Vandaag zijn we vroeg gaan ontbijten en we namen een goed paar (extra) ogen mee om walvissen, pelsrobben en pinguÏns te spotten. De score bleef op 3/5 staan, want de dolfijnen kwamen niet voor de pinnen en wegens een reddingsactie van een pelsrob zijn we niet tot bij de haaien geraakt. De crew zei dat er bijna geen waren, maar dat kunnen wij uiteraard niet checken.
Toch moet je de organisatie nageven dat ze ecologisch, professioneel en wetenschappelijk onderbouwd te werk gaan. Duidelijke info voor het vertrek (bij koffie en muffins), en soep met brood bij terugkomst.
Wegens die ruwe zee werden we van Kleinbaai naar Gansbaai gebracht in minibusjes, want daar hebben ze een afgesloten havenuitvaart ipv vertrek op volle zee. Reddingsvesten, oranje jekkers ... 'blijven zitten als de boot vaart' ... Iedereen luisterde gedwee.
Er voeren verschillende crewleden mee op de Dreamcatcher met zijn 46 passagiers. Ze speurden de oceaan af en gaven dan instructies over wat, waar te bekijken viel.
Bovendien bedienden zijn hun publiek met muntjes en ... kotszakjes. Twee passagiers zijn wel heel duur misselijk geweest. Onze pilletjes werkten goed, tot we aan wal gingen ... Daar bleek mijn (Imelda) maag toch te erg op de proef gesteld ...
Maar op dat moment hadden we al verschillende walvissen zien spuiten, wentelen en één van de dikkerds had zich zelfs aan een sprongetje gewaagd. Zeer indrukwekkend allemaal. Op Dyer Island bezochten we de kolonie pelsrobben. De dieren genoten zichtbaar van hun waterglijbaan, annex golfslagbad. Tussen de gemoedelijke dobberende robben had iemand een zeehondje opgemerkt dat het niet leuk meer vond: het beestje zat verstrikt in plastic en visnetten. Het zou een gewisse dood tegemoet gaan ... Dus laveerde de stuurman de boot zo dicht mogelijk bij het dier en met een haak werd de pechvogel geënterd. Ook dat vond hij niet leuk. Met vastberaden bewegingen en een scherp mes werd het dier van zijn dodelijk harnas bevrijd en terug uitgezet. Dat vond hij wel plezant!
Zo helder als het water daar was - blue lagoon - zo klaar is het dat vervuiling doodt!
Na een kleine drie uur meerden we weer aan.
Ikke mottig, maar na een uurke platte rust zijn we toch naar ons Walvis Pad getrokken om nog meer te genieten van deze mooie baai: op een bepaald moment lagen daar 8 walvissen onze aandacht te trekken. WOW!
Morgen reizen we naar minder luxueuze plekken: we logeren 5 nachten in 3 Nationale Parken ... Als den ellentriek en de WiFi het niet zien zitten, kunnen we niet veel posten. Geen nieuwsflash wil dus niet meteen zeggen dat we door een of ander beest verzwolgen zijn!
We vernamen vandaag ook waarom een deel van de hop-on-hop-off toer van de bussen was geschrapt. Die toer ging langs Houtbaai en een van de townships die daar liggen. Nadat een stroper (op beschermde zeedieren) gevat was en neergeschoten, waren er rellen uitgebroken, met brandstichtingen en vechtpartijen. Je voelt inderdaad dat de sfeer soms erg geladen is. Hoewel er vanwege de stad en de overheid veel initiatieven zijn om de armoede aan te pakken, willen sommige mensen ook niet van de straat. Zoals Tina zei: 'It is difficult to feel sorry voor them!'

Geschreven door PaulImelda