Nederland, Oostrum

De honderdste dag is het vandaag, maar ben al drie dagen thuis. Lichamelijk dan, zelf moet ik nog even landen. De laatste week was een vreemde. Maandagochtend, veel te vroeg wakker natuurlijk, was ik al in de ochtendgloren op weg en arriveerde ik op het Sint Pietersplein voordat ze de rijen hadden opgesteld. In mum van tijd stond ik bovenin en -op de koepel met een gigantisch uitzicht over de stad. Twee dagen lang ben ik door de stad gedwaald, heb afscheid genomen van mijn medewandelaars, de highlights aangedaan en geconstateerd dat Rome zeker de moeite waard is om nog een keer naar terug te komen, maar dan lekker met het vliegtuig en met de toeristenpet op. Nu paste me die nog niet.

Woensdagmiddag bracht de trein me naar Milaan en maakte binnen 3 uur 30 dagen wandelen ongedaan.Het was bijzonder het landschap weer te zien veranderen en zo langzaam naar huis te keren. Noord-Italië is prachtig vanuit de trein, net als Zwitserland. Was dan ook heel content met het besluit het vliegtuig te laten varen. Een nacht later, middels de nachttrein door Duitsland met al haar stops, was het intussen tot een waardeloos plan gedegradeerd. Doodmoe en stijf stapte ik uiteindelijk in Oostrum op het perron waar mijn ouders het laatste stukje van mijn reis verzorgde en me verraste met het prototype van mijn fotocollage. Top!

Ongelofelijk, maar waar; ik heb mijn droom geleefd!
En nu mag ik een nieuwe droom gaan bedenken. Wat een prachtige taak!

Geschreven door Olga.wandelt

23 jul 2017Rome !

11 jul 2019coast2coast

Al 11 reacties bij dit reisverslag

Ik maak een diepe buiging en hartelijk dank dat je ons met de mooie foto's liet meereizen.
Ronald Lijster 2017-07-31 14:26:18

Geweldig en gruwelijk trots.
Dorperveld 2017-07-31 15:29:55

Hallo Olga, Ik ken je niet maar wil toch even laten weten dat ik ontzettend genoten heb van je blog. Heel herkenbaar vaak. Zelf ben ik vorig jaar, alleen in 111 dagen naar Santiago de Compostela gelopen. Daarna nog door naar Fisterre. Totaal met rust dagen erbij 4 maanden en bijna 3000 km verder. Daar te plaatse begon ik al te dromen over een nieuwe tocht. Rome...... Dat klinkt goed! Helaas zit er dat nog even niet in maar de stempelkaart ligt al klaar! Zeker nu, na zoveel mooie verhalen en prachtige foto's van jou.. Het zal nog even duren voordat je weer goed geland bent in Nederland. Je zult langzaam aan merken dat deze tocht je veranderd heeft. Misschien minder snel oordelen, wat emotioneler, minder materialistisch.... Ga het ervaren! Benieuwd of het virus nu ook jou te pakken heeft?! Ik ben 3 weken na thuiskomst aan het pieterpad begonnen.... Soort van afkicken😂 En ook dit jaar heb ik al de nodige km's in de benen! Tweede deel van pieterpad, grenslandpad, deel van kustlandlad..... Hoe dan ook: ga lekker nagenieten, rustig aan en droom verder....
Patricia Lazeroms 2017-07-31 15:33:42

Ook zij vonden alle kopjes koffie ☕️☕️de moeite waard om er een mooi blijvende herinnering van te maken 👍🏻 Olga blijf je dromen dromen en ik denk dat jij best ook nog wel met 2 👣 op de grond zult blijven staan dus; Don't worry KUMP GOOD ❣️🍀
Marij 2017-07-31 17:15:24

Mooi Olga.
Elly 2017-07-31 18:50:29

hey Olga, van harte met je geweldige prestatie!! Wat was het leuk om via jouw leuke verslagen en mooie foto's met je mee op reis te gaan. Echt geweldig! Ben al benieuwd wat je nieuwe droom gaat worden....
Hanneke 2017-07-31 20:45:18

Petje af voor jou Olga . Was heel mooi om te lezen waar je ons naar toe bracht. Top meid ben je. Marlene
Marlene 2017-07-31 22:55:47

Een einde aan een prachtig epistel. Petje af nogmaals. Heb je met plezier gevolgd. Groeten vanuit Turkije, met het vliegtuig ;-)
Johnny Lintsen 2017-07-31 23:25:53

Well done Olga and stay connect with your inner explorer :-)
Henk 2017-08-01 08:29:22

Als een duveltje uit een doosje: nog een mooi verhaal en, je hebt het vaker gehoord, sjonge die foto's. Was al benieuwd. De fotocollage; je reis in een notendop, heel mooi. En op afstand bekeken, een kleurenpalet. Duimpje voor je ouders! Ja olga, dat landen... hoeft gelukkig niet op stel en sprong, maar laten we ons niets wijsmaken, valt niet echt mee. Gelukkig zie ik een hangmat en bijpassende nagels. Je hebt je droom geleefd en hoe.... en jij weet dat er nog heel wat wegen te bewandelen zijn. Prachtig. Maar eerst zijn de uitgebreide verhalen en de luisteraars aan de beurt. En wie weet een lezing. Ja, dat zou mooi zijn. En raken de luisteroren langzaam op, is er nog altijd een met supergrote Camino oren...
Ria 2017-08-01 12:02:42