12.35 u. We landen ontzettend vlot en zacht in Kaapstad en we worden zonder probleem binnen gelaten, stempel in ons paspoort! Onze bagage is er en om 13.57 u. zitten we al in onze witte Nissan Almera.
De N2 naar tstad op, links rijden, rechts sturen, rondpunt trotseren ... het lukt behoorlijk, maar voor het juiste positioneren van de wagen moet je wel op de middellijn en niet op de linkse wegmarkeringen letten. Die assimilatie levert wel een paar pas-op-schat-een-bussituaties op in Hyacint-stijl op.
We parkeren ons nabij V&A Waterfront en on our own way via de haven bereiken we het toeristische gebied. Via de dienst toerisme vinden we een bank om geld te pinnen, zodat we vanaf nu in ZAR, Zuid-Afrikaanse Rand, ipv euro kunnen tippen.
Op een terrasje vieren we de komst van het vakantiegevoel met een Lager en een mojito bij livemuziek uit onzen tijd: AC/DC, Golden Earring, Dire Streets ... Naast ons zit een koppel (neen, niet vader en dochter) uit Utah en New York. We proberen hen de sterkstes van België te 'verkopen': bier, chocolade en wafels. Het meisje had alles geproefd tijdens een uitstap toen ze in Engeland studeerde. De frieten leverden nog een vinnige rechtzettingsdiscussie op qua rechten: ah ja, french fries!
Voor ons zit een drietal aan hun tweede beer from tank te slurpen. Hopelijk moeten die niet ver meer!
In een doodlopende straat rijden we op onze b&b, Joseph, gastheer van dienst leidt ons rond in de ontbijtkamer en de lounge met bar of honesty (noteer wat je neemt en reken af bij vertrek). En wat een uitzicht biedt onze kamer ... Room with a view, tuin, rotstrand, oceaan, zonsondergang ... De WiFi doet het goed en de bekommernis voor mens en maatschappij blijkt uit de informatie in de kamer en de gangen. Geef niet aan bedelaars, maar steun projecten die mensen weg van het straatleven begeleiden. Daarnaast is men hier meer dan bezorgd over het waterverbruik, de schrik voor day zero zit er écht in..De tips zouden we in België ook beter ter harte nemen, omdat verspilling nooit ok is.
De Hussar Grill die Joseph voor ons gefixt heeft, is een topper: heel vriendelijke ontvangst, gezellig interieur met hoekjes tussen oude boeken, bier- en wijnkratten en whiskyflessen. Onze garçon: 'Hello, I am Baxter and I will help you this evening!' Waarop onze papa: 'Hello, I am Paul!' We worden verwend met Italiaanse soep, twee soorten lamsvlees met gegrilde groenten en een goed jaar uit Stellenbosch. De uitdrukking 'het is om duimen en vingers af te likken', wordt enkele keren geïllustreerd en het levert Paul een tweede warme chocolade-wodka van het huis op, de kelner genoot van papa's genot!
Lovely place!
Gelukkig konden we nog een vijftal minuten wandelen om ons eten te laten zakken met de oceaan als achtergrondkoor. Aan de huizen klonk dan weer het tikken van de schrikdraad, de harde realiteit is nooit ver weg ...

Geschreven door PaulImelda