Gisterenavond hebben wij rustig gelezen, nieuws gekeken en Nala, die liet het (weeral) niet aan haar hartje komen! Ze maakt het zich comfortabel op 'haar plaatske'. Gelukkig hebben we een op maat gemaakte overtrek voor de zitbank, want met de mix van zand en klei in een badje van regenwater... Telkens alles weer eens droog is, kunnen we dat gewoon goed uitschudden en we zitten weer proper.
Ontbijten kan weer met deuren open.. De parking waar we staan, loopt vol met Portugezen die aan het werk moeten en we herpositioneren zodat we nog slechts de plek van een personenwagen innemen.
Als we op weg naar het oude stadscentrum om 10 uur langs een secundaire school passeren waar de leerlingen verzamelen voor de start van de lesweek, vraagt Paul of ik niks voel qua gemis... Neen!
Wel zien we hier ettelijke voorbeelden van het nieuwe vervoermiddel van leerlingen ouder dan 16 jaar. In Rouen lazen we al over die rage bij rijkeluiskinderen in Frankrijk, maar ook hier blijken de mini-auto'tjes ingeburgerd. Voor geïnteresseerden: een Citroën My Ami Buggy, elektrisch aangedreven, te besturen vanaf 16 jaar, plaats voor één passagier, geen rijbewijs vereist en met 2,40 m bij 1,40 m en anderhalve meter hoog, kan je overal doorrijden, manoeuvreren en parkeren...
Het aquaduct van Évora is als omlijsting van woningen gebruikt, heel ongewoon, maar fotogeniek. Langs de Romeinse tempel of wat ervan overblijft, de kathedraal met toren in dennenappelvorm, de universiteit van de Jezuïeten dwalen we door een labyrint van wit-gele straatjes medina-gewijs naar de Capela dos Ossos of ook de beenderenkapel met museum. De wanden van de kapel zijn bekleed met botten en schedels: als je je knoken aan de kapel schonk, zouden al je zonden vergeven zijn.
Verder landinwaarts rijden we langs uitgestrekte boomgaarden, de bloesems zijn al over hun hoogtepunt heen, het frisse lentegroen zoekt de bovenhand. Zover ons oog reikt, boomgaarden, en de weg afgelijnd met kurkeiken. Dan weer weilanden met mooie bruin velouren runderen. De N256 meandert elegant door een Portugees 'Hageland'-landschap! Naadloos schakelen we over naar wijngaarden en weilanden waarin kurkeiken schaduw geven aan het vee... Graan in een bijna vlak landschap. Dan water, veel water, grillig in het landschap ingeslepen... Eilandjes, bruggen... We rijden 'door' en langs het grootste stuwmeer van Europa op de Rio Guadiana. De bouw van de dam startte in 1975, in 2002 liet men de valleien onderlopen met 3 150 miljoen liter water en dat levert een meer van 80 km lengte op. De dam is op zijn hoogste punt 96 m hoog.
En verder cruisen we tussen de vergezichten door om te stranden achter het gemeentelijk zwembad van Serpa, samen met de Fransen van Évora en de stuwdam! De Intermarché naast de deur is welkom om de reserves aan te vullen, de grasveldje eromheen is leuk voor Nala. Hier grazen de schaapjes tot vlak bij de parking.
Nala mag in de camper dineren en ze krijgt zelfs een toetje, wij proberen iets in het stadje. Bacalhau, gegrilde vleesspiesjes... Wijntje dabei en we kunnen gewoon gaan lezen seffens!

Geschreven door PaulImelda