Hoewel we vroeg weg waren op de camping bleek dit niet onze sterkste zet. Eerst zoektocht naar een bakker en dan vonden we de picknickweide met bankjes niet meer. Goed voor de algemene km-stand maar het parcours?
Kwam nog bij dat de moraal even erg laag stond: Paul zit al enkele dagen met een vervelend geluid op zijn fiets ... een soort schurend piepend scharniertje. Bovendien bleven de dazen om ons lijf zwermen en steken door onze kleren heen. Hij was het moe. Ik ben onderweg bont en blauw geslagen: er zaten telkens dazen, was de verklaring.
In een verdwenen dorp gestopt. Het dorp werd in 1914 gedwongen geëvacueerd en de Duitse soldaten namen er hun intrek. Om die reden werd het belegerd, aangevallen en compleet vernield - zoals trouwens nog dorpjes hier. De dorpen werden niet heropgebouwd, maar hun naam werd aan buurtdorpen toegevoegd als eerbetoon. Helemaal overwoekerd door bos en struikgewas heeft men nu de overblijfselen van de kerk en het kerkhof terug blootgelegd. Bij de opgravingen hebben ze ontdekt dat de Duitse soldaten hun gesneuvelde collega's begroeven in de graven van burgers. Geen enkele kon geïdentificeerd worden, alleen hun eenheid is bekend.
In Autry troffen we na een prachtig slot van een vrij eentonige rit (bergop, bergaf, eindeloze velden, militair domein ...) onze camping. Er was niemand, geen onthaal of andere campeerders maar op de poort hing een bericht dat we ons alvast mochten installeren. Dat hebben we dan maar gedaan! Nog nooit meegemaakt ... maar we komen niks tekort. De was is gedaan, gedroogd op een speciaal voor ons ontworpen waslijn en opgeplooid. Ondertussen was onze aanwezigheid "verraden" doordat de echtgenoot van de campinguitbaatster het gras kwam afrijden. Nog douches met jetons - dat was geleden van onze eerste kampeervakanties waar we de kinderen met zo weinig mogelijk jetons onder de douches probeerden te krijgen. Systeem carwash! 7 euro tachtig, kan je niet voor sukkelen
Onze privé parasol komt goed van pas bij deze hitte! Paul probeert de piepende riem van zijne Santos het zwijgen op te leggen door hem een badje met babyshampoo te geven. Bedankt hulplijn Cadans, maar teflonspray hebben ze hier niet. Babyshampoo gebruiken wij trouwens voor àlles, wassen, afwassen, douchen, ... Hij heeft ook eindelijk zijn blauwe fatboy, alias lamzak "opgeblazen" die hij al de hele weg meezeulde. Er zijn nog drie habitués gearriveerd, ze spelen mooie Franse chansons als achtergrondmuziek.
Bij de plaatselijke boer hebben we een karafke uierverse melk besteld nadat we mee de koeikes van de weide naar de stal hadden geloodst. Morgen hebben we al een doel ...

Geschreven door PaulImelda