Italië, Monteriggioni

"Shit, twee dode geiten half op de weg! Hond bezig geweest." Dat was mijn eerste reactie. Een stap verder op het grindpad stonden ze ineens in de benen en blafte me toe. Slik... Stilstaan, wandelstokken langs mijn lijf, niet aankijken en rustig een stapje voorwaarts was mijn strategie. Toen de eerste hond tussen het blaffen door even moest geeuwen en de ander zich weer opkrulde op zijn plekje half op de weg ben ik rustig voorbij gewandeld. Stress om niks, gelukkig.

Moest ook even grinniken om mijn gedachte dat ik geiten dacht te zien. Heb in geen weken meer vee gezien, geiten, schapen, koeien. Italië leeft op melkpoeder. Niet gelogen trouwens, zelfs de parmezaanse kaas ontstaat uit poeder, om na de transformatie naar kaas weer in poedervorm terug te keren. Een kilometer later moest ik trouwens op mijn conclusie terugkomen.

De dag bracht me via een groot bos en een gele vallei naar dit ommuurd dorpje, boven op een steile heuvel. Toen ik het panorama zag dacht ik 'Ben d'r! Nog effe de Merseloseweg', deze keer hadden ze 'm via Weverslo gelegd...

Geschreven door Olga.wandelt

10 jul 2017Afgeleid...

12 jul 2017Siena

Al 6 reacties bij dit reisverslag

Lees met plezier je reisverslagen en we zijn gretig om volgend jaar de laatste etappe naar Rome te doen. Wij zijn alweer een week thuis en bijna opgeslokt door de waan van de dag. Broodkruimels zul je van mij dus niet meer vinden al moet ik toegeven dat ik daar al eerder mee gestopt was want anders begon het wat op omgekeerd stalken te lijken. We wensen je in elk geval nog mooie kilometers met mooie en motiverende momenten. Hup Olga! groeten Chiel en Els
Chiel 2017-07-11 19:26:44

Bijna op 2/3 en daarna telt het hard af. Zal wel dubbel gevoel worden. Ik benijd je....knuffel
Yvonne 2017-07-11 20:54:58

De foto van de stadspoort hiernaast symboliseert voor mij heel erg onze tiendaagse wandeling van Lucca naar San Quirico: iedere middag liepen we door een eeuwenoude stadspoort een stadje in en de volgende morgen liepen we door een poort aan de andere kant het stadje weer uit. En dat in de wtenschap dat dit al eeuwen zo gegaan is....Geniet van alle poorten die nog komen!
Toos 2017-07-11 21:26:31

Ik was even de hort op en hup, zit jij alweer midden in het avontuur. Duidelijk dat je ook voor honden en geiten je hand niet omdraait. Wel voor de humor en de foto's, want die zijn weer schitterend.
Ria 2017-07-12 08:48:56

Honden! Elke keer als ik ze zie, stokt mijn adem. Maar gelukkig gebeurt er negen van de tien keer niks. En oh, oh, oh, wat is het mooi allemaal hè.
Everdiene 2017-07-12 08:51:33