Noodstop

In september 2022 nam ik tijdens mijn wandeltocht van het Peerkepad een drastisch besluit: ik stop en ga naar huis.
Na een aantal dagen in de regen mijn beide voetzolen helemaal kapot te hebben gelopen vroeg ik mezelf af wie ik er een plezier mee deed als ik door zou lopen. Het antwoord op die vraag was simpel: "niemand".

Mijn naaste omgeving had wel door dat mijn lichamelijke klachten echt wel ernstig moesten zijn voor ik dit besluit nam. Dat was inderdaad ook wel zo.

Na twee dagen thuis met de voeten omhoog, kroop ik echter al weer achter de pc om te kijken of ik het restant van het Peerkepad en het vervolg richting Kornelimünster in Duitsland in plaats van in twee lange in drie kortere etappes zou kunnen knippen. De planning voor het vervolgetappes schreef ik op een papiertje en stopte ik in het wandelboekje van het Peerkepad.
 

Voortschrijdend inzicht

Rome was de stip op de horizon voor het jaar 2025. In vier blokken wilde ik vanaf 2022 etappes in Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Italië gaan wandelen met het Vaticaan als eindstation.

De maanden na mijn noodgedwongen stop begon mijn ambitie om dit te doen af te brokkelen. "Waarom wil ik dat persé?"was een terugkerende vraag.

Rond de kerstdagen begon ik toch plannen te maken om in 2023 het eerste deel van het 'Duitse blok' te gaan wandelen. Het zoeken van overnachtingsadressen op mijn route was op zich al een uitdaging. Het vinden van een betaalbaar overnachtingsadrea bleek een nog grotere uitdaging te zijn. Holy moly wat een prijzen zeg!

Mijn oorspronkelijke ambitie werd daarmee ook op deze manier aardig onder druk gezet.
In mijn hoofd blijven Assisië en Rome desondanks wel regelmatig terugkomen. We gaan het zien.
 

Dromen, durven doen

Plannen beginnen soms op een hele bijzondere manier. In mijn verslag van mijn wandeling naar Santiago gaf ik aan door Ilse geïnspireerd te zijn om zelf ook te gaan wandelen. Mijn wandeling heeft ook haar weer geïnspireerd om weer een meerdaagse wandeltocht te gaan ondernemen.

Ergens van dromen is al heel mooi. De vraag of je het wel durft is een moeilijkere. De stap naar het doen lijkt klein, maar kan als heel groot voelen. Toch gaat ze ook die stap zetten.
Over een aantal dagen start ze vanuit huis voor haar 'ronde van Nederland'. Supertrots ben ik op haar!

https://youtu.be/09rBoMzgI-I

De afgelopen maanden hebben we allebei onze plannen voor 2023 geconcretiseerd. Ilse gaat het grootste deel van mei op pad, ik volg in juni.
We zitten echter nu nog in april en toch is er weer een verslag? Ja, vandaag ben ik begonnen met de resterende etappes in Nederland.
 

Vandaag veel Meer...

Mijn etappe in september eindigde bij mijn gastadres in Kleine Meers. Daar heb ik mijn tocht vandaag weer opgepakt. Vergelijk de foto van het bebouwde kombord van Meers van toen en nu voor de gein eens. Zoek de verschillen!

Met de camper vertrekken Ilse en ik vandaag vanuit huis naar het Limburgse land. Ilse heeft besloten niet mee te wandelen om haar spieren in het heuvelachtige gebied niet over te belasten.

Terwijl zij met de camper enkele boodschapjes voor het weekend gaat halen en alvast richting de camping rijdt, zet ik mijn eerste stappen weer.

Hoewel de weersverwachting voor vandaag niet denderend waren, geeft het zonnetje veel warmte. De jas wordt in de camper al ingeruild voor een wandelvestje. Die gaat op de eerste pauzeplaats ook de rugzak in.

Het zijn fantastische weersomstandigheden. Lekker zonnig met een verkoelende bries.

Het Julianakanaal is vandaag gedurende een groot deel van mijn relatief korte wandeling in mijn buurt. Beginnend tussen de Maas en het Julianakanaal komt in de loop van de etappe ook de Geul om de hoek kijken. In Geulle staat een grote steen met een plaquette over de overstromingen in 2021.
Bijna niet voor te stellen dat dat riviertje een paar jaar terug zo heeft huisgehouden in deze omgeving.

Het woordje 'Meer' is de rode draad van vandaag. Beginnend in Kleine Meers eindigt mijn wandeling vandaag op de camping net buiten Meerssen. De wandeling van vandaag smaakt ook nog eens naar 'meer'.
 

Broekhovuuh!

Ik loop vandaag grotendeels heerlijk in het buitengebied. Onderweg kom ik weliswaar door enkele dorpjes en buurtschappen, maar daar is het heerlijk rustig. Een van de buurschappen is Broekhoven. Ik zie echter geen bankjes in de voortuintjes en al helemaal geen bakken bier. Ik ben hier trouwens niet rouwig om.

Wat ik wel zie onderweg is een mooie bonte specht. Net voor ik in een natuurgebied een bospaadje naar rechts wil nemen hoor ik een timmergeluid. Als ik de kant van het geluid op kijk, zie ik de specht. Deze zag mij echter net iets eerder en zoekt snel een andere boom op. De bonte kleuren vallen me wel op. Hoewel ik niet veel verstand heb van vogels had ik wel door dat dit de bonte specht was.

Verder hoor ik een groot deel van mijn wandeling het prachtige gefluit van de vogels. Klinkt echt als muziek in de oren.

De struiken en bomen die in de knop en in de bloesem komen zijn weer een lust voor het oog, net als de kleuren van de verschillende bloemen en planten langs de weg en in het bos.

Dit geldt touwens ook voor de mooie huisjes in Elsloo. Een mooi dorpje. Het landgoed rondom het kasteel is trouwens ook een hele mooie omgeving om te wandelen. Gelukkig heeft het de afgelopen dagen niet al te veel geregend hier, want zompig was het wel.

Het ruisen van de auto's op de snelweg is echter ook nooit ver weg. Tussen Bunde en Meerssen ga ik onder de snelweg door.
 

Nostalgie

In Meerssen is er enige herkenning. Toen ik nog bij Baronie voetbalde was de SV Meerssen een geduchte tegenstander. Jaarlijks gingen we naar de plaatselijke SV. Bij het passeren van het sportpark gingen mijn gedachten terug naar die (ook) mooie tijd van minimaal 25 jaar geleden. Sommige fragmenten uit die tijd lijken als gisteren. Wat vliegt de tijd toch.

Onderweg probeer ik de kerkjes die ik passeer van binnen te bekijken. Helaas constateer ik ook vandaag dat ze allemaal op slot zijn. De basiliek in Meerssen ziet er van buiten ook indrukwekkend uit.
 

Vakantiegevoel

Al vroeg in de middag ben ik op de plaats van bestemming. Ilse heeft de camper geparkeerd en de stoelen en tafel al geïnstalleerd. De camping is aardig gedateerd ligt ingeklemd tussen de spoorweg en de snelweg. Ondanks de continue stroom van auto's op de snelweg, is het kwetteren en fluiten van de vogels gelukkig ook goed te horen. Het zonnetje maakt het vakantiegevoel compleet.

https://youtu.be/iPUmE-tne5U

21 april 2023: 14,9 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad