Met moeite verlaten we onze alm! Er was spek met eieren, blijkbaar ons zondags ontbijt!
We curven naar het dal, met enkele slalommen rond de straatschapen en zoeken een bakker in Otta, check, ware het niet dat die op zondag toe is! Bij een tankstation staat een megamotorhome zich te wassen, tijd om onze Floribus ook een douche te gunnen.
Ik herhaal mijn les 'Instructies lezen' uit mijn cursus Nederlands en terwijl Paul de verschillende slangen bedient, drop ik muntjes in de machine en kies de bijpassende programma's. Volgende keer lukt dat perfect! Maar onze auto glimt terug, zonnepaneel afgestoft. Om vijf voor twaalf kunnen we doorrijden!
In de plaats van tolweg E6 kiezen we voor de idyllische Peer Gyntvegen. Kwestie van het verhaal nog even vast te houden. In Vinstra zoeken we rond de kerk naar het graf van de èchte Peer, maar helaas. Er blijkt nog een kerkje te zijn volgens Google, maar op de aangegeven plaats staat een nieuw administratief centrum. Vlakbij aan het station staat wel een beeld van Peer Gynt, een èchte vrijbuiter... Hier staken we onze zoektocht. Brood voor morgenvroeg blijft een probleem na het weekend: na de tweede dag is het brood 'beenhard' en een brødrøster hebben we niet! Weer een tegenstrijdigheid: Noorwegen is supergedigitaliseerd, gecontroleerd, geautomatiseerd, maar een broodautomaat? Nee, daar doen ze niet aan mee!
Boven een meer houden we halt voor een fruitjespicknick... Dat Ibsen en Grieg hier inspiratie vonden voor hun toneel en muziekwerken is niet toevallig... Vlakbij is een 'containerpark', daar is het op zondag dan weer wel een af en aan rijden van auto's, met aanhangwagens en al. 'Rare jongens, die Noren!'
En dan blijkt dat de Peer voor zijn grintweg ook tol vraagt! Snelheid: halfweg de dertig! We tuffen tussen de schapen en de koeien, we klimmen naar een uitzichtspuntje (met een spie sneeuw!) en als de asfalt weer begint, is de weg weer tolvrij!
Voorbij Lillehammer draaien we een pad met keien in naar een meer... En dan kriebelt het ook bij mij... Nu of nooit! Nog voor we de auto 'pas' zetten, speel ik alles uit en Nala begeleidt me! Voelt fris en zo sprankelend, de insectenbeten van daarstraks jeuken minder en de pijntjes van gisteren zijn ook voor even gekoeld! En de bewijzen zijn er!
Wanneer we weer naar de auto gaan, passeert er nog een auto, dan een fietser... Blijkbaar is deze plek bij de Noren zelf ook in trek voor een frisse duik, want we horen het plensen en plonsen van alle kanten. En toch ook zo rustig... We zitten een kleine twee kilometer van de weg af en toch is er 4G: dat moet, want vanavond spelen de Belgian Cats hun finale basket. Hier is luid gesupporterd.
En yeuh, goud is binnen!

Even over die camperplekjes: we gebruiken een app waar andere camperaars ervaringen en plekjes delen. Niet altijd even betrouwbaar, maar we wikken en wegen, proberen zelf al eens iets uit en onze vuistregel is: 'Als het bij één van ons niet ok voelt, zoeken we verder!' Vandaag weer voltreffer!

Geschreven door PaulImelda