Refuge
In de refuge in Perigueux heb ik gisteren mijn eigen maaltijd klaargemaakt. Een heerlijke champignonsoep met als hoofdgerecht Ravioli. Door het ontbreken van het blik Ravioli woog mijn rugzak vanochtend weer wat minder.

De refuge werkt met een soortgelijk systeem als de gîte L'Esprit de Chemin waar ik eerder heb overnacht. De schoenen en de rugzak moeten beneden blijven in een rek en in een afzonderlijk plastic mandje van de AC Tion neem je de spullen die je nodig hebt mee naar boven. Ik kwam er achter dat op de voeding na bijna alles uit mijn rugzak in het mandje past.

Ik slaap het grootste deel van de nacht goed en lig uiteindelijk te wachten tot de wekker gaat. Één minuut ervoor zet ik hem uit en voer ik mijn dagelijkse activiteiten als tanden poetsen, wassen en de voeten balsemen uit.

Er logeren vijf andere pelgrims in de refuge: Pelgrim Wim uit Ruurlo, een Franstalige Belgische dame, een Franse fietspelgrim en een Frans koppel. Daarnaast een hospitalier vanuit de 'Weg van Vézelay', die de refuge beheert.

Ik schat in dat ik, naast Wim, ook de andere pelgrims de komende dagen nog zal treffen, aangezien zij de komende dagen dezelfde overnachtingsadressen noemen als dat ik heb gereserveerd. Op vandaag na.

Kiezen
Al snel na vertrek uit de refuge moet ik kiezen. Vanuit Périgueux heb je de keuze voor de meest gelopen route en een variant die via Bergerac loopt. Ik loop de reguliere route.

Gisteren had ik mijn mond nog vol over het authentieke karakter en de schoonheid van Périgueux. Sinds vandaag weet ik dat dit met name voor de historische kern geldt.

Voordat ik Périgueux uit ben, krijg ik ook een beeld van de rest van de stad. Daar komt de typering 'schoonheid' niet bij over mijn lippen.
De geur van roet overheerst en er staan veel huizen en winkels leeg en te koop. Het onderhoud van de gebouwen is over het algemeen slecht.

Pelgrim Wim uit Ruurlo loopt dezelfde etappe als ik. Ik ben blij als we na een klein uur wandelen uit de stedelijke omgeving zijn. Het genieten van frisse lucht kan beginnen.

Strak blauw
'Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw....' Dit is een mooie typering van het weer van vandaag. De wind waait stevig en houdt daarmee de temperatuur gevoelsmatig aangenaam.

We vullen onze bidons bij een kerkhof en komen in het dorp Chancelade bij de abdij. Een mooi complex, waar de nodige onderhouds- en renovatiewerkzaamheden plaatsvinden.

Ik neem een kijkje in de abdijkerk. Net als ik in veel andere oude kerken heb geroken, ruikt ook hier de lucht muf van het vocht. Rust heerst hier binnen volop.

We nemen de tijd om onze ogen hier goed de kost te geven. De vest gaat de rugzak in.

Het vervolg van de etappe is erg afwisselend. Dorpen, buitengebied, water en bos, maar ook asfalt, keien en onverhard wisselt elkaar vandaag op een prettige manier af. Het weer maakt een prachtige wandeldag compleet.

Op en af
Ik heb mijn idee dat het in deze omgeving wat minder heuvelachtig is al eerder bijgesteld. Anders had ik het na vandaag zeker gedaan.

We hebben weer een aantal stevige langdurige beklimmingen en gevoelsmatig iets minder langdurige afdalingen. Toch vinden deze grotendeels in de bossen plaats. De zon heeft hier door de dichte begroeiing en het bladerendek weinig kans de temperatuur op te krikken. De grote zweetplekken blijven vandaag dan ook grotendeels achterwege.

Er zijn stukken in het bos bij waar ik eigenlijk mijn licht aan moet doen om een goed zicht op de keien en omhoog gekomen boomwortels te hebben. Het is soms erg donker.

Boven op een plateau houden we onze eerste pauze. Bij gebrek aan een bankje posteren we ons onder een boom. Lekker in de schaduw. De krekels en kikkers zorgen voor de achtergrondmuziek. Heerlijk.

Isle
We wandelen het dorpje Gravelle in en besluiten een kopje koffie te drinken als die mogelijkheid zich voordoet.

Ik zie een fietspelgrim staan en meen aan zijn postuur de fietspelgrim te herkennen die we vorige week na onze etappe langs Limoges in Isle hebben ontmoet. Omdat hij met zijn rug naar me toe staat, weet ik het pas zeker als hij na een 'Bonjour' van mijn kant, omdraait. Hij is blij verrast ons weer te zien. Hij is op dit moment met zijn vrouw fietsend op pad op de Camino. Zij doet een inkoop voor de lunch in het plaatselijke kruidenierswinkeltje. Ik koop hier later een liter 'fruitsap' om die de volgende pauze te kunnen opdrinken.

De rivier de l'Isle kruist vandaag ook een aantal keren ons pad. Zowel via de Voie Verte (een fietspad door het groen) als bij het stadje Saint-Astier gaan we er met een lange brug overheen.

Oranje boven
Ik heb op mijn avontuur al veel verschillende kleuren bloemen gezien. Vandaag loop ik echter langs een veld met prachtige oranje bloemen. Ik denk dat deze speciaal voor de Nederlandse pelgrims is ingezaaid. Met de geluiden van de verderop luid kwakende kikkers was dit een heel bijzonder moment.

Spookkasteel?
Saint-Astier is voor de andere drie wandelende pelgrims die met Wim en mij in Périgueux waren het eindstation van vandaag. De Belgische franstalige dame had geprobeerd op dezelfde plaats als ik te reserveren, maar ze had geen enkel contact kunnen krijgen.

Ook Wim had bij ons overnachtingsadres in Négrondes via de gastvrouw geprobeerd te reserveren, maar ook daar geen contact. Wim neemt de gok door zonder reservering met mij na Saint-Astier nog enkele kilometers door te lopen naar Château de Puyferrat.

Omdat daar geen maaltijd kan worden gereserveerd en Wim geen eten bij zich heeft, gaan we eerst nog naar de Leclerc-supermarkt in Saint-Astier.

Wanneer we aankomen bij het kasteel is er niemand te horen of te zien. Het kasteel en bijgebouwen zijn wel open. Zou het een spookkasteel zijn?

Na een telefoontje van mij komt de eigenaar alsnog opdraven. Naast Wim en mij komt er nog een derde pelgrim vandaag. Het blijkt een Duitse man met een ruitjesblouse te zijn.

We krijgen een kamer in het kasteel en kunnen ons eigen eten in de keuken bereiden en in de eetzaal oppeuzelen. Ik voel me thuis in dit kasteel en denk in mijn vorige leven iets van koning geweest te zijn. Mijn naam duidt ook al heel erg in die richting. Op zijn Frans is dat namelijk: Jos le Roi.

Dag 45: 26,9 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad