Heerlijk geslapen
Gisterenavond ben ik na het avondeten (een Belgische 'koude schotel', een heerlijke witlofschotel en een lekker stuk pruimentaart) naar mijn luxe kamer met een prachtig uitzicht op de tuin gegaan. Ik logeerde bij een Belgische dame, die deze woning een aantal jaren geleden heeft gekocht om te genieten van de rust. Dat lukt in deze omgeving wel.

Na het afmaken van mijn blog ben ik weer op tijd mijn bed in gekropen. Ik heb heerlijk geslapen en was voor de wekker weer wakker. Na het ontbijt en de reservering van de nacht van woensdag op donderdag ben ik weer op pad gegaan. Het heeft net geregend en de weersverwachting is redelijk: bewolkt met af en toe kans op een buitje. Achteraf constateer ik dat het eerste deel van de voorspelling klopt en het tweede gelukkig niet.

Rust
Wat een heerlijke wandeldag. Al snel na vertrek verlaat ik het kleine dorpje met een steeds ouder wordende bevolking. Ik loop direct 'in de buiten' met prachtige vergezichten. De enige geluiden die ik hoor zijn het zoemen van de hoogspanningsleidingen, het suizen van auto's in de verte en natuurlijk de vogels die weer volop actief zijn.

Het eerste dorpje dat ik aandoe is Aubigny les Pothees. Een klein dorpje zonder al te veel voorzieningen. Nadat ik dit dorpje weer uitloop vertoont het glooiende landschap een sterk stijgend verloop. De verharde en onverharde ondergronden wisselen elkaar af. De grond is hier volgens mij van een leemsoort. Door de regen is het een glibberende substantie geworden. Het is dus goed oppassen om niet met rugzak en al om te vallen. Mijn wandelbroek begint na een kilometer of tien al te zeuren om een sopje. Als ik geweten had een wandelbroek met smetvrees gekocht te hebben, had ik hem thuis gelaten.

Niet zoeken, maar vinden
Een paar dagen voor vertrek was Jannes buiten in het zonnetje aan het leren en had hij een afspeellijst op Spotify aanstaan. Een van de nummers die mijn aandacht trok was het nummer van U2 'I still haven't found what I'm looking for'. De eerste twee coupletten en het refrein gaan als volgt:

"I have climbed the highest mountains
I have run through the fields
Only to be with you
Only to be with you

I have run I have crawled
I have scaled these city walls
These city walls
Only to be with you

But I still haven't found
What I'm looking for
But I still haven't found
What I'm looking for"

Hij komt vandaag mijn gedachten binnen. 'Ik heb nog nog niet gevonden wat ik zoek' is de vertaling van de titel.
Wat zoek ik eigenlijk? Ik heb mijn doelen voor dit avontuur al enkele keren verwoord. Het blijven daarmee nog steeds abstracte onderwerpen. Wanneer ben je 'ont-haast', wanneer heb je voldoende 'losgelaten', wanneer heb je voldoende 'ont-moet' en hoe kom je jezelf precies tegen? Wat gebeurt er dan?

Als mijn kinderen iets kwijt zijn en ze aan Ilse of mij vragen mee te helpen zoeken, geven we vaak als antwoord dat je iets niet moet zoeken, maar moet vinden. En gevonden heb ik iets vandaag: rust. Wat was dit lekker wandelen vandaag zeg. Ik was op momenten alleen maar met dat specifieke moment bezig en nergens anders mee. Ik was mindful (en dat is heel wat anders dan dat mijn mind full zou zijn geweest)!

Soppen
De onverharde ondergrond is ook weer onder te verdelen in drie categorieën: droog, nat en heel nat. Het is af en toe echt soppen en zoeken naar de meest optimale weg op het drassige pad. Vaak zijn de drassige stukken in de bossen, terwijl het er net buiten weer veel droger is. De natte ondergrond zorgt wel voor een veelzijdige vegetatie in het bos. Er groeien veel bloemetjes en heel veel verschillende grassen en klavers.

Antoon van Tuijl wist alle vogel- en plantensoorten met naam en toenaam te benoemen en beschrijven. Die kwaliteit heb ik niet. Bij mij moet je niet voor de namen zijn. Ik houd het bij de kleur: wit, geel, blauw en paars. En verder is het overal groen, vooral groen. Het is genieten vandaag.

Winkelhaak
De route is erg afwisselend. Uitgestrekte landschappen wisselen zich af met bos. Op enig moment moet ik een klein poortje door, waarna ik op een smal pad tussen weilanden terecht komt. Aan beide kanten van het smalle pad is een afrastering van prikkeldraad. Het is maar goed dat ik zo'n stabiele en evenwichtige persoonlijkheid ben, die in balans is. Anders zouden er binnen de kortste keren een of meerdere winkelhaken in mijn kleding hebben gezeten.

In Signy-l'Abbaye doe ik nog een paar boodschapjes, waarvan ik een deel al voor de deur van de winkel soldaat maak.

Overnachtingsadres
Het Belgische gezin (met de 2 zonen en de hond) loop ik onderweg voorbij, terwijl zij zitten te pauzeren. Het gezin loopt naar hetzelfde dorpje, waar ze ook een overnachtingsadres hebben gereserveerd. Ook morgen is dat het geval. Ik schat in dat we dan in dezelfde gemeentegite zitten. Mijn overnachtingsadres van vandaag ligt buiten het dorp. Het gaat om een Nederlands stel. Hij werkt in Nederland en komt iedere donderdag deze kant op. Zij woont hier sinds januari vorig jaar permanent. Ze zijn ook aangesloten bij Vrienden op de fiets. Ik heb een aantal kilometer verderop op de route met de gastvrouw afgesproken op een plaats waar zij aan het werk is. Samen rijden we naar de overnachtingsplaats. Hopelijk zet ze mij morgen weer op dezelfde plek af om mijn route te vervolgen.

In deze plaats (Lalobbe) zijn opvallend veel Nederlandse gastadressen. Het is daarom met recht een Nederlandse enclave in het Noord-Franse land. Net als gisteren praat ik vandaag daarom overwegend Nederlands. Er is nog een andere pelgrim op dit adres. Hij geneest van een scheenbeenblessure en hoopt morgen ook weer op pad te gaan. Het blijft de meest belangrijke voorwaarde om de tocht te kunnen voltooien. Je lichaam moet blijven meewerken. Die van mij heeft het goed gehouden vandaag. Dit geeft vertrouwen voor de komende periode.

Dag 11: 27,0 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad