Wat een heerlijke dag, wat een prachtige route! Wat een wind...

Dit stuk van de route, door de Apennijnen, is zo pelgrimvriendelijk, daar word je warm van. En de temperatuur is flink gezakt dus dat komt mooi uit. Langs de weg zie je subtiel en uitgemeten groot de verwijzing naar deze wandeling. Alle huisnummers zijn voorzien van het logo, waterplaatsen met bankjes en bloemen, hectometerpaaltjes met afbeeldingen, standbeelden, houtknutselwerken en mooist van alles, mensen die het kennen die een praatje aangaan -zo goed en kwaad als het gaat- en zelfs een stukje meewandelen de goede kant op. Fijn die bezorgdheid, het zou toch maar net hier fout gaan na 1500km, maar een warm welkom, dat zeker.

Verder nog wat onsamenhangend commentaar bij de foto's. De hostel van afgelopen nacht, een exacte kopie van die van komend nacht. Iets met eigenaarschap van de wegbeheerder, voorheen het onderkomen voor de werklui, nu dus herbergen. Vergezicht, hectometerpaaltje, vlindertje op pauzeplek. Ik zag de slak. Wat zag de slak? Waterplas, alpenweide, ezels op het pad, knutselwerk. Blije mevrouw, kerkje, wandelpad, bloem. Uitzicht, wind en eindelijk een koffietje. Lekkerrrrr.

Zei ik blijde mevrouw? Ook ik had ze niet gezien, totdat ze van zich liet horen. Roepend als marklui hebben iets besproken, vraag mij niet precies wat, maar het leek belangrijk en gelukkig we waren het helemaal eens met elkaar. Geweldig.

Geschreven door Olga.wandelt