Vanmorgen bij het ontwaken zette Paul zich op handen en voeten om op te staan, om meteen te beseffen dat dát in een bed niet hoeft. Om maar te zeggen dat we heerlijk geslapen hebben! Het ontbijt van Lieve was om op te eten, letterlijk en figuurlijk. Op het terras puzzelden we nog wat aan onze route en om elf uur fietsten we weer verder.
Heerlijk glooiende hellingen, een stevige bries die het goudgele koren streelde en de velden als wuivende blonde lokken heen en weer wiegde. Om lyrisch van te worden. En dan plots weer bruut onderbroken door gedenkstenen en een kerkhof. De frontlijn blijft een streep door het landschap. Wegwijzers naar verloren dorpen, pijlen naar slagvelden, ... Verdun, even back to reality, want er moet weer eten gekocht worden en ons gasflesje is weer op. Gelukkig was er een brico, probleem van de baan.
Voor de eerste keer tijdens onze trip zag de gps-kaart niet duidelijk het noorden en ook de beschrijving of Verdun zelf, maakten ons niet wijzer. Toch zijn we vrij vlot en kort, lees: steil, naar het ossuarium van Douaumont gefietst. Hier 7%, hier 10% ... informeerde mijn coach, trainer, verzorger, maatje ... me, too much information!
Dat brengt ons bij de statistieken: we hebben ondertussen 700 km gereden en dik 4500 hoogtemeters overwonnen in 9 dagen. Beetje trots, toch wel.
Ossuarium Douaumont is nog maar eens een herdenkingsplaats om met kippenvel rond te lopen. 130 000 gesneuvelden van de slagvelden rond Verdun zijn hier samengebracht in een immens grafperk, maar ook in het monument, het knekelhuis, letterlijk vertaald. Duizenden niet-geïdentificeerde jongens, 20, 30 jaar oud ... een hele verloren generatie. Er was een interessante film (uitgesteld bekeken wegens een stroompanne) en het bezoek aan de toren, mooi panorama, pakkend kunstwerk, trappenhuis dat ons aan de beschrijving van de bibliotheek uit 'In de naam van de roos' deed denken. Vrij wansmakelijk vonden wij de giftshop ... dat ze informatieve zaken verkopen, tot daar aan toe, maar kanonnetjes, schortjes, armbandjes, Uit respect mag je geen foto's maken in de herinneringshal ... toch gedaan, Merkel en Hollande zijn daar ook gefotografeerd! Kohl en Mitterand waren trouwens de eerste Duitse en Franse staatshoofden die hier elkaar ontmoeten.
Om 18.20u op een camping langs de Maas aanbeland. Die Maas zal de volgende dagen trouwens onze metgezel zijn ... we 'bazelen' niet meer, we zoeken een weg noordwaarts om per fiets terug te keren!

Geschreven door PaulImelda