zwabische Jacobsweg, de Frankische en de Oost-Beierse Jacobsweg ontmoeten elkaar in Donauwörth en de grote pelgrimsroute naar Rome, de VIA Romea Germanica, doorkruist de stad. Deze werd in 2020 door de Raad van Europa gecertificeerd als “Europese Culturele Route”.

Sinds 2021 loopt de Jerusalemweg, de internationale vredes- en cultuurroute en 's werelds langste pelgrimsroute, door Donauwörth!'
 

Pelgrimeren

Bij het opzoeken van bovenstaande wetenswaardigheden blijkt van 13 tot en met 15 september Donauwörth in het teken te staan van pelgrimeren.

Ik ga er daarom van uit dat van de verschillende routes ook stempels beschikbaar zijn. Het Toeristeninformatiepunt gaat op zaterdag pas om 15.00 uur open. Dat duurt nog langs als ik arriveer. In de genoemde kerk
vind ik ook geen 'stempelplaats'. De pastorie van de gezamenlijke kerken is op zaterdag ook niet open. Jammer, maar helaas.

Om nu al te vertrekken betekent dat ik veel te vroeg bij het hotel ben. Ik besluit daarom om de aantekeningen voor deze blog uit mijn hoofd te downloaden en in mijn aantekenschriftje te noteren.

Ilse verwacht rond 11.45 uur ook in Donauwörth te zijn. Ik zoek daarom een plekje in de schaduw tot Ilse arriveert.

We eten warm, zodat we vanavond niet meer weg hoeven. Flädlesuppe (een soep met reepjes deeg) en een flinke schnitzel is mijn keuze. Daarna past er niets meer bij.

Ilse wil nog naar het poppenmuseum en ik wil toch nog wachten tot het toeristenbureau open gaat. We besluiten daarom nog een rondje te gaan wandelen aan de buitenkant van de stadsmuren.
 

Memories

De Jerusalemweg en Flädlesuppe: dat roept herinneringen op aan de vakantie in 2022 met Ilse en Will, de moeder van Ilse.

We zijn toen terug gegaan naar een aantal plekken in Oostenrijk waar Ilse met haar gezin vroeger op vakantie ging. We kregen in 2022 bij de familie Haïdn in Aggsbachs-Dorf eenzelfde soep voorgeschoteld.
In diezelfde week hebben we een autoritje langs de Donau gemaakt. Bij het plaatsje Spitz stond ook een beeld van de Jerusalemweg langs de rand van de Donau. Een soortgelijk beeld staat hier bij de Friedensbrücke.
 

Jammer, maar helaas

Om tien voor drie nemen we plaats op een bankje vlak bij het toeristenbureau. We zitten op dat moment nog in de schaduw.

De dienstdoende dame doet de buitendeur open. Ik grijp mijn kans. Helaas. Ik mag in het voorportaal naar de foldertjes kijken, maar de tussendeur gaat echt pas om 15.00 uur open.

Ik hoop op een stempel van de Romantische Strasse, die ik vandaag afsluit, en één van de Via Claudia Augusta, die ik vandaag start.

Die hoop moet ik snel laten varen. Die stempels heeft ze niet. De Jacobsweg? Nee, die gaat naar Santiago. Ik ben onderweg naar Rome.

Voor ik het weet staan er stempels met de info van de stad en de Jerusalemweg in mijn pelgrimspaspoort. Dank u wel!

Omdat ik veel energie verbruik op mijn fietstocht mag ik ook nog een snoepje uit de bak pakken. Niet de eerste keer vandaag zeg ik "Danke schön".
 

Carcasonne

Tijdens de laatste 25 kilometer van vandaag zie ik een hele lange schutting. Het lijkt om een gehucht te gaan wat helemaal ommuurd is. Ik zoek op dat het hiet om Gut Schwaighof gaat. Heel bijzonder.

Ik moet aan Carcassonne denken, waar Ilse en ik op de terugreis vanuit Santiago langs zijn gereden. Een vergelijking die eigenlijk bij de term 'ommuurd' al ophoudt, maar toch.
 

Onbemand

Ik nader de eindbestemming. Om op tijd de goede afslag te nemen stop ik om het adres in Google Maps in te geven.

Alsof het zo moet zijn, belt Ilse precies op dat moment. Of ik een mailtje van het hotel heb ontvangen met een toegangscode? Er is namelijk geen receptie aanwezig in het hotel en de toegangscode wordt gemaild.
Yes, ik heb zojuist een mailtje ontvangen. Die stuur ik door aan Ilse. Op het moment dat ik arriveer brengt Ilse net de tas naar boven. Even daarna ga ik met de fiets onder de arm ook naar boven.
 

Propaganda

Terwijl ik deze blog aan het typen ben, staat op de tv één van de vele Duitse zenders aan. Hier komt met regelmaat een autoreclame met de muziek van een lied uit mijn (2e?) jeugd.

Ik ken het nummer, maar kom niet op de naam. Ik kan dat niet uitstaan.

Uiteindelijk kom ik er op dat het een nummer van de band Propaganda is. Zij hebben voor mij 2 bekende nummers gemaakt.
Het nummer van de reclame is volgens mij P-Machinery: https://youtu.be/660ZCEhvbnw?si=tr-kgS_jULH3aCwa
Het andere nummer is Duel: https://youtu.be/nnQ2zOmb6Hg?si=truEWYFUQHdQbYXC

Geschreven door Josderoij.op.pad