Ochtendmens
'Zeven uur, je moet je bed uitkomen.
Je moeder staat te gillen op de trap ..'
Dit zijn de eerste regels van 'Alles heeft ritme' van Frizzle Sizzle, de (toen nog) meisjes die op blote voeten dit lied op het Eurovisie-songfestival zongen.

Zeven uur was niet het moment dat ik op ben gestaan vanochtend; het was mijn vertrektijd vanaf mijn overnachtingsadres.

Er is gisteren niemand meer gekomen, dus ik was vannacht helemaal alleen in het in pelgrimsherberg omgebouwde postkantoor.

Het spookt er wel een beetje. De hele avond en nacht klappert er ergens een deur en de verwarming mag wel een beurt van de verwarmingsmonteur krijgen. Maar goed, een geleend huis moet je niet in de kelder kijken.

Ik ben op tijd naar bed gegaan en heb de wekker om half zes gezet. Na een ontbijtje met een bakje oploskoffie dus om zeven uur weer op pad. Eerst natuurlijk de sleutel weer in het kluisje terughangen om ook de volgende pelgrims deze ervaring te kunnen laten meemaken.

Afgekant
Het weer ziet er veelbelovend uit. De blauwe lucht laat zich nu al meer zien dan gisteren de gehele dag. Ik ben het dorp Saint-Révérien nog maar net uit of ik loop al weer in de natuur. De regen heeft hier gelukkig niet zo veel sporen achtergelaten. De grondsoort hier kan daar toch beter mee omgaan dan de klei / leem die ik eerder onder mijn zolen kreeg.

Toch is het grootste deel van de etappe op harde ondergrond. Een groot deel van de eerste uren zelfs langs een grote doorgaande weg. Hoewel er niet superveel verkeer is, is het wel heel erg oppassen. Er wordt hard gereden en hoewel de meeste automobilisten tijdig uitwijken kan ik hier niet blind op vertrouwen.

Een harde ondergrond heeft het voordeel dat deze redelijk stabiel is en je niet van de ene naar de andere droge plek hoeft te springen. Het heeft echter ook als nadeel, dat deze wegen vaak ronder zijn, waarbij de zijkanten schuin aflopen. Dit om te voorkomen dat er plassen blijven staan, waardoor je van de ene naar de andere droge plek moet springen. Zo heeft ook hier 'ieder voordeel zijn nadeel'.

De afgelopen weken heb ik op de rustigere wegen bij dit soort afgekante wegen links en rechts afgewisseld om zo geen last van mijn gewrichten te krijgen. Vandaag durfde ik dit risico niet te nemen. Ik wilde het verkeer graag aan zien komen en ben dus aan de linker kant van de weg blijven lopen. Dit betekende wel, dat ik kilometers lang schuin gelopen heb.

Aan het eind van de dag begon mijn PhPd zich daardoor weer te openbaren. Hopelijk is dat morgen na een goede nachtrust weer beter.

Omgeving
Ik loop vandaag in een bosrijke omgeving. De vergezichten zijn niet zo ver, aangezien er vaak bomen voorstaan. Toch heeft dit ook zijn charmes.

Net als ik zijn ook de vogels vroeg op. Waar ze zich gisteren amper hebben laten horen, is het vandaag vanaf de eerste minuut feest.
In de graspartijen leveren ook de krekels hun muzikale bijdrage.

De RAL9001-koeien hebben vandaag gezelschap van een donkerdere soort, waarvoor ik de kleurenwaaier zou moeten bekijken om hier het goede nummer bij te kunnen noemen. Op enig moment waan ik me in de Alpen, wanneer ik van ver een koe-bel hoor. In een wei lopen een groot aantal runderen en opvallend veel kalfjes, waarvan er één, het grootste rund, de bel die om zijn nek is gehangen met zijn tong schoon probeert te maken.

Ook de schapen ontbreken niet. Er lopen al de nodige lammetjes tussen. Zo schattig zijn die.

Vandaag heb ik ook een nieuw vogelgeluid gehoord. Eergisteren vertelde ik aan het avondeten, dat ik al heel vaak de koekoek gehoord had. Één van de vrijwilligers, Frits uit Sittard, probeerde mij te vertellen dat dit niet logisch is. Het was die dag voor het eerst zuidenwind geweest, waarbij de koekoek volgens hem niet tegen de (noorden)wind in vliegt. Hij had die dag zelf de koekoek pas voor het eerst gehoord.

Hij dacht dat ik me vergiste met de Hop. Toen ik hem vroeg of die dan ook 'Koe-koek' roept, moest hij toch ontkennend antwoorden. Ik ben er zeker van dat ik al een aantal de dagen de koekoek gehoord heb en ik heb in Alphen enkele getuigen zitten.

Het nieuwe vogelgeluid klonk als 'hop hop hop hop', waardoor ik meteen aan de Hop dacht als veroorzaker van dit mooie geluid. Zojuist toch maar even Gegoogled en het (b)lijkt inderdaad de Hop geweest te zijn. Als ik Frits nog eens spreek, zal ik hem vertellen dat ik ze allebei gehoord heb en dat het verschil zelfs voor mij duidelijk te onderscheiden is.

Niet van de lucht
Waar de wolken gisteren vooral een donkere kleur hadden, was het kleurenpallet boven de horizon vandaag op momenten heel fraai. Blauwe lucht, afgewisseld met witte en iets donkerdere wolken, geven mooie plaatjes. In de loop van de etappe worden de wolken wel donkerder.

Een paar kilometer voordat ik het stadje Guerigny nader, vallen er een paar verdwaalde druppels. Er vallen echter geen grote druppels, waardoor ik vooral nat van het zweet arriveer.
Ik doe bij de Intermarche mijn boodschappen voor vanavond en morgen en loop daarna naar het gemeentehuis om mijn sleutel voor de gemeenteherberg op te halen.

Ik hoor daar dat ik de herberg vandaag met drie anderen deel. Omdat ik bij de reservering al had begrepen dat er nog één plaats vrij was, kom ik tot de conclusie dat er vier bedden zijn in de herberg. In de notitie die ik op het gemeentehuis zie, staat een Belgisch klinkende naam met daarachter een 3, dus drie personen.

Op weg naar de herberg kom ik een man en vrouw tegen die mij met mijn rugzak zien. Ze gaan boodschappen doen. Dit zijn twee van de andere pelgrims, een Belgisch echtpaar. In de herberg zit de derde persoon, eveneens een Belgische man.
Ik douche en hang mijn natte kleren buiten te drogen. Als er toch een bui valt haal ik de kleren maar weer snel binnen.

Morgen loop ik naar Nevers, om na een bezoek aan de kathedraal nog een aantal kilometers verder door te lopen.

Dag 28: 36,0 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad