Wat een saaaaaaie dag vandaag. Het einde van de tocht was een kleine 10 km over een oude spoorbaan. Het enige mooie daarvan is dat je een beetje vaart kunt maken, de toppen zijn in de dalen gelegd zodat je nagenoeg vlak door het landschap gaat. Links en rechts metertje of 50 zicht op grote heidevelden. En muisstil behoudens een kuchend schaap - wat precies klinkt alsof er een mens staat te hoesten. Moeder- en kindschapen die blatend afmeten hoever ze uiteen dwalen. En een ‘bap - bap - hellø, hellø waarbij je je afvraagt wie naar je roept. Nou, dat is de red grouse, een fazantachtige die hier veelvuldig aanwezig zijn. Overal staan bordjes (gesponsord door?) gelieve op het pad te blijven omdat er grondvogels broeden, svp niet verstoren. Op 12 augustus begint het jachtseizoen...

Door dit slot zou je bijna vergeten dat het begin van de dag compleet anders was. Nog steeds in een mistwolk liep ik de eerste van 4 flinke toppen op. Bij het uitzichtpunt was vooral niks te zien. Maar tijdens de afdaling brak er een beetje licht door de wolken en schoven de gordijnen open. Prachtige vergezichten, wat een mooi stukje wereld! Tijdens de tweede klim was het schouwspel alweer voorbij, de derde heb ik via een omweggetje omzeild om via de vierde op de grote weidse vlakte zonder einde te arriveren... Maar mijn humeur is van alle tijden want onderweg stond een oude mijlpaal met een emoji avant le lettre die het precies omschreef.

Ben afgepijgerd bij de The Lion Inn aanbeland, hoopte op een vrije kamer want om daar mijn tent nog op te zetten, pfff. Alle kamers vol, maar de eigenaar heeft een B&B voor me geregeld. Ben opgehaald, wordt morgen weer teruggebracht, maar nu lig ik lekker in een kingsize bed met wel 8 kussens. En het bed ligt heeeeerlijk! Om in slaap te vallen hoef ik vast geen schaapjes te tellen...

Geschreven door Olga.wandelt