We zijn al meteen met een uitslaapdag gestart! Deze Port de Plaisance was echt een schitterende overnachtingsplek. Zo dicht bij een grote stad - gelukkig hadden we onze milieusticker! - en veilig afgesloten tijdens de nacht. Met een badge kon je de buitenpoort en het sanitair openen.
De missie van vandaag is om ergens bij een Loire-wijnboer te geraken, brood en drinkwater in te slaan en onderweg te picknicken bij een étang! Het weer is helder en we hopen van onze geest hetzelfde!
Op de middag treffen we een Hypermarché om onze inkopen te doen en vol te tanken. 10 km verder stranden we bij het plaatselijke 't Ven om onze fruitmetyoghurtpicknick binnen te lepelen. Saint-Maurice-lès-Charencey heet het kerkje met enkele huizen eromheen. De naam is omvangrijker dan het dorp!
In de auto moeten we de verwarming uitschakelen, wat een luxe tegenover ons vertrek uit België gisteren... Voorlopig ligt de route er heel rustig bij. Daarstraks kwamen we een omgekeerd plaatsnaambord tegen: de landbouwers hebben zich hier dus ook nog niet bij de verSTIK(stof)kende maatregelen neergelegd... Bij de grens zagen we gisteren nog resten van de blokkades liggen: palletten, vuilniszakken, betonblokken... Meer dan bij ons valt hier in de supermarkt en op de markt gisteren op dat er vooral gestreefd wordt om inlandse producten te verkopen... Ze afficheren dat heel duidelijk.
Met dit inzicht 'Steun de lokale economie' parkeren we ons bij Nathalie en David Drussé in Bourgueil. We schaffen ons enkele flessen druivensap aan en mogen dan gratis op hun erf overnachten. De toeristische info is inbegrepen! We wandelen eerst tussen de wijnranken, sommige al gesnoeid, andere nog met de wilde ranken van vorig seizoen. Nala mag van David achter de lapins lopen! Aan de andere kant van de weg stappen we het dorp binnen. We moeten zeker de specialiteit van de streek of van deze patissier proeven: een gebak ter grootte van een taart met een vanillepuddingvulling. In de patisserie is ook een salon de thé, maar gezien het sluitingsuur nadert, staan de stoelen al op tafel! Daarom verorberen we onze taartjes, het dessert dus, op het terras van het café tegenover de kerk. Goeie bal!
Terug in de camper verdelen we de taken: ik schrijf en onze Paul kookt. Nala rust uit! Binnen de kortste keren zitten we hier zalig ons hoofdgerecht te degusteren met een bourgueil-wijn erbij. Wegens de aparte bodem verbouwen ze hier een aparte variant rode wijn... Die heeft een uitgesproken fruitige smaak, de andere rode wijn leunt meer aan bij de typische rode wijnen, wat voller van smaak.
We zijn hier weer omvergeblazen door de fijne reacties op ons verhaal, credits for Nala! Zij is onze mascotte en wees gerust, wij zorgen alle drie heel liefdevol voor elkaar!
We gaan nog een beetje lezen en dan laten we het zandmannetje binnen!

Geschreven door PaulImelda