Wat een tocht vandaag! Hij oogde simpel, gewoon 22km door de vallei. Geen toestanden met bergen, klimmen, dalen slechts de weg volgen en hoppake. Hele stukken waande ik me weer eventjes op de via Francigena. Velden, smalle weggetjes, af en toe een dorpje of een gehuchtje. Te warm, maar wel heerlijk.

Maar af en toe bewandel je hier paden, mijn hemel. Vandaag een heel stuk langs de rand van een koolzaadveld, alsof ik door het oerwoud moest. Manshoge distels en brandnetels, van die omgevallen koolzaad met hun scherpe bladeren en dan nog een leger aan kleefkruid wat het voor elkaar krijgt je veter los te maken. Met een half losse schoen ben ik het pad afgestrompeld omdat het te overwoekerd was überhaupt je schoen te zien, laat staan te strikken.

Man, man, wat een geplaar! Vol krassen en bulten heb ik het pad verlaten en vanaf toen lekker over het hete asfalt gebanjerd. Onderweg effe in de schaduw met Lieve en Nancy en uiteindelijk het laatste stuk met Jan en Caroline. Allen Belgen, maar die laatste twee ook èchte. En dan doel ik op hun bagage, slaapkamer en keuken netjes op de rug. Bikkels!

Geschreven door Olga.wandelt