Laatste morgen, ontbijt, gespeel van onze mascottes! We schakelen weer over op ons nomadenbestaan!
We denken dat we niets vergeten zijn en dikke knuffel! Tot binnen enkele weken, want dan vieren we de 92ste verjaardag van moeke. De hondjes zullen mekaar ook missen, maar ook zij zullen nog veel samen kunnen spelen, voor Blue duurt de vakantie nog een kleine week langer.
Nadat we onze afvalzakjes in de containers 'dunken', rijden we over steeds betere wegen naar Port of Karlovasi. De vuilzakken of -bakken buitenzetten, kan je hier niet vergeten: geen vuilnisophaling. Op geregelde afstand staan er containers en hoewel de kleur verschilt, is de inhoud gelijk, sorteren is geen hot item. Trouwens, nog een Griekse eigenheid: geen papier in het toilet, daarvoor staat er een vuilbakje. Dit vergt een aanpassing qua motorisch handelen!
Bij de haven drinken we nog een koffieke, dat wordt een gewoonte. Als het schip aanmeert, barst de activiteit los. Papieren controleren, kaart onder de wisser, zwaaiende armen om aan te manen tot snelheid. Terwijl personenauto's naar een hoger en lager dek rijden, worden wij achteruit in een nis genavigeerd. Ondertussen rijden trekkers af en aan om aanhangers op het schip te rijden. Bij de receptie ontvangen we de sleutel van onze hut en we kunnen beschikken.
De zee is RUW: schuimkopjes en de bijna onmogelijkheid om recht te blijven tijdens ons wandelingske. Het schip kraakt en bonkt. We leggen ons te rusten en hopen van onze magen hetzelfde.
In de loop van de avond mildert de wind en we genieten van ons dutje.
Iets voor middernacht worden we uit bed gebonkt, we vliegen uit onze kajuit. Het is een slalom tussen vrachtwagens om de camper te bereiken. Uitrijden vraagt stuurmanskunst en blind vertrouwen in de stewards, het moet gezegd, ze hebben er verstand van om een ruim gemillimeterd vol te stuwen en op een minimum van tijd iedereen naar buiten te begeleiden. Wij moesten achterwaarts uit het schip rijden tussen een schut en andere voertuigen!
Op weg naar onze eerste stop, aan de zee (foto’s morgen!) kopen we 'brood voor morgenvroeg' bij de bread factory, om één uur 's nachts!
Sloppel!

Geschreven door PaulImelda