Naar Sint-Jacob

Spanje, Cangas de Onís

Tijdens de ochtendwandeling naar de bakker, de panaderia, ontdekt onze papa hier nog een fotogenieke, Romeinse brug. De Guardia civil passeert ondertussen om te checken of de campers wel binnen de afgemeten plaatsen staan. Ze doen dat goed hier in Cangas de Onìs! Terwijl we met Duitse buren ervaringen uitwisselen, wordt de koffie koud! Nog tanken en hit the road!
We rijden het gebergte uit bij 21 graden, de zon tovert regenbogen en de wind beukt genadeloos in onze flank. Samen met de anti-fluisterbeton zorgt dat voor een constant bonken in onze oren. Wanneer we de kustlijn naar het westen volgen, halen donkere wolken ons in en zet de 'forse regenval' uit de weersvoorspelling in. Samen met de hevige rukwinden zorgt dat voor een beangstigende situatie. De auto dreigt bij elke windstoot uit balans te geraken en we nemen de volgende afrit om op een parking iets betere omstandigheden af te wachten. Geen discussie over de Spotify-lijst, die klanken worden overstemd door de wind! Na een uur wordt het lichter en met een andere camper zetten we de reis terug verder.
Het zicht is beter en terwijl we de viaducten en tunnels aaneen rijgen, ontvouwt zich aan onze rechterkant de Costa Verde. Onze middagstop wordt vakkundig weggeblazen... Als we na het eten nog even willen wandelen, snijdt de regen ons gezicht open en na de volle tien meter draait zelfs ons Nala terug naar de auto! Onze zijdeur blokkeert, zodat we langs de voorportiers moeten in- en uitstappen...
Hopelijk is het binnenland rustiger! En ja, de wind luwt een beetje, de zon straalt een blauwe lucht tevoorschijn en om half vijf staan we op een betaalde camperplaats in Santiago de Compostella, geen voorzieningen, maar we lopen tenminste niet het risico om weggestuurd te worden. Bovendien schuift de zijdeur weer fluks open, blijkbaar was het die forse zijwind die vanmiddag gewoon het openen belemmerde. Het was ècht wel indrukwekkend, ook de dakkoepels werden bij elke windstoot enkele millimeter opgetild.
We duimen ondertussen dat storm Louis het in België niet te oranje kleurt.
Dan wandelen we naar de kathedraal van Sint-Jacob van Compostella... Onze ervaring kan niet tippen aan de heroïsche gevoelens die een wandelende of fietsende pelgrim moet gewaarworden. Maar de kathedraal biedt een fraaie en glimmende inkijk, tientallen offerblokken om kaarsjes te sponsoren en de vele zijkapellen eren telkens andere heiligen. Jammer dat de botafumeira - het enorme wierookvat - niet ophing. Niet dat het voor ons zijn functie had moeten uitoefenen... Het dient namelijk om de lucht te zuiveren van de onwelriekende geuren van de pelgrims!
Sint-Jacob, de apostel Jacobus de meerdere, één van de drie lievelingsapostelen van Jezus (samen met zijn broer Johannes en Petrus) heeft hier een mooie rustplaats gevonden. Volgens de overlevering zou hij Spanje hebben bekeerd. Bij zijn terugkomst in Jeruzalem werd hij vervolgd, gemarteld en onthoofd. Zijn hoofd zou in Jeruzalem onder zijn kerk begraven liggen. Engelen zouden zijn lichaam in een bootje hebben gelegd, dat naar Spanje afdreef. En zo groeide hier het bedevaartsoord. Pelgrims komen uit alle hoeken van Europa hier naartoe. Het symbool van de schelp dateert uit de tijd dat de bedevaarders een bewijs moesten meenemen van hun aankomst hier: zo brachten ze de schelp mee van de stranden van Galicië, want de sint-jakobsschelpen liggen er voor het rapen.
Vandaag is een pelgrimstocht naar Compostella niet meer een louter religieuze belevenis, maar ook een spirituele, sportieve onderneming. Toen de pelgrimstocht in het verleden als straf en boetedoening gold, had dat als bijkomend voordeel dat de persoon in kwestie een tijd uit de gemeenschap werd gebannen en hij had de kans om tot inkeer te komen voor zijn wandaden.
Zo werd het tijd voor een 'Tarta de Santiago', een lekker amandelgebakje met koffie.
Terug op de parking blijkt onze wagen er nog alleen te staan en we kunnen nog net wegrijden aan gewoon parkeertarief! Zo beslissen we om op de valreep nog een slaapplaats buiten 't stad op te zoeken, betere uitvalsbasis voor morgen ...

Geschreven door

Al 6 reacties bij dit reisverslag

In zijn weerbericht zei Bram Verbruggen dat Louis rukwinden van honderd en tien kilometer per uur in petto had. De tweede helft van de nacht zou het rustiger worden maar de komende dagen wachten ons nog veel regen en wind. Het is door de wind, door de regen. Jullie foto's tonen ons een rijkdom aan gebouwen en het verhaal van St.- Jacob is ook nieuw voor mij. Een fijne afsluiter als 'Tarta de Santiago' doet de weergrillen toch een beetje vergeten, hoop ik. Slaap rustig!

Godelieve 2024-02-22 23:18:07

Hoi Paul en Imelda, Ik ben stiekem met Veerle beginnen meelezen en het is heel fijn wat weg te kunnen dromen en mee te volgen! Prettige tocht verder!

Zeno Goris 2024-02-23 09:50:58

Die tarta de Santiago was wel verdiend na zo'n dag !!!

Rita en Paul 2024-02-23 11:17:32

Spannend en mooi tegelijk.

Rita 2024-02-23 12:03:01

Weeral een mooi gedocumenteerd en geïllustreerd verhaal over Compostella. Zeer uitnodigend om te lezen. Ook dat van het Guggenheimmuseum was een topper. Storm Louis heeft zich voor onze regio ingehouden. Al goed hé. Hopelijk snel beter weer om jullie tocht verder te zetten. Stuur wat zon op moest je teveel hebben.

Cyriel en Lieve 2024-02-23 17:13:22

Hmm, dat gebakje zag er heerlijk uit

Chris 2024-02-23 18:14:44
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.