Bucket list

Met mijn wandeling naar Santiago de Compostela in 2019 is één van mijn dromen gerealiseerd. Die heb ik dus van mijn bucket list afgestreept.

Dat was echter niet de enige wens die ik nog heb in mijn leven.

Na mijn wandeling ben ik gaan nadenken over andere dingen die ik nog graag wil doen in mijn leven. Met nadruk 'wil doen' en niet 'moet doen', want als het er om wat voor reden niet van komt, is het ook goed.

Toen ik na ging denken over een wandeling naar Rome, was één van de onderwerpen de route. Er zijn immers meerdere wegen die naar Rome leiden.

Toen ik ging lezen over wandelingen door Duitsland, kwamen de Eifelsteig en de Saar-Hunsrück-Steig als reële opties naar voren als onderdeel van mijn trip.

Zonder al een concreet beeld te hebben kwam wel de Geierlay-hangbrug op mijn netvlies. De Saar-Hunsrück-Steig komt daar namelijk in de buurt. Dat leek me wel gaaf om die een keer over te steken.
 

Nu we er toch zijn

De langste brug van Duitsland. Dat is de Geierlay-hangbrug. Met zijn 360 meter lengte hangt deze brug op zo'n 100 meter hoogte boven het dal bij het dorpje Mörsdorf.

Hoewel niet echt in de buurt van het vakantiepark Hochwald zijn we er nu wel dichterbij als dat we er vanuit huis naar toe zouden gaan.

Toen ik met Ilse plannen maakte voor onze vakantie in Zell am See heb ik een bezoek aan de hangbrug als grote wens geuit.

Voor Ilse is een hangbrug op 100 meter hoogte niet de eerste prioriteit. Ze heeft namelijk hoogtevrees.

In eerste instantie was het dan ook de bedoeling, dat ik de wandeling rondom Mörsdorf zou gaan doen en dat Ilse met haar tekenspullen zich creatief ging vermaken.

Toen we gisterenavond de plannen concreter maakten, overwoog ze toch om met me mee te wandelen. Ja, dat lijkt ook mij heel leuk. Samen de wandeling maken en de hangbrug over steken.
 

Overwinning

Vanochtend zijn we dan ook richting Mörsdorf gereden. Een kleine 100 kilometer van het vakantiepark. Rond kwart over tien arriveerden we op één van de speciaal voor de hangbrugbezoekers bedoelde parkeerplaatsen parkeerden we onze auto.

We hadden een wandeling van ruim 6 kilometer geselecteerd, waarbij we zowel via de brug over het dal gingen als door het dal onde de brug door lopen.

In het dorp waren al meer wandelaars op de been. Het weer leent zich er ook prima voor. Bewolkt, dus de zon kan zijn warmte niet ongebreideld op onze hoofden kwijt. Maar wel droog.

Hoewel de wandeling nooit echt heel moeilijk werd, zaten er wel wel mooie klimmetjes en afdalingen in. Die gaven Ilse ook wel een algemeen beeld van de omstandigheden waarin ik de afgelopen weken wandelde.

Na enkele kilometers waren we bij de hangbrug. We waren niet de eersten. Toch was het niet druk.

Ilse wil graag proberen om de brug zelfstandig over te steken. Dat zou helemaal stoer zijn! Gefocust zet ze de eerste stappen op de planken.

Eerst nog met de handen aan de staalkabels die als leuning dienen, daarna met de handen los. Yes, ze doet het!

De armen gaan triomfantelijk de lucht in. Terwijl Ilse gefocust de hangbrug meter na meter aflegt, geniet ik van de omgeving, de hoogte én van de overwinning die Ilse hier op zichzelf realiseert.

Zo knap! Ontzettend trots ben ik als we aan de overkant aankomen. Yes, ze heeft het gedaan!

Ilse realiseert zich nog niet helemaal wat ze heeft gepresteerd. Hopelijk is dit een belangrijke stap in het overwinnen van haar hoogtevrees.
 

Mooi vervolg

Aan de andere kant van de brug vervolgen we de geselecteerde wandeling. Deze komt na enkele mooie klimmetjes en afdalingen in het dal uit, waar we zojuist 100 meter boven liepen.

Als je de Geierlaybrug van onder ziet, realiseer je je pas echt hoe hoog hij hangt. Op dat moment realiseert Ilse zich ook pas echt hoe hoog ze zojuist de oversteek van de ene naar de andere berg heeft gemaakt. De trots op zichzelf begint bij haar nu ook in te dalen.

Ook in het dal worden bredere paden afgewisseld met kleine paadjes aan de rand van de berg. Goed uitkijken waar je je voeten neerzet.

Om uit het dal te komen moet je klimmen. Ik heb de hoogtemeters van de afgelopen weken nog in de benen zitten. Toch transpireer ook ik al veel. Ilse komt in haar tempo ook blinkend van het zweet boven. Jippie, ook deze uitdaging is volbracht!
 

Labyrint

Bij het kijken naar uitstapjes viel mijn oog ook op een 'lavendel-labyrint' in Kastellaun. Laat Kastellaun nu niet zo heel ver van Mörsdorf afliggen.

Bij mijn wandeling naar Klooster Steinfeld heb ik het daar aanwezige labyrint gelopen. Omdat Ilse geïntrigeerd is geraakt door alles wat met labyrinten te maken heeft, hebben we gisteren de keuze gemaakt om na de Geierlay-hangbrug ook het labyrint in Kastellaun te bezoeken.

Na langs de burcht van Kastellaun gereden te zijn, zoeken we het labyrint op. Het is er erg rustig. Slechts één andere dame is er. Zij ligt echter gestrekt op een badlaken te mediteren óf te zonnen. Dat wordt mij niet duidelijk.

Helaas staat de lavendel waarmee het labyrint is gevormd nog niet in bloei. De paarse gloed van het labyrint is daarmee nog maar heel beperkt aanwezig.

Toch geeft de rust en het mystieke karakter van de plek een fijne sfeer bij het lopen van het labyrint.
 

Voldaan

Blij, trots en tevreden dat we samen deze beide activiteiten hebben gedaan rijden we terug naar het vakantiepark.

Heel gaaf was dit.

Geschreven door Josderoij.op.pad