Chique de friemel

De eigenaren van ons overnachtingsadres houden van stijl. Een woonkamer en een badkamer waar volop marmer in verwerkt is, een marmeren wenteltrap en heel veel kunstattributen in de woning en aan de muren.

We hebben wel een hele prettige kennismaking. In het Engels, dus de eerste lesjes Duolingo hebben we nog niet in praktijk hoeven brengen. De gastvrouw is heel geïnteresseerd in onze reis.

We krijgen tips van haar over eetgelegenheden en maken afspraken over het tijdstip van het ontbijt.

Gisteren heb ik ook slechts enkele kilometers ten oosten van het Garda-meer gereden. Dat ligt dus ook niet ver van de overnachtingsplek. Mogelijk is dat nog een plek om vandaag te bezoeken?
 

Franciscus

Tijdens het ontbijt krijgen we het met de gastvrouw over mijn plannen om via Assisië naar Rome te reizen. Ze is direct geïnteresseerd en heeft ook een vriend die alles over Franciscus weet.

Ze heeft ook een aantal tips om onderweg te bezoeken. Een aantal ken ik van mijn globale planning. Anderen liggen waarschijnlijk niet op de route die ik in mijn planning heb.

Terwijl ik me klaar maak voor de laatste etappe krijgt Ilse tips om in Verona te gaan bekijken.

Het is namelijk de bedoeling dat we na mijn etappe vanmiddag samen Verona gaan bekijken.
 

Eindpunt

Een hele korte etappe vandaag. Na het ontbijt rijd ik daarom de laatste kilometers.
Verona is het eindpunt van mijn avontuur van dit jaar.

Verona is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Verona in de regio Veneto. De stad ligt ten oosten van Milaan. De binnenstad van Verona staat sinds 2000 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het ligt niet ver van onze overnachtingsplek, dus ik rijd er eerst heen en daarna weer terug.
 

En dat is drie

Ik rijd weer een deel van de etappe langs het kanaal waar ik ook gisteren langs reed. Het is heerlijk weer, dus in mijn korte broek en korte mouwen op de fiets.

Met een bocht door één van de buitenwijken nader ik het centrum. Er zijn veel mensen op de been. Wandelaars en fietsers. Via een mooie historische brug van Castelvecchio kom ik de binnenstad van Verona binnen.

Wat een drukte al deze ochtend. Veel auto's, elektrische stepjes, fietsers én toeristen.

Ik fiets richting het Toeristeninformatiepunt. Dit ligt pal naast de Arena. Daarover later meer.

Ik zet mijn fiets met alle sloten die ik bij me heb vast. Ik hoop binnen een stempel van het eindpunt Verona te krijgen. Nou gelukt hoor!
Of het de bedoeling was om mij te pesten óf omdat driemaal nu eenmaal scheepsrecht is weet ik niet. Maar, je raadt het al.

De stempel staat ook deze keer op zijn kop in mijn pelgrimspaspoort.
 

Wie? Kiwi

Omdat Ilse en ik vanmiddag samen naar Verona willen ga ik de stad niet verder verkennen, maar fiets via een andere route van Google Maps weer terug.

Eenmaal de stad weer uit en het kanaal nu aan mijn andere hand. Zie ik struiken op percelen die ik nog niet eerder zag. Het zijn geen appelbomen, het zijn geen druivenstruiken, maar wat zijn het dan wel?

Ik stop om goed te kijken. Verrek, het zijn kiwi's die hangend rijp aan het worden zijn. Voor mij de allereerste keer dat ik ze zo aan een struik zie hangen in plaats dat ik ze zie liggen in een plastic bakje met een netje eromheen.
 

Verona?

Wie Verona zegt, zegt Romeo en Julia. Deze twee zijn personages uit het verhaal van William Shakespeare uit de periode 1591-1596.

Er wordt getwijfeld of de beide karakters ooit hebben bestaan. Shakespeare blijkt ook nooit in Verona geweest te zijn. Toch dankt Verona een groot deel van haar toerisme aan dit verhaal.

Met name het huis van Julia trekt ieder jaar heel veel toeristen. Zo ook vandaag. Een drukte van jewelste op het kleine binnenplaatsje. Dit jaar zijn er ook minimaal 2 uit het Brabantse Alphen bij.

Een aai over de rechterborst van Julia zou geluk in de liefde betekenen. Ik kijk Ilse aan en zie meteen dat ik Julia niet hoef te aaien.

Ik heb het geluk in de liefde jaren geleden al gevonden. Het zou trouwens best kunnen dat het toen ook met een aai over een rechterborst begonnen is.
 

Busje komt zo

We gaan op aanraden van de gastvrouw niet met de auto naar Verona, maar met de bus. We parkeren de auto in Chievo, een voorstadje van Verona. We hoeven niet lang te wachten.

