Met 'voor een week aan broodjes' was de tafel gedekt. Vol met lekkers en van die kleintjes Kips leverworst, die met dat deuntje van de reclame. Met zo'n melodietje dat of je wil of niet deel uit gaat maken van je wandeltempo. Een lift terug naar de Markt in Swalmen en een aantal dorpjes verder was er dan in Melick eindelijk koffie. Ook in Limburg is het de makers het Pieterpad gelukt de dorpjes amper te schampen en zo de cafeetjes te missen. In St.Odiliënberg trof ik bij de ingang van de baseliek een man die me alle hoeken en gaten heeft later zien. Zijn kennis, àl zijn kennis van de geschiedenis deelde en alle stukken aanwees die ze met de processie meeslepen (zijn woordkeuze). En dat is zo ongeveer de hele huisraad. Ik geloof dat ze de kerkbanken laten staan. Een uurtje later stond ik weer buiten om nog een uurtje later in Monfort aan te bellen waar een bed voor me klaar stond.
...dan gewone leverworst, pa-da pa paa da pa da páá
Geschreven door Olga.wandelt