Mooie nieuwe dag
Het was heerlijk rustig in het hostel in Mélide. De slaapruimte waarin ik was ingedeeld bevat drie stapelbedden. Alleen de onderste bedden zijn bezet.

Het is een heerlijk rustige nacht. Helaas hoor ik ook vandaag de wekker weer niet afgaan. De oudemannenkwaal om eerder dan de wekker afgaat naar het toilet te moeten is spelbreker.

Ik ben inmiddels erg getraind in het heel stilletjes opstarten zonder de anderen wakker te maken. Ik ontbijt in het keukentje en heb mijn rugzak al ingepakt als de andere twee pelgrims ontwaken.

Tegen half zeven ben ik weer op pad. Het belooft wederom een mooie nieuwe dag te worden.

https://youtu.be/zj-PBCqrwR0

Figuurlijk
Ik krijg de nodige hartverwarmende reacties op mijn blog. Dat vind ik natuurlijk ontzettend fijn.

Naar aanleiding van mij blog van gisteren kreeg ik ook vragen over het gebruik van de omschrijving 'kettingen en sloten rond mijn hart'. Om eventuele misverstanden te voorkomen: ik heb dat natuurlijk figuurlijk bedoeld als bruggetje naar het lied 'Unchain my heart' van Joe Cocker.

Ik voel me super goed en heb de omschrijving ook helemaal niet zo zwaar bedoeld als hij wellicht over is gekomen.

https://youtu.be/XA9Zy2t0VHk

Ik had misschien beter de vergelijking met een ui kunnen nemen, maar kon daar geen toepasselijk lied bij bedenken.

Een ui? Ja, een ui. Een ui bestaat uit verschillende laagjes, die om de feitelijke kern heen zitten. Het verwijderen of door deze lagen snijden leidt in mijn geval vaak tot tranende ogen. Wanneer ik kijk naar het proces dat ik tijdens mijn avontuur doormaak, zie ik hier wel raakvlakken.

Er zitten heel veel laagjes om de kern heen. Door opvoeding, ervaringen et cetera heb ook ik (figuurlijk) laagjes om mijn hart opgebouwd.

Dit is in de loop van 51 jaar gebeurd. Ik moet mezelf daarom ook de tijd geven om weer tot mijn kern te komen.

Wat is voor mij echt belangrijk? Waar word ik enthousiast van? Waar draait het voor mij om? Wat wil ik betekenen in de wereld? Vragen, waarop ik hopelijk in het proces dat ik doormaak richting of antwoorden ga vinden.

Wat ik de afgelopen periode in ieder geval al heb ervaren is dat de vrijheid van het wandelen in de natuur mij veel brengt. Ik voel me dan als een vogel zo vrij.

https://youtu.be/gQK9k42ongU

Snuiven
Het heeft vannacht geregend. Hoewel het de hele dag wel grijs en dreigend blijft, blijft het van buiten droog. Het is al met al weer heerlijk wandelweer.

Van binnenuit stroomt het water wel via hoofd, armen en rug naar beneden. De zweetklieren doen ook vandaag weer goed hun werk.

Weer snel na vertrek ben ik de stad Mélide uit en loop ik de bossen in. Dankzij de regen is de geur van de eucalyptusbomen er al snel en deze komt de hele dag terug. Ik snuif de geur diep in en geniet ervan. Ik moet nog op gaan passen dat ik het zelfs lekker ga vinden.

Het eerste deel van de etappe is het nog rustig op de route. Ik vind dat een groot voordeel van het vroege starten.

4Daagse
De dorpjes en gehuchtjes volgen elkaar ook vandaag weer redelijk snel op. Ieder dorpje heeft ook wel zijn eigen herberg, waar pelgrims naar buiten komen om aan hun etappe te beginnen.

Na ruim twee uur nader ik een dorpje, waar net een hele grote groep naar buiten komt. Het lijkt een klas met middelbare scholieren, die ook de laatste 100 kilometer van de Camino lopen.

Net voor de hostel is een barretje. Ik grijp die kans aan om mijn eerste pauze te nemen. Kan ik nog even van de rust genieten.

Helaas is daarna het 'rustig wandelen' voorbij. Overal om me heen zijn individuele pelgrims, maar vooral kleinere of grote groepen wandelaars. De formaten van de rugzakken variëren van 'formaat Jos' tot handtas. Het merendeel draagt dagrukzakjes of kleiner.

De Decathlon heeft in ieder geval goede klandizie gehad aan de schooljeugd. De meesten dragen een splinternieuwe rugzak om 'hun Camino' te lopen.

In de groepjes is er vaak wel iemand bij die muziek op heeft staan. Ik heb de voorkeur om die muziek vooral in mijn hoofd te hebben.

https://youtu.be/S3ta4T9tIUM

Het slalommen tussen de groepjes wandelaars die vaak de volledige breedte van het pad gebruiken is voor mij niet de meest plezierige bezigheid. Toch blijf ik zo vriendelijk mogelijk groeten.

Ik ben blij dat de drukte zich pas in dit stadium van de tocht in deze mate voordoet. Ik heb daar voorafgaand best tegen opgezien. Nog even doorbijten.

Hoopvol kijk ik al uit naar de etappes na Santiago naar Finisterre en Muxia. Ik ga er vanuit, dat de rust op de route dan ook weer is teruggekeerd.

Aftellen
De aanduiding van de tot Santiago resterende kilometers op de bewegwijzeringspaaltjes telt snel af.

Ik nader Santiago steeds dichter en zou er eigenlijk morgen al kunnen arriveren. Met de ervaring van vandaag ben ik blij, dat ik er voor heb gekozen om zaterdag aan te komen.

Morgen heb ik een korte etappe om vijf kilometer voor Santiago te stoppen. Op zaterdagochtend loop ik dan op tijd vanuit daar naar de kathedraal. De grote drukte van pelgrims en toeristen komt dan waarschijnlijk daarna pas.

Hostel
Mijn overnachtingsadres van vandaag is in Brea. Ik arriveer ruim voor het moment dat de albergue open is en begin alvast aan mijn blog van vandaag.

Ik zal vandaag 'uit moeten gaan eten' in een restaurant in het dorp. Komt dus nog een klein stukje wandelen bij vandaag. Maar dat stukje zal me de kop ook niet kosten hoop ik.

Dag 83: 28,9 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad