Gezamenlijk diner en ontbijt
Met vijf pelgrims zijn we gisteren in hetzelfde hotel aanbeland. Gisterenavond hebben we daarom samen het diner genuttigd. Een stevige maaltijd die als erg welkom naar binnen werd gewerkt. Redelijk op tijd zocht ieder zijn eigen kamer op om vanochtend weer gezamenlijk aan het ontbijt te verschijnen.

We waren vanochtend niet de enige gasten die al zo vroeg in het hotel zaten. Ik Frankrijk lijkt het de gewoonte om het ontbijt niet thuis, maar in 'het café' te consumeren.

Op naar Reims
Eric blijft door zijn scheenbeenblessure achter in het hotel. Zijn vrouw pikt hem daar op in de loop van de ochtend. Met zijn vieren (de Nederlandse Marguarite, de Belgen Werner en Jef en ik) vertrekken we vandaag op een gezamenlijke etappe naar Reims. We hebben ook daar alle vier in hetzelfde complex de overnachting geboekt.

Nadat we Bazancourt uit zijn, komen we langs een gigantisch groot fabriekscomplex, waar naast een suikerfabriek ook de installaties van een graanverwerker en een installatie om Franse klaver (luzerne) te drogen staat. Ook wordt hier bio-ethanol uit bieten en graan gemaakt. Het duurt een tijdje voor we aan dit complex voorbij zijn.

Na door een mooi dorpje gelopen zijn, wandelen we kilometers tussen de akkers. Zo ver het oog reikt alleen maar akkers. Fantastisch. Op een heuvel aangekomen wordt het beeld afgewisseld met zicht op bebouwing. In de verre verte zijn de contouren van de kathedraal van Reims al zichtbaar. Het duurt echter nog een hele tijd voor we meer in de bebouwing zitten.

We eten nog wat op een klein weitje aan de rand van Bétheny. Daarna maken we ons op voor de laatste ruim vier kilometer richting de kathedraal. De omgeving is nu helemaal anders dan de eerste uren. De rust is ingeruild voor de drukte van een grote stad.

Kathedraal
We naderen de kathedraal vanaf de achterzijde. De beelden trekken al snel onze aandacht. Wat een grootsheid staat hier voor ons. Zodra we op het plein aan de voorkant staan kijken we de kathedraal recht van voren in de ogen. Wow!

De bedrijvigheid op het plein valt ontzettend mee. De Japanners en/of Chinezen zijn het actiefst met het maken van foto's, vaak begeleid door allerlei poses om zelf ook maar mooi op de foto te komen.

Ook in de kerk heerst een serene rust. Ik steek een kaarsje op en kniel even stil bij het mooie avontuur wat ik hier beleef. Wat ben ik een bevoorrecht mens om dit te mogen doen.

Omdat we nog vroeg zijn, kunnen we hier nog geen stempel voor in het pelgrimspaspoort halen. Daarvoor moeten we later terugkomen.

We doen daarom eerst een boodschapje om deze als lunch daarna voor de kathedraal op te eten. Ineens staat ook Eric voor onze neus. Hij is samen met zijn vrouw toch ook nog even naar de kathedraal gekomen. Een leuke verrassing is dat.

We gaan onder het toeziend oog van de glimlachende engel weer naar binnen. Daar treffen we ook het Belgische gezin nog. Zij hebben hun laatste wandeldag er ook opzitten.

Afscheid
We nemen nu definitief afscheid van Eric en het Belgische gezin en lopen naar onze overnachtingsplek net buiten het centrum. Morgen loopt Jef richting Rome en gaan Marguarite, Werner en ik verder richting onze tocht naar Santiago de Compostella. In de loop van de dag zullen onze wegen scheiden, omdat de overnachtingsplaatsen niet overeen komen.

Vanavond eten we met ons vieren nog samen. De mannen slapen daarna met zijn drieën op één kamer, Marguarite op haar eigen éénpersoonskamer. Voor de komende dagen heb ik enkele pittige lange wandeletappes op het programma.

Dag 14: 23,9 kilometer

Geschreven door Josderoij.op.pad