Tijdens onze rit zuidwaarts bedenken we dat er vast wild zit, gezien de afsluitingen over de ganse lengte van de snelweg, als er een wegwijzer naar een elandpark staat. Als de elandfoto niet spontaan kan, dan maar geforceerd en tegen betaling! Tot onze verbazing komen we via een grindweg van 4 km in een toch wel druk bezochte elandboerderij. Bij het binnengaan krijgen we een busseltje berkentwijgjes, de lievelingskost van deze herkauwers, de grootsten van de hertenfamilie. De elegantie van hun kleinere neefjes en nichtjes hebben ze geruild voor onhandiger en slungelachtige bewegingen. De nog wakkere dieren komen gretig twijgjes snoepen en ze laten zich zelfs strelen. De andere helft van de dieren ligt al te herkauwen. In de kinderboerderij staat een bokje te stinken, maar de geitenlammetjes knabbelen de laatste blaadjes uit onze handen, laten zich nog even knuffelen en kiezen dan voor jong groen!
De boerderij is omwille van reglementering helemaal voorzien van een 3 meter hoge draad, ingegraven en langs binnen en buiten voorzien van schrikdraad. De wolf en de bronstige elandstieren zijn gewaarschuwd! Ze willen hier geen bastaards!
Aangezien het begint te regenen schrappen we onze voorziene stop en voor we het goed en wel beseffen rijden we The Bridge over En zitten we in Denemarken. Daar gaan we rechtsaf, Kopenhagen binnen. Ècht inspiratie van 't laatste moment.
Op loopafstand van het oude centrum is een 'camper city' waar we veilig onze Floribus voor de nacht kunnen stallen en met de toeristische kaart lopen we via Nyhavn, een kruising van de Brugse reien en de Amsterdamse grachten, naar de kleine zeemeermin.
De Gefjonfontein bij de haven bekoort ons echter veel meer... Het cirkeltje bij ons terras is te klein voor een replica. Gefjon was een Noorse godin en ze zou in één nacht met vier ossen, haar vier betoverde zonen notabene, het land voor Seeland, het schiereiland waarop Kopenhagen ligt, hebben omgeploegd. Blijkbaar was dat land gewoon uit Zweden 'gepikt', want de vorm van het grootste meer daar, Värern, heeft dezelfde vorm!
Verhalen blijven toch schoon!
We wandelen naar Kings Garden met Rosenberg Castle, een beetje een Doornroosje of Repelsteeltje kasteel. Vlakbij strijken we neer in het Garden restaurant, want onze kok doet vandaag geen overuren. We eten de lekkerste gestoomde kabeljauw met mosselsausje, asperges en broccoli en nieuwe, Deense gebakken patatjes... Wit wijntje (@Yvette!), Grimbergen (met Deense toets, want hier gebrouwen, volgens onze kelner!) dabei, cappuccino erna en we kunnen verder. Langs een lange wandelstraat vol afwisseling qua boetieks, stalletjes en horeca wandelen we naar de city hall, stadhuis, waar het standbeeld van Hans Christian Andersen onze aandacht krijgt. We laten ons nog bekoren door een ijsje, want zoetigheden, desserts, snoep... Daar kennen ze hier wat van. Bij de suikerfabriek van Kopenhagen herinnert en begrijpt Paul ineens hoe de Scandinavische landen de grootste incidentie van diabetes hebben... De snoepers!
Om half tien zijn we weer op de camperplaats zo moe als een hond, nee, Nala is van al de stadse impressies net iets meer onder de indruk! Een kleine 17 km, óns gemiddelde aantal stappen voor de vakantie blijft boven de 15 000/dag...
Daarstraks overviel me opeens de gedachte... 'Ik ben gelukkig!' Content, gelukkig met alles wat we beleven, meemaken. Hoe we proberen onze blik te verruimen, kunnen genieten van zoveel... Samen!

Geschreven door PaulImelda