Nachtrust

Vannacht had ik met enige regelmaat kramp in de benen en gevoelige voeten.
Dit heeft geleid tot een minder goede nachtrust. Mijn PhPd-klachten die ik tijdens mijn tocht naar Santiago af en toe had, blijken dus toch niet eenmalig te zijn. Zolang ze niet chronisch worden klaag ik maar niet.

We hebben de wekker vandaag niet supervroeg gezet. Ik heb namelijk gezien dat de Coop in Vessem tot 20.00 uur open is vanavond. Dat moet ik wel redden om nog een boodschapje voor vandaag en morgen te kunnen doen.
 

Voorbereiding

Rond acht uur beginnen de voorbereidingen in 'Mobile home De Roij'. Ik pak het dagelijkse ritueel van drie jaar geleden weer op en begin met het insmeren van de voeten. Daarna ontbijten we met wat er nog in de camper ligt.

Tijdens het ontbijt zet Ilse een toepasselijk liedje op. Ik hoor Miss Montreal en Diggy Dex samen zingen, dat "Alles is zoals het zou moeten zijn". Zoals we hier samen in de camper zitten was er geen titel toepasselijker dan deze.
https://youtu.be/LYRxmBKOJyQ

Na het ontbijt pakken we de spullen in de rugzak en de camper in. Resteert nog het afkoppelen van de stroom van de camper.

Om tien voor half tien vertrek ik als eerste. De ergste regen lijkt over en ik ben op het ergste weer gekleed en voorbereid.
Ilse wilde niet dat ik wachtte. Hopelijk start de camper weer gewoon en kan Ilse dadelijk zonder de vrienden van de Wegenwacht ook weer op weg naar huis.
 

Vennen

Ik sla linksaf richting het café van Mie Peters. Al snel nader ik de Oisterwijkse bossen. Ik ben niet de eerste vandaag. Een aantal auto's en fietsen staan al aan de rand van het bos. Al snel kom ik langs het eerste 'Oisterwijks vennetje'. Een klein, maar mooi exemplaar. Het fototoestel komt uit het plastic om een selfie en een 'gewone' foto te maken.

Ik spot een paar scouts en een hele kudde joggende dames. Ik groet ze vriendelijk en vervolg mijn route. Ze gaan grotendeels over onverharde en semi-verharde ondergrond.

Het water dat ik vandaag zie, komt in veel mindere mate van boven. De talrijke vennen en riviertjes (de Reusel, de Kleine en de Groote Beerze, de Rosep en het Uitbreidingskanaal van de Beerze) zorgen vandaag voor een waterrijke omgeving. Dat was meer genieten dan de uitzichten in de verschillende Tilburgse wijken van gisteren.
 

Ik zie, ik hoor, ik ruik en ik voel

Waar ik gisteren dus voor het grootste deel van de etappe in de bebouwing en 'de grote stad' liep, loop ik vandaag het grootste deel van de etappe in 'de buiten'.
Ik doe dan ook mijn best vandaag om me te focussen op het zintuigelijke waarnemen. Wat zie ik, wat hoor ik, wat ruik ik of wat voel ik?

Om met het ruiken te beginnen: niet zo veel eigenlijk. Sinds ik in oktober 2020 ongemerkt de toenmalige variant van het coronavirus opliep, ben ik mijn reuk en smaak grotendeels kwijt. Af en toe proef of ruik ik weer een beetje, maar het is nog niet wat het ooit was.

Ook het activeren van de overige zintuigelijke waarnemingen lukt vandaag nog niet zo. De vogels laten zich alleen in de buurt van horecagelegenheden even horen. Wel heb ik de grote vrachtvliegtuigen die overkwamen goed gehoord. Ook het ruisen van de wind door de bomen was vandaag aanwezig. Veel mooier dan de geluiden van auto's die over de wegen en snelwegen zoeven en vaak kilometers ver te horen zijn.

Wat wel erg mooi was, was het vallen van de regendruppels op de bladeren, op mijn jas en de grond. Toch hoop ik die geluiden vanaf nu minder vaak te horen :).

Zoals gezegd was de omgeving vandaag erg mooi. De Oisterwijkse vennen, de Kampina, de Landschotse heide en de riviertjes zijn allemaal erf mooi. Toch is het genieten van de omgeving bij het lopen van het Peerkepad nog niet zo gemakkelijk. Er is geen specifieke bewegwijzering, geen fatsoenlijke gps-track en ook het boekje blinkt niet overal uit in duidelijkheid.

Omdat er alleen een boekje beschikbaar is, vraagt dat ook om het aandachtig lezen van de aanwijzingen. Dat beperkt de aandachtige blik op de mooie omgeving helaas wel.

Als de beschrijving dan ook nog zo onduidelijk is dat je een paar keer niet de juiste afslag neemt, levert dat onbedoeld een flink aantal stappen extra op. Ik ontdek onderweg ook plaatjes waar de schelp van de Jacobsroute op staat. Dat symbool blijft iedere keer iets met me doen.
Ik kan in uiterste nood deze nog volgen. Ik weet namelijk dat ik dan ook in Vessem arriveer. In de praktijk blijkt de route ook langs mijn route te gaan.
 

Ma-Ma-ria

Ik heb niet alleen veel water gezien vandaag, maar ook veel kapelletjes. Met name de kapellen die toegeweid zijn aan de Heilige Maagd Maria waren veelvuldig aanwezig.
Onderdeel van de etappe was bijvoorbeeld De Heilige Eik in de bossen bij Spoordonk / Oirschot.
 

Kermis

Volgende week is het kermis in zowel Alphen als bij Sint Michiel in Weelde. Omdat ik dan nog niet thuis ben kan ik daar helaas ('echt nie') niet bij zijn.

Ik heb daarom vandaag maar mijn eigen kermisattractie gemaakt.

Regelmatig heb ik bij natuurgebieden te maken met maatregelen om het wild en grazende vee op dat gebied te houden. De ene keer is dat een veerooster, een andere keer een hekje en soms een draaipoortje. Waar de eerste twee geen problemen opleveren, doet die laatste dat wel. Mijn rugzak en ik kunnen namelijk niet samen door het poortje. We zijn te dik/grof/groot. Ik stap daarom met twee voeten op het draaipoortje, zodat mijn rugzak er bovenuit komt. Met mijn handen zet ik me dan af en draai mezelf dan naar de andere kant.

Wie zei er pas dat ik niet creatief was?
O, dat was ik zelf.j
 

Mee-eters

Na een lange wandeling kom ik uiteindelijk in Vessem aan. Voordat ik naar de Pelgrimsherberg Kafarnaum loop doe ik eerst nog een boodschapje bij de Coop. Eten voor vanavond en morgenavond. De winkels in België zijn op zondag misschien niet open.

Na de boodschappen meld ik me bij de pelgrimsherberg. Beide heren hebben begrepen dat ik met hen en de andere vijf gasten zou mee-eten. Ik moet hen teleurstellen. Een mee-eter minder. Er zijn cliënten van Doctor Pimplepopper die dat niet erg zouden vinden.

Na een prettig gesprek met beide heren ga ik me douchen, mijn zelfgekochte maaltijd verorberen, mijn blog schrijven en daarna op tijd naar bed. Ik heb een tweepersoonskamer tot mijn beschikking. Deze heeft de naam 'Assisi'. Bestaat toeval?

Dag 2: 38,4 km

Geschreven door Josderoij.op.pad