Soigneren

Ik kom door mijn busrit van gisteren al vroeg aan bij het hotel. Ik kies er voor om niet meer de deur uit te gaan. Ik eet daarom 'uit mijn rugzak'.

Dit geeft mij ook de gelegenheid om mijn voeten nog een middagje rust te geven en ze te verzorgen. Ik laat de wonden drogen (ze waren overigens niet nat door Kamer 14 hoor) aan de lucht en smeer ze daana in met de creme die ik gisteren bij de Farmacia heb gekocht. Dit herhaal ik in de loop van de avond nog een keer.

Hopelijk kan ik vanaf vandaag de geplande kilometers weer op eigen kracht volbrengen. Ik heb de afstanden voor de komende week gelukkig ook niet te lang gepland.

Het is in ieder geval ontzettend fijn om te merken dat er zoveel anderen met me meeleven. Ik heb daardoor het gevoel niet alleen te lopen.
https://youtu.be/OV5_LQArLa0?si=Huz7lkz5QcKIql3c
 

Welk haar?

Dat is wat ik.thuis regelmatig hoor wanneer ik zeg 'mijn haar te gaan doen'.

Omdat ik toch alle tijd heb ontdoe ik mezelf daarom op de hotelkamer van mijn hoofd- en gezichtsbeharing.

De hele reis alles (oké, niet op alle delen van mijn hoofd groeit het nog even hard) laten groeien en laten staan is voor mij geen optie.

Ik heb nog getwijfeld om eens een keer naar een echte barbier te gaan, maar zie daar toch vanaf. Na de scheerbeurt kan ik zo weer figureren in de favoriete serie van mijn ouders: "de bold en de boevitul".
 

Calcio

Ik kijk op mijn kamer naar de Champions League-wedstrijd tussen Barcelona en Inter Milan. Dat was tenminste weer een wedstrijd waar pit in zat. Zo zouden ze allemaal moeten zijn.

Het veiligheidsgevoel wat ik heb in deze kamer is eerlijk gezegd niet heel groot. De kamer ligt met de deur redelijk dicht tegen een weg. De kostbaarheden heb ik daarom onder mijn slaapshirt aan mijn nek gehangen. Ieder geluid van buiten én van de buurman is hoorbaar.

Ik slaap daarom vannacht maar heel licht. Redelijk vroeg ben ik weer uit mijn bed. Ik maak een simpel ontbijtje voor mezelf klaar en doe de (kleine) afwas.

Daarna verzorg ik mijn voeten weer.
Ik merk dat ik zin in vandaag heb.
 

Bijnamen

Na Verona is Bologna de volgende grote stad die ik aandoe.

Bologna schijnt vier bijnamen te hebben. La Rossa (De rode), vanwege de rode gebouwen en daken. La Grassa (De dikke), omdat je er blijkbaar de lekkerste pasta's van ltalië kan eten. La Dotta (De geleerde), want al in de elfde eeuw werd hier de eerste universiteit gesticht. Het is nog steeds een echte studentenstad. De getorende is de vierde bijnaam. Dit is vanwege de twee enorme scheve torens in het centrum van de stad.

Bologna blijkt ook een hele compacte stad te zijn. Ik heb het vandaag mogen ervaren.
 

Bogen

Wat me eerder in Verona en gisteren ook in Cento al opviel, zijn de overdekte galerijen. In Bologna blijkt er in het oude centrum meer dan 40 kilometer aan bogengalerijen/ arcaden te zijn. Ik heb zelfs het aantal van 62 kilometer gelezen.
https://youtu.be/Eztx7Wr8PtE?si=9-wFGWJypFTtMo7M
 

Te voet

Yes. Ik ga vandaag niet met de bus.

De afstand naar de binnenstad is te overzien, dus ik ga mijn voeten weer eens testen.

Ze voelen redelijk goed aan vandaag. Ik plak en tape de meest beschadigde delen goed af en bedek ze verder met mijn teensokken, dubbelwandige sokken én de wandelschoenen. De teensokken, dubbelwandige sokken en wandelschoenen doe ik normaal gesproken ook trouwens.

