Nou, toen ik vanochtend in het zonnetje mijn ontbijtje zat te koken en over het spiegelgladde meer uitkeek en het enige geluid wat ik hoorde de ‘kraaa kraaa’ van een traag opstijgende kraanvogel was, was ik toch wel ontzettend in mijn hum.

Die stilte veranderde na een uurtje wandelen in een omgeving van veel drukke nerveuze mensen, een stadionspeaker en genummerde hesjes. Komende 4 dagen is er een teams-estafetteloop over het St. Olavspad. Van Östersund naar Trondheim. En daar hobbelde ik tussendoor. En voor alle lopers was er water en een banaan. Ook voor mij!

Ik heb m’n tentje opgezet op veldje bij een strand waar alle gezinnetjes uit de omliggende woningen effe komen zwemmen en spelen. En drukke bedoening, maar wel leuk al dat gegil in het Zweeds. Ook hier is t vooral ‘kijk mama, kijk! Mama. MAAAAMAA.

Komende dagen is het voorwaarts naar Åre en dan maar eens eventjes kijken naar de omstandigheden. Het wordt slecht weer, dagenlang regen en er is nog een bak sneeuw gevallen. Maar goed, dat is nog 3 dagen verderop. Eerst vanavond een worstje braden.

Geschreven door Olga.wandelt