Vandaag werd het zomer, met strak blauwe hemel en een zonnebril op mijn neus die zijn bijbaantje als haarband nu achter zich kon laten.
De weg voerde me door een lieflijk landschap voorzien van oude hoeves met grote binnenplaatsen en langs hoge heggen en muren waarachter prachtige historische landhuizen zich schuil hielden. Maar een glimp door de poort en de vele schoorsteentjes op de daken laten je fantasie afdwalen hoe het achter die luiken zou zijn geweest in de Belle Epoque.
En nog een beetje verder terug in de tijd zou ik al bijna ‘thuis’ zijn. In de 16e eeuw liep hier de zuidelijkste grens van ooit De Nederlanden. (Zei de routegids, heb geen bewijs gezien)
Op de foto’s wat campingleven. Hoe je deze verovert met je spullen tijdens je ontbijt en wat je ziet tijdens je diner. Inclusief nieuwsgierige toeschouwers aan de andere kant van den draad.
Geschreven door Olga.wandelt