Met Google Translate en een Italiaanse tegenhanger begrijp ik van de buschauffeur dat we met de bankpas de rit kunnen betalen.

We beginnen samen als de enige passagiers, maar dat verandert op de weg naar Verona al snel. Hordes scholieren en anderen stromen de bus in. De harmonicabus zit propvol.

Aangekomen op Piazza Brá begint onze stadswandeling. Een prachtige romantische stad die een bezoek zeker waard is.
 

Arena

Naast het verhaal van Romeo en Julia is Verona bekend om haar Arena. Dit is na het Colosseum in Rome het grootste bewaard gebleven Romeinse amfitheater.

Het bouwwerk op Piazza Brá kan overdag worden bezichtigd en is tijdens de zomermaanden ’s avonds het decor van wereldberoemde operavoorstellingen.
Vandaag waren er voorbereidingen bezig, waardoor er veel hekken voor de arena stonden. We hebben besloten om niet naar binnen te gaan.

Een avond in de Arena is blijkbaar wel een spektakel dat je een keer moet meemaken als je de kans krijgt. Dat was ook een tip van een collega die al eens in Verona is geweest en daar daadwerkelijk een operavoorstelling had bijgewoond.

We bezoeken ook ander bezienswaardigheden en gaan met een kabelbaantje naar Castel San Pietro, wat ons een prachtig beeld over de stad geeft.

Via de oever van de Adige wandelen we terug richting Castelvecchio en Piazza Brá. Daar pakken we de bus weer terug naar Chievo.

De eerste druppels vallen. We besluiten daarom om ons plan om nog door te rijden naar het Gardameer te laten varen. Het uitzicht is nu ook vast niet meer zo mooi als met mooi weer.

Na een boodschapje ter voorbereiding op de terugreis van morgen rijden we weer naar ons overnachtingsadres.

Daar maken we alles klaar om morgen na het ontbijt in de auto te kunnen stoppen.
Daarna de fiets erop en terug naar huis.
 

Terugblik

De etappes die ik vanaf 1 september heb gefietst zijn erg voortvarend gegaan.
Volgens de registratie via de navigatie heb ik deze afgelopen dagen een totale afstand van ruim 1.235 kilometer overbrugd. Een afstand waar ik erg trots op ben.

Ondanks de verkoudheid van de afgelopen week heeft mijn lijf zich prima gehouden. De geplande etappes heb ik binnen afzienbare tijd overbrugd, zodat Ilse en ik ook nog veel tijd samen hebben doorgebracht.

Ik heb onderweg genoten van de veranderende omgevingen en de inspanningen die dat fysiek van mij vroeg. Een deel van mijn ontspanning ligt zeker ook in de inspanning.

De keren dat ik onderweg muziek hoorde, werd mijn vrolijkheid getriggerd.
Ik ben er daarin wederom in bevestigd dat muziek voor mij belangrijk is.
https://youtu.be/7nnwoBo2kQQ

Mijn fiets heeft gebracht wat ik er van gehoopt had. Het overgrote deel van de kilometers in de Eco-stand en waar de hoogteverschillen groot waren een standje erbij. Echt top.

Gelukkig is mij materiaalpech bespaard gebleven. Dat had waarschijnlijk voor de moraal wel wat betekend.

Als ik aan de capaciteiten van de fiets had gelegen (en ikzelf die behoefte had gehad), had ik de etappes zelfs langer kunnen maken. Dan had ik mogelijk óf al verder in Italië geweest (mijn voorkeur) óf de afstand in minder dagen afgewerkt (waarschijnlijk de voorkeur van Ilse). Voor mij is het echter helemaal goed zo.
https://youtu.be/BR_DFMUzX4E?si=OGIG2Ww4wfmQM34z

Voor Ilse is dit avontuur wel een grote belasting geweest. Dat realiseer ik me maar al te goed. Iedere dag de autorit in meestal heuvelachtige of bergachtige omgeving vergt veel van haar.

Tegen haar zeg ik dan ook: "Dank je wel lieve schat, dat je dit voor mij hebt willen doen. Ik houd van je. Ik had je graag die foto op de rotonde is Bussolengo gegund. Daar had ik graag jouw naam en die van mij bij geschreven."

Vanaf vandaag mag ze als passagier haar ogen weer sluiten als haar lijf hier om vraagt.

Morgen start de terugreis naar ons mooie Alphen. Ondanks de prachtige natuur, wisselende omgevingen en mooie steden weet ik de charme en het fijn van thuis na dit avontuur ook des te meer waarderen.

Volgend jaar hopelijk het vervolg richting Rome.
https://youtu.be/F9yNtEVAyWo

Geschreven door Josderoij.op.pad