Bijtijds op weg want ons ontbijt had een aanlooptijd van 5 kilometer; Valkenburg. En de pas zat er goed in want tegen enen zaten we al achter een colaatje bij station Maastricht. Door naar de Sint Servaas voor een stempel in mijn pelgrimspaspoort en terug naar zijn brug waar Sandra naar noord en ik verder door naar zuid vertrokken. De wolken konden het niet meer langer ophouden en begon me met hagel te bekogelen. Toen het daadwerkelijk begon te regenen heb ik gedreigd met mijn poncho, dat volstond. In Eijsden ontving Lian me met open armen in een prachtig mooi, oud en aangenaam vakwerkhuis. Mijn voorlopig laatste avond in Nederland is moeiteloos naar zijn eind gekletst.
Geschreven door Olga.wandelt