Jaaa! Verandering van landschap! Daar was ik zooooo aan toe. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik van het type glashalfvol ben. Of eerlijker gezegd zie ik vooral dat mijn glas mooi afgevuld is, meestal dan, want nu werd het toch wel tijd voor een kraan. Moest langzaam maar zeker mijn best gaan doen het mooie te zien, dreigde het half leeg aan te tikken.

Maar, lucky me, het universum heeft 'm weer afgetopt, middels een vette regenbui dan wel, maar het kondigde onmiskenbaar de verandering aan. Het weer is omgeslagen, hoewel hoog in de twintigers lijkt het door de bewolking toch koel. De heuvels spraken weer andere spieren aan, de te verwachten vergezichten mijn oog. Maar... die uitzichten bleven uit door het vocht in de lucht. Had graag nogmaals de Alpen in de verte gezien en daarmee ook de vlakte die ik de afgelopen tijd ben doorgestoken, maar dat plaatje is vast ook te googlen.

Voor morgen zou ik me het liefst een flinke dag uitsloven en boven in de Apennijnen arriveren om daarna af te dalen naar Toscane, maar voorspeld onweer lijkt roet in het eten te gooien. Misschien zegt gezond verstand wel dat ik geduld moet opbrengen... Maar hoewel ik een zee van tijd heb, lijk ik vooral vooruit te willen. Yeehaa!

Geschreven door Olga.wandelt