Iets na 7 uur vertrekken we vanuit de Chaamseweg. Eindbestemming van vandaag is Nevers. Een plaats die Jos ook tijdens zijn wandeling van zo’n twee-en-een-half-jaar geleden aan heeft gedaan.

Vol goede moed gaan we op pad. De goede moed krijgt al voor Antwerpen een eerste deukje. De rem- en dubbele knipperlichten zijn voor ons nadrukkelijk aanwezig: de eerste file is een feit. In de eerste 2 uur staan we meer stil dan dat we rijden. Na ongeveer 3 uur rijden hebben we onze eerste break met chocomelk, thee en koffie. We willen ondanks de files ten slotte wel het vakantiegevoel krijgen. Het is ook ons eerste bezinningsmoment: Wat doen we? Rijden we via Reims en Troyes of toch door Parijs over de Périphérique?

Tijdens de rit komen we langs veel plaatsen, waar Kees en Jeanne herinneringen aan hebben. Het gaat om plaatsen waar vroeger de postduiven werden gelost om zonder TomTom de weg naar huis zo snel mogelijk aflegden.

Kees herinnert zich nog een rit naar Pont-Sainte-Maxence, waar hij ‘vroeger’ een keer zelf de duiven heeft helpen oplaten. Gezien de drukte op de wegen rond Parijs waren de duiven vast en zeker eerder thuis dan hij.

We kiezen ervoor om de navigatie te volgen en helemaal ten oosten om Parijs heen te rijden. Ook hier is het weer druk en zijn we de remlichten al snel beu. We rijden lang op de N104.
Uiteraard weer de grapjes over “Daar staat de Eifeltoren” bij de vele hoogspanningsmasten. De herinnering aan het nemen van de verkeerde afslag op de Périphérique van vele jaren terug komt daarmee ook weer terug bij Jeanne en Kees. Ineens was hij daar: de bekende Eiffeltoren. Ondanks de drukte op de weg waar iedereen elkaar links en rechts in haalde moest er van dit moment natuurlijk een foto genomen worden. Het bleek de laatste halve foto van het rolletje te zijn.

Net nadat we op de A6 komen nemen we de afslag naar een parkeerplaats. De gasfles wordt opengedraaid en we verwarmen in de camper tomatensoep. Lekker met een broodje en wat salades. Er moet natuurlijk wel afgewassen en afgedroogd worden, voordat alles weer netjes in de kastjes kan. Of Kees alleen voor de foto poseert met de theedoek of echt helpt, is voor de lezers de vraag. Voor ons een weet.

Frankrijk is natuurlijk ook bekend om zijn tolwegen. De nodige tolpoorten moeten we daarom door om afwisselend een ticket te trekken danwel de betaling te regelen. Het blijft toch iedere keer weer een kunst om vanuit de camper de tickets en betaalkaart in en uit de automaat te krijgen.

Het eerste deel van de reis overheerst vooral de regen. Tussen de eerste en tweede stop hebben we al meer zon en vanaf Parijs vallen er alleen nog af en toe enkele druppels. Rond 16:30 uur komen we in Nevers aan. De navigatie wijst ons de weg naar het klooster van Bernadette. Nu nog de juiste toegangspoort vinden waar we de camper kunnen parkeren.

In ons beste Frans/Engels checken we bij de receptie in. De sleutels halen we nadat we bij Bernadette zijn geweest. Een streng kijkende man ziet er op toe dat er toch echt geen foto’s gemaakt worden in de kapel, waar Bernadette ligt opgebaard. Bij het ophalen van de sleutels moeten we voor het eerst deze reis onze “pass sanitaire” (Corona-vaccinatiebewijs) laten zien. Omdat het nog vroeg is gaan we nog te voet naar de kathedraal van Nevers. Jos kent van zijn wandeling ongeveer de weg en Google Maps doet de rest. We lopen na de kathedraal nog door naar de Loire en kopen op de weg terug bij de bakker broodjes voor het avondeten. Deze eten we op in de camper op de parkeerplaats.

Daarna zoeken we onze sobere, maar wel van eigen toilet en douche voorziene kamers op. We spreken af hoe laat we gaan ontbijten en gaan op tijd slapen.

Geschreven door Josderoij.op.pad