Gisteren hebben we ons na de avondwandeling de eerste keer aan Rummikub gewaagd... Na twee bikkelharde spelletjes is de stand 1-1, maar ik sta wel 23 punten in het rood! Revanche komt eraan! We lieten ons weer eens vangen door het licht: half twaalf en klaarlicht, hoewel de zon 'uit' was.
Na ons 's zondags ontbijt gaan we vroeg op weg, want we willen naar Runde, een eilandje met nauwelijks honderd bewoners, maar duizenden (zee)vogels. Het stond eigenlijk niet op ons programma maar inspiratie van 't moment. Maar zal er plaats zijn op dat lapje grond?? We wagen de gok!
Weer tientallen tunnels en fotogenieke bruggen rijgen de mooie panorama's aan elkaar. De hoogtemeters maken steile curves, de dalen worden breder en de meren spiegelen de wondermooie omgeving. Het karakteristieke rood dat hier vaak gebruikt wordt om gebouwen te schilderen, heet trouwens ossenbloedrood!
In Volga worden we aan de kant gezet: driver's licence, ok, en dan 'blazen ...' Het is hier nulterantie, denken ze ècht dat er op zondagmorgen nog of al geïntoxiceerden rondrijden? Bij ons krijg je dan een bob-sleutel, hier het tube'ke!
We vervolgen de rit eilandhoppen via tunnels en elegante bruggen.
Runde is een piepklein eilandje: 6,2 vierkante kilometer, waarschijnlijk is dat kleiner dan Grasheide, maar het steekt wel tot 332 meter boven de zeespiegel uit. Bovendien is er alleen een Meester van der Borghtstraat, die slechts aan één kustlijn loopt en één rijstrook telt, wel veel bochten en een tunnel. Er is één officiële parking en één camping. Rond half een melden we ons daar aan en we krijgen een plekje op de pelouse voor de privé woning, waar in de benedenverdieping ook de campingkeuken is ingericht. We hebben een picknicktafel ter beschikking en ik palm meteen de wasmachine in! Alle plaatsen waren namelijk al volzet maar hier doen ze dus alles om iedereen een plaatsje te geven. De gok is goed uitgedraaid!
We krijgen een plattegrond van het eiland en info over de vogels die hier broeden: vooral de 100 000 paartjes papegaaienduikers, puffins, zijn populair. Maar er broeden ook verschillende soorten meeuwen, jan van gent'en zelfs zeearenden...
Na onze lunch en de wasperikelen gaan we op verkenning, want overdag zijn de grappige puffins dan wel op zee voor hun eten, maar we zien de diertjes op zee in de weer. Tegen de bijna loodrechte kliffen aan de westkant van Runde huizen de jan van gent'en en we zien de grote jager zijn nest verdedigen. Het eiland is gehuld in wolken, maar bij de uitzichtpunten kijken we boven de wolken uit... Heel mysterieus! Een wandeling van thuis tot aan het Bareeltje en terug was nog nooit zo zwaar! Nala moet netjes aan de lijn hier en bij terugkomst valt een meeuw haar aan, want haar jongen zijn in de buurt en blijkbaar is er eentje in de problemen. Tja, dan gaat een moeder in overdrive hé!
Na een snelle maaltijd keren wij terug naar de klif, dit keer zonder Nala. Enkele tientallen vogelspotters verzamelen op de rand van het eiland... Met succes, want de papegaaienduikers zijn niet bevreesd en komen met tientallen terug naar hun nesten in de groeven en spleten van de bergwand.
Wat een mooi schouwspel! Een paar van de vogeltjes vatten post op armlengte van de 'toeschouwers'. In de diepte zien we een zeearend de tocht van de puffins even in de war sturen.
Tijdens onze namiddagpauze beslisten we om een nacht bij te boeken: zo kunnen we morgen nog een rondvaart meemaken, rustig het hele eiland rondwandelen en eventueel nog een avondvoorstelling meepikken. Het is hier veel te goed en we spotten nu eenmaal graag vogels!

Geschreven door PaulImelda