... en de eerste dag geen wind! De windmolens in het landschap stonden er niet begrijpend op te kijken. Frankrijk zonder ellentriek, hihi.
De dag was al goed gestart: gsm van Paul is terecht - met supermerci aan Sofie en Eva om hem op te halen, gepiepkraak in Pauls fiets is weg na het kuisen en vooral verzetten van het achterwiel.
We hebben vandaag 107 km afgelegd en 650 hm! Het ging verbazend goed, de spieren voelden soepel en ook de poepen houden stand!
Het was weer hemels fietsen: grotendeels rustige, glooiende wegen door de graan- en patattenschuur van Frankrijk. In verhouding met de voorbije dagen kwamen we minder herinneringen tegen. Wel een mooi kerkje gezien uit de 16de eeuw: compleet vernield geweest en slechts gedeeltelijk weer opgebouwd, knap als getuige. Toen we onze kaart stonden te bestuderen - koffiestop plannen - kwam er een madammeke op ons afgestevend, of we geen inlichtingen wilden? Neen, we hadden een kaart en gps, maar dat was een verkeerd antwoord! Het vrouwtje was afkomstig van België, Oost-Duinkerken, ze had er nog veel familie wonen, haar zoon met drie kinderen woonde in Gent, ze kwamen nu zondag ... Enfin, leuke babbel met de bevestiging dat onze weg naar Compiègne heel mooi was, maar dat we wel stevig gingen moeten klimmen. Daarbij kneep ze even stevig in mijn kuiten!
Na de doortocht door Cremery, what's in a name, stopten we voor koffie en gingen daar in een Intermarché proviand inslaan voor het avondmaal.
Op weg naar la Clairière de l'Armistice, de treinwagon waar de wapenstilstand werd getekend, passeerden we nog een paar km's van onze fijn uitgezochte paadjes. Goed dat wegwijzers, gps en kaart aan hetzelfde eind trokken. Zolang er alleen gras en een vinnige helling voorkwam, prezen we ons gelukkig, maar toen een heel stuk gewoon was omgewroet door everzwijnen, zat er niks anders op dan te stappen.
Op een km van het museum bleek er een deviation ... maar zonder uitleg ... Bij navraag bleek de brug onderbroken en moesten we helemaal via Compiègne 20 km omrijden. We mochten nog net op de valreep als laatsten binnen. De wagon is de énige replica van de originele. Die was in 1940 door Hitler 'aangeslagen' en in in 1945 bij een brand in een munitiedepot totaal vernield. Stel je anders voor! ... Enfin, moe maar voldaan een deugdoend douchke genomen op onze camping en den dag was weeral goed geweest.

Geschreven door PaulImelda