De beklimming van de Kerkos, hoogste berg van Samos, hebben we (wijselijk) aan ons laten voorbijgaan. Te laat gisteren, te moe, te heet en genoeg andere leuke dingen te doen.
We wandelen naar de grot, cave van Pythagoras. Deze wiskundige, filosoof, natuurkundige, astroloog, musicus, dokter ... werd geboren op Samos, leefde er, onderwees zijn leerlingen, maar vluchtte naar een grot voor zijn politieke vijand ... Bij de grot staat ook een kapel en er is een andere grot waar zich een waterreservoir bevond met heilig water. Betreden van die grot wordt sterk afgeraden wegens de 'grote kans dat je het er niet levend van afbrengt'! Paul is ondanks die waarschuwing toch afgedaald tot bij het heilig water. De beklimming naar de cave is een beetje technisch! Hopelijk had de Piet een goed geheugen, als je daar brood vergeet van de winkel ... Pythagoras reisde ook naar Italië om daar (welgestelde) jongeren te onderwijzen. Hij overleed er, ouder dan 80 jaar.
In de cave klefferden we ook in een kleinere ruimte, zijn badkamer of slaapkamer? De honden konden het laatste deel niet mee, ze bleven braaf wachten met Liliane.
Aan de parking dronken we een verfrissing en bewonderden de wiskundige 'versiering'.
Bij Nostos gingen we een snack eten. De brave man presenteerde ons een ouzo van het huis. Paul, totaal geen fan van anijsdrankjes, had de inhoud nauwelijks aangeraakt. Na het eten komt hij opnieuw met ouzo af, maar Paul moet eerst zijn glas leegmaken! De basilicum naast het terras zal de volgende oogst een anijsaroma hebben. Nostos trots, maar met de digestif-ouzo toost hij mee, dus moet Paul even doen alsof...! Na de koffie komt hij nog met een fles Piramid, de Vakakis-rosé.
'Happy wife, happy life', geeft Nostos ons als wijsheid mee als het over geluk, leven, genieten en vrouwen gaat. Ik kan die vriendelijke Griek alleen maar gelijk geven!
En weten dat wij alcoholvrij de dag gingen passeren om 's avonds een goed flesje te kraken omdat het onze laatste avond was. Manmanman, wat een zwwaaarrr leven!
Aan de andere kant van het terras ligt het strand, Nala blij, we gaan nog eens zwemmen! In de zee beleven we een treatment met visjes: een hele school kleine visjes komt aan onze voeten en benen 'plukken', ze slagen erin om één van mijn muggenbeten tot bloedens toe te 'verzorgen'!
Als we uit het water komen na zwemmen en snorkelen, voelt Paul dat zijn portemonnee nog in zijn short zit! 's Avonds leggen we het witgewassen geld te drogen!
In Skoureika gaan we met andere Belgen souvlaki eten, spiesjes met slaatjes en frietjes, zo van het type: simpel, goe en veel!
'Thuis' kraken we nog een fles Kalypso, op de reizigers, familie en het leven. De fles is aangezet van haar tweejarig verblijf onder zeewater, waar de droge, witte wijn bij constante temperatuur en druk rustte, terwijl de subtiele inwerking van zouten en mineralen door de kurk een sublieme touch toevoegt.
Om te genieten! Om na te genieten!

Geschreven door PaulImelda