De euforie van de korte broeken is weeral opgeborgen: om zes uur vanmorgen begon het gerikketik weer! Na dik twee uur priemde de zon door de wolken en kleurde de lucht blauw... Sterkte om die dreigende wolken boven de zee op afstand te houden. We hadden de bui gisterenavond al zien hangen: toen Sabine het weer voor België uit de doeken deed, zagen we daar helemaal beneden op de kaart lagedrukgebieden en van die boogjes die Armand Pien vroeger met zijn krijtjes op de kaart kraste om ontij aan te kondigen.
Vanmorgen is onze Paul officieel toegetreden tot de garde van de 'mannen die de gaaz doen branne'. Gisterenavond werd het toch wel fris terwijl de chauffage opstond... Bleek dat er een foutcode de gewenste temperatuur verdrongen had! Gasfles leeg dus en hoewel we zo'n systeem hebben dat automatisch switchet van de lege naar de volle, werkt dat uiteraard alleen als die tweede ook aanstaat! We hadden de vorige niet zelf vervangen, vandaar... 'Het steekt nipt!' bij die elektronische comfortinstallaties! Soit, niks dan grote dankbaarheid van mijnentwege, niet zozeer voor de warme douche, maar die koffie 's morgens!
Na een slome ochtend rijden we naar Loulé, dat heet een lieflijk stadje met bewaarde tradities te zijn, vlakbij de toeristische en platgelopen delen van de Algarve. We flaneren door leuke winkelstraten naar het centrum. Het fort valt wat tegen, het is ook gesloten! Maar ter compensatie duikt een chocoladefestival op. We laten ons verleiden tot een pannenkoek met chocoladesaus en amai, da was lekker!
Nadat we onze voorraden nog hebben bijgevuld, beslissen we nog even een strand in Faro op te zoeken. We zijn na de pittige dag gisteren niet in wandelmodus, zelfs Nala is in kalme doen! Bij het blotevoetenlopen op het strand heeft Paul een venijnig sneetje opgelopen, het is ontsmet en verzorgd, maar we laten het liefst rustig genezen.
De lat ligt hoog qua schone plekjes en er staat zo'n hevige wind dat het opwaaiende zand onze wangen opschuurt. Als het dan ook nog gaat regenen, halen we de landkaart en onze planning boven... We hadden tot 20 dagen voorzien om tot aan de grens van Spanje te geraken,... Nog net op schema geven we onze bestemming in, aan de andere kant van de Rio Guadiana, herinner je het stuwmeer...
De autoweg in Spanje ligt er als een echte heirbaan bij en het dorp waar we op zoek gaan naar een camperplek toont ons meteen een andere sfeer. Smalle straatjes, chaotisch volgeparkeerd, zodat we twee keer onze spiegels moeten inklappen om dan met slechts enkele centimeter overschot te kunnen passeren of afslaan. De gekozen plek is ingenomen door een feesttent, dus moeten we weer het dorpje uit. De dichtstbijzijnde Park4night ligt naast de kerkhofmuur, een eind buiten het dorp. Voorlopig staan we alleen, er is een boerderij met kwaaie hond hierachter en verder zullen we van de buren niet veel last hebben.
We zitten opnieuw op Belgische tijd, onze dag was snel om, want we moeten het uur van 12 dagen geleden opnieuw inleveren. Niet erg, we zullen op tijd in ons bedje kruipen om morgen zuidelijk Spanje beter te leren kennen.

Geschreven door PaulImelda