Vanmorgen moest Nala even luid haar erf verdedigen! Onze buren uit Ieper stonden aan de deur. Met een 'ok' en streeltje ging ze uiteindelijk toch op haar plaatske. Gisteren hadden we voor het eerst in weken Belgische buren en een Vlaamse babbel hier op de camperplek. Over ervaringen, onze liefde voor de Westhoek (herinneringen aan de KLJ-kampen en uitstappen met Smiks), waarheen, hoelang, keuzes maken ... Ze kwamen nog dag zeggen, contactgegevens achterlaten en begonnen aan de trip rond Bretagne in omgekeerde richting van onze reis.
Wij wandelen langs La Rance naar Dinan. Dat betekent flink klimmen van rivierniveau naar de versterkte omwalling van 3 km omtrek. En dan verdwalen we in het oude stadje vol ateliers en vakwerkhuisjes! De Saint-Sauveur basiliek is een bouwwerk van meer dan acht eeuwen romaanse, gotische, barok invloeden bijbouwen en aanpassen. Mooi, speciaal, geen symmetrie, donker en toch sprankels kleurrijk licht door de glasramen en bovendien, nooit afgewerkt! Paul vindt de stoelen met vlechtwerk goed zitten, hij had wel zijn dubbelgevouwen winterjas omder de zitbeentjes!
De Place Saint-Sauveur wordt heraangelegd tegen de zomer, we steunen de plaatselijke horeca met een lekkere chocolat chaud en worden geïnterviewd en gefotografeerd door TF1! De beelden mogen ze gebruiken, onze uitleg recenseren, maar niet opnemen! In het middagjournaal maandag, dinsdag of woensdag.
We keren langs de andere kant van La Rance terug, de doorsteek door het bos is een zigzagpad steil naar beneden. Nala zoekt feilloos de weg, maar wacht gedwee op die tragere baasjes!
Onze logische volgende stop zou Dinard zijn ... Deze charmante badplaats lokte vanaf 1850 aristocratische families met promenades, casino, villa's, tuinen, hotels, kunstgalerijen... Campers zijn echter niet erg welkom en we maken de keuze om de brug/dam over de monding van La Rance over te steken.
Ook in Saint-Malo is parkeren geen sinecure, maar we geraken onze camper kwijt op een braakliggend stukje grond in de haven. We wandelen naar Intra-Muros of de Ville Close: het oude stadscentrum wordt nog volledig omsloten door de stadsmuur. Het fijne is dat Saint-Malo de eerste stad is waar je gratis en volledig over de omwalling of Remparts kan wandelen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte de stad deel uit van het Duitse verdediging en vestingsysteem, het middelpunt lag op het schiereiland Cité d'Aleth, plus Grand Bé en enkele eilandjes. Na de landing in Normandië werd het oude Saint-Malo, de Intra-Muros voor 80% vernield en dat is merkbaar aan de uniforme bouwstijl van de huidige gebouwen. Bij het naderen van de oude stad zagen we een prachtig zeilschip in een dok liggen, in mijn fantasie slingerde Jack Sparrow naar het kraaiennest... Dat blijkt niet zo'n vreemde gedachte, want vanuit Saint-Malo werd aardig aan piraterij en kaapvaart gedaan. Of de ontdekking van Canada in 1534 vanuit deze haven ook daaronder valt, weet ik niet, maar het leverde via de beverpelzenhandel wel rijkdom op.
We maakten nog een ommetje langs het kamp van Le Grand Bé over het strand om onze overprikkelde border even te laten uitrazen! Terug op de Remparts bij het Bastion de la Hollande was ze weer helemaal haar kalme zelve. Dit platform werd gebouwd tijdens de oorlog tegen de Nederlanders... In de kelders was een kennel voor een roedel waakhonden. Die bestond uit 24 Engelse mastiffs, die overdag geen eten kregen en 's avonds bij de tiende slag van een klok op de toren van de kathedraal buiten de Grote Poort werden losgelaten om het strand te bewaken. 's Morgens werden ze weer bijeengedreven en opgesloten. Het strand was dus te mijden en dat werd een marine-officier noodlottig omdat hij te lang bij zijn verloofde was gebleven... Na dit tragische voorval werd de roedel vergiftigd, het klokje luidt wel nog elke avond.
We trakteren onszelf nog op een galette saucisse: een crêpe met worst, specialiteit hier... Vrijdag visdag, dachten we, oeps!
Met ongeveer 15 km in de benen is de ik-persoon 'op' en de zoektocht naar een geschikte slaapplek is voor het eerst een beetje een processie van Echternacht geweest (geen lozing mogelijk of gesloten wegens werken), maar uiteindelijk is alles in de plooi gevallen. Gratis op de uithoek van een Super U-parking, zodat we morgenvroeg ook nog vers brood en croissants hebben!
En vandaag pasta met sint-jacobsvruchten, garnalen, zongedroogde tomaten en rode pesto... Ideetje uit de verstoog in de supermarkt en dan zegt onze papa: 'Wat je zelf doet, doe je meestal beter!'

Geschreven door PaulImelda