Als ik mijn voeten vandaag nog een beetje kan ontzien, heb ik er alle vertrouwen in dat het vanaf morgen echt kan beginnen!
 

Provinciaal

Thuis ben ik blij met de koffie van mijn Senseo-machine. Italië is het land in Europa waar ze weten wat lekkere koffie is.

Eerder deze week had ik inderdaad een automaat op de kamer, waar heerlijke koffie uit kwam.

Op de kamer van afgelopen nacht stond ook een vergelijkbaar apparaat. Ik had best wel zin in een lekkere kop koffie. Ik kies daarom de grootste mok. Er kwam echter maar een heel klein beetje koffie uit het cupje. Zelfs na 3 keer opnieuw te hebben gedrukt hield de hoeveelheid bruin vocht niet over. Een beetje teleurstellend als je het mij vraagt.

Bij de lunch van vandaag valt het kwartje pas. Het blijkt zo te horen. Ik bestel in een barretje tegenover de Basilica di San Francesco (de Basiliek van Sint Franciscus) (onder andere) een caffé normale. Die kost maar € 1. Geen geld dus.

In plaats van de mok die ik gisteren had maken ze hier echter gebruik van het poppenservies van één van de dochters. Ik krijg er ook een borrelglaasje water bij. Aha, zo werkt dat dus. Ik ben echt niks gewend!
 

Dag van de arbeid

Ook in Italië is 1 mei een nationale feestdag. Ik was benieuwd of er überhaupt wel een winkel open zou zijn vandaag.

Ook vandaag blijkt niets minder waar te zijn. Onder de eerste bogen van Bologna loop ik niet alleen. Bij de eerste kerk die ik zie staat de deur open. Ik kom midden in een mis binnen. Het kerkbezoek is ook hie niet meer wat het waarschijnlijk is geweest.

Even verderop zit midden in een gallerij alweer een kerk. Zomaar opeens een oase van rust tussen allerlei klerenwinkels.

Het blijft niet bij deze twee. Op het Piazza Maggiore (het grote plein) staat ook een joekel. Het onderste deel van marmer, het bovenste gewoon baksteen. Het geld was te vroeg op blijkbaar. Vlak bij deze Basilica di San Petronio staat ook een grote fontein met Neptunes.

Omdat het 2e deel van mijn reis in het teken van Franciscus staat, moet ik natuurlijk ook nog naar de naar hem genoemde Basilica di San Francesco. Ook hier val ik halverwege een mis (heel zachtjes) binnen. Ik kan het Onze Vader en Lam Gods nog meebidden en wens mijn buurvrouw de Vrede. Na mijn lunch ga ik nog een keer op mijn gemak de hele kerk rond.
 

Eind en begin

Mijn eerste routeboekje stopt bij de San Luca net buiten de stad. Daarover morgen zeker meer.

In Bologna start ook de Godenweg, ofwel de Via Degli Dei. Die loopt ook via de San Luca. Het bijbehorende routeboekje ga ik daarom vanaf morgen in de hand houden. Vandaag koop ik bij het toeristenbureau van Bologna het pelgrimspaspoort(je) van de Via Degli Dei. Ik ontvang daar ook meteen een eerste stempel.

Morgen beginnen ook de hoogtemeters van de Apennijnen.
Vandaag is het vooral genieten van de fraaie binnenstad van Bologna. Ik werd wel weer bevestigd in het wandelen in landelijke omgeving boven wandelen (lees: slenteren) in de stad.

Ik zoek na de lunch het hotel op. Om 14.00 uur kan ik naar mijn kamer.
Na mijn rugzak op de kamer gezet te hebben en een heerlijke douche genomen te hebben en ga ik nog wat rondkijken in de stad.

Ik moet, nu ik er toch ben, natuurlijk wel van 'De Dikke' geproefd hebben!

Dat lukt. En met de echte Bolognese'saus' of eigenlijk Bolognese-ragù. In een restaurantje aan het grote en drukke plein geniet ik van de pasta en de daarop volgende rondes.

Met een goed gevulde maag loop ik via mooie binnenplaatsjes weer richting hotel. Daar ga ik me voorbereiden op morgen.

Dag 6: (minimaal) 12,4 km

Geschreven door Josderoij.op.